Τετάρτη 25 Νοεμβρίου 2020

ΑΙΟΛΙΚΑ ΠΑΡΚΑ : Η ΕΞΊΣΩΣΉ ΤΟΥΣ ΜΕ ΤΗΝ ΤΕΧΝΗ - ένα κείμενο "αγκάθι" για το περιβάλλον

   Το παρακάτω αναδημοσιευόμενο από εμάς κείμενο, έχει αναρτηθεί στην σελίδα της στο facebook, της πολύ καλής και δραστήριας Πρωτοβουλίας για την Υπεράσπιση της Οίτης και της Γραμμένης Οξυάς.  Και είναι ένα σημείωμα του Ρόμπερτ Μακφάρλαν.  

Για τους ευαισθητοποιημένους ανθρώπους, με εκτίμηση και σεβασμό για το περιβάλλον, αυτό το κείμενο αποτελεί την επιβεβαίωση των απόψεών τους, για την με καλπασμό επερχόμενη είδηση, αυτήν της ηθελημένης καταστροφής του ανθρωπίνου είδους. 

Για τους "ψαγμένους" όμως περί τα πολιτιστικά-καλλιτεχνικά, αυτές οι ελάχιστες γραμμές, ίσως να είναι το καμπανάκι, το κόκκινο φως, ή ακόμη και η διαπίστωση του ότι, πολιτισμός και τέχνη δεν είναι δυνατόν να υπάρξουν ως αυτοφυή εφευρήματα, μέσα και επάνω σε σεληνιακά τοπία.

Ήλθε η ώρα να επιλέξουμε.  Και όπως έγραψε ο Θουκυδίδης στον "Επιτάφιο" του Περικλέους, ο άρχοντας των Αθηνών φέρεται να είπε :

 "μόνοι γὰρ τόν τε μηδὲν τῶνδε μετέχοντα οὐκ ἀπράγμονα, ἀλλ᾿ ἀχρεῖον νομίζομεν"

(Γιατὶ εἴμαστε ὁ μόνος λαὸς ποὺ τὸν μὴ ἀναμειγνυόμενο καθόλου στὰ κοινὰ δὲν τὸν θεωροῦμε φιλήσυχο ἀλλὰ ἄχρηστο)


                                            Το Κείμενο:

****************************************************

"Ιδού μία υποθετική κατάσταση:

Φανταστείτε πως βρέθηκε ένας τρόπος, μια μέθοδος παραγωγής καθαρής, «πράσινης» ενέργειας από την καύση των πιο όμορφων πινάκων ζωγραφικής που απεικονίζουν τοπία. Φανταστείτε λοιπόν την κυβέρνηση, να ξοδεύει 1 δις ευρώ σε επιδοτήσεις στις μεγάλες επιχειρήσεις που αναλαμβάνουν να κατεβάσουν τους πίνακες ζωγραφικής από τους τοίχους των μουσείων και των μεγάλων εκθέσεων της χώρας. Φανταστείτε να ξεκρεμιούνται από τους τοίχους και τα βάθρα τους και να ρίχνονται στις υψικαμίνους προς καύση οι πίνακες των Ντίρερ, Ρέμπραντ, Ρούμπενς, Ριούσκιν, Σεζάν, Τέρνερ, Βαν Γκογκ.

Η απάντηση είναι μία:

Η πολιτική ενέργεια θα χαρακτηριζόταν βανδαλισμός του αισχίστου είδους. Παρά την κρίση της κλιματικής αλλαγής, όλοι θα τη θεωρούσαν σαν ένα βαρύ και ανεύθυνο πλήγμα στον Πολιτισμό, ένα υπερβολικά μεγάλο τίμημα για την ανάπτυξη μίας νέας τεχνολογίας, αβέβαιης αποτελεσματικότητας. Μια παρόμοια δυστοπία εξελίσσεται σήμερα. Δε θυσιάζονται βέβαια τα εικαστικά αριστουργήματα που απεικονίζουν τη φύση, αλλά τα ίδια τα αριστουργήματα της φύσης."

Ρόμπερτ Μακφάρλαν: «Απειλούμενα τοπία»



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου