ΑΡΙΣΤΕΡΌΝΟΟΙ ΚΑΙ ΑΡΙΣΤΕΡΌΣΤΡΟΦΟΙ - (άρθρο)

ΑΛΛΟ ΑΡΙΣΤΕΡΟΣ, ΑΛΛΟ ΑΡΙΣΤΕΡΟΧΕΙΡΑΣ.

Γράφει ο Προκόπης Μπίχτας

Συγκλονιστικά είναι τα στοιχεία νέας έκθεσης του Οργανισμού Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης (ΟΟΣΑ) για την Ελλάδα, μερικά από τα οποία δείχνουν:

Ο αριθμός των ανέργων (2015) κινείται στα 1.196.736 άτομα, ενώ σε τουλάχιστον 350.000 οικογένειες δεν υπάρχει ούτε ένα εργαζόμενο μέλος.

Μια ιδιαίτερα ζοφερή εικόνα παρουσιάζει και η αποτύπωση του ποσοστού μακροχρόνιας ανεργίας. Περισσότεροι από 7 στους 10 ανέργους (73,1%) δεν έχουν δουλειά για πάνω από 2,5 χρόνια, ενώ οι νέοι άνθρωποι (18-24 ετών) αποτελούν το μεγαλύτερο θύμα της ανεργίας, καθώς το ποσοστό τους ανέρχεται σε 48,5%.

Εξίσου ανησυχητικό είναι και το γεγονός ότι τουλάχιστον 9 στους 10 ανέργους δεν λαμβάνουν καμία απολύτως στήριξη από τον ΟΑΕΔ, ούτε ως επίδομα ανεργίας, ούτε ως επιδότηση απασχόλησης.

Ο οικονομικά μη ενεργός πληθυσμός (όσοι δεν εργάζονται ούτε αναζητούν εργασία) ανήλθε συνολικά σε 3.296.280 άτομα, ενώ το σύνολο των απασχολούμενων αριθμεί 3.591.407 άτομα. Από τους απασχολούμενους, τουλάχιστον 1 εκατ. άτομα που εργάζονται στον ιδιωτικό τομέα παραμένουν απλήρωτοι έως και 5 μήνες.

7 στις 10 θέσεις εργασίας που ανοίγουν αφορούν σε προσωρινή ή και περιστασιακή απασχόληση, καθώς οι λεγόμενες «ευέλικτες μορφές εργασίας» τείνουν να καταστούν κανόνας στην ελληνική πραγματικότητα.

Ελλάδα, η χώρα των ηλικιωμένων και των φτωχών.

Την ίδια στιγμή, η έκθεση του ΟΟΣΑ υπογραμμίζει τον κίνδυνο που ενυπάρχει πλέον στη χώρα μας και σε ό,τι αφορά την κοινωνική ασφάλιση, εξαιτίας των δυσμενών συνεπειών από τα δύο προηγούμενα Μνημόνια, σε συνδυασμό με το νέο «πετσόκομμα» των συντάξεων που προβλέπει το «Μνημόνιο 3».

Σύμφωνα, πάντα, με τα στοιχεία της έκθεσης, ο αριθμός των συνταξιούχων (στοιχεία 2015) ανέρχεται συνολικά σε 2.656.007 άτομα. Οι δύο πρώτες μνημονιακές συμβάσεις οδήγησαν σε περικοπές κατά 50% των συνταξιοδοτικών αποδοχών, ενώ πλέον 6 στους 10 συνταξιούχους λαμβάνει σύνταξη κάτω από 700 ευρώ. Από αυτούς, το 44,8% συνταξιοδοτείται με ποσά κάτω από το όριο της σχετικής φτώχειας των 665 ευρώ.

Τα δεδομένα αυτά, σε συνδυασμό με τη φυγή νέων Ελλήνων στο εξωτερικό στο πλαίσιο της αναζήτησης μιας καλύτερης ζωής, σχηματίζουν την εικόνα μιας χώρας που γερνάει επικίνδυνα και χάνει το πιο ζωτικό κομμάτι της, τους νέους. Κι όσοι από αυτούς αποφασίζουν να παραμείνουν εδώ, στον τόπο τους, είναι καταδικασμένοι να έρθουν αντιμέτωποι με το φάσμα της ανεργίας.

Το μέλλον προβλέπεται να είναι ακόμα πιο δυσοίωνο, καθώς κυβέρνηση και αντιπολίτευση δεν δείχνουν καμμία πρόθεση να κάνουν οτιδήποτε για το «φρενάρισμα» αυτής της κατάστασης, πόσο μάλλον για την αντιστροφή της.

Πραγματικά, όλες οι κινήσεις της κυβέρνησης με την σιωπηλή, αλλά πλήρη υποστήριξη του συνόλου της αντιπολίτευσης επιτείνουν και επιταχύνουν την πορεία της πλήρους καταστροφής.

Ενδεικτικά μόνο: α) Το πρόσφατο σκάνδαλο της ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών όπου οι τέσσερις μεγάλες ελληνικές τράπεζες και οι θυγατρικές τους με ενεργητικό 340 δισ. ευρώ εκποιήθηκαν σε ξένους ομίλους (κοράκια) για λιγότερα από 5,5 δισ.! Αυτή η εκποίηση ζημίωσε το ελληνικό δημόσιο αφού έχασε περισσότερα από 44 δισ., καθώς και τις εγγυήσεις που είχε δώσει στο παρελθόν αξίας 140 δισ. ευρώ, κατάφερε ένα ακόμα μεγάλο πλήγμα στα ασφαλιστικά ταμεία που έχασαν ακόμα 1,5 – 2 δισ. ευρώ και οδήγησε στην καταστροφή περίπου 300000 μικρομετόχους. β) Η υπερψήφιση ενός προϋπολογισμού που δεν περιέχει κανένα αναπτυξιακό μέτρο και που οδηγεί στην διεύρυνση και ένταση της καταστροφής των ελεύθερων επαγγελματιών, των μικρομεσαίων επιχειρηματιών και των αγροτών, την εκτίναξη του δημοσίου χρέους περισσότερο από 193% του ΑΕΠ, την αύξηση της ανεργίας και την μεγαλύτερη φτωχοποίηση της πλειοψηφίας του ελληνικού λαού. γ) Τα επερχόμενα μέτρα για το ασφαλιστικό που οδηγούν στην ενίσχυση του καθεστώτος της μαύρης εργασίας, την ακόμα μεγαλύτερη μείωση των συντάξεων, την αύξηση των ορίων συνταξιοδότησης κ.λ.π., ρίχνουν άλλη μια φτυαριά στο φέρετρο του ονείρου της ανάπτυξης και των προσδοκίες της πλειοψηφίας των εναπομεινάντων εργαζομένων και της πλειοψηφίας της νέας γενιάς για μια αξιοπρεπή ζωή.

Είναι ατελείωτες οι κυβερνητικές ενέργειες που σκοτώνουν αργά, αλλά σίγουρα ολόκληρη τη χώρα και για τις οποίες η αντιπολίτευση επιχαίρει σιωπηλά.

Η γήρανση του πληθυσμού επιτείνεται. Ο αγώνας δεν γίνεται πια για τη ζωή, αλλά για την ζωώδη επιβίωση κι όποιοι επιβιώσουν θα θεωρούνται τυχεροί.

Εν μέσω αυτών και σωρείας άλλων προβλημάτων ζωτικής σημασίας, το κύριο μέλημα της κυβέρνησης είναι να βρίσκει συνεχώς νέους και πρωτότυπους τρόπους είσπραξης χρημάτων από τις ασθενέστερες τάξεις και στρώματα του ελληνικού λαού, ενός λαού ο οποίος, στην συντριπτική του πλειοψηφία, παραπαίει ανάμεσα στην επιβίωση και τον αφανισμό. Όπως είναι φυσικό μεγάλο μέρος της ενέργειας της κυβέρνησης και των κομμάτων της αντιπολίτευσης διοχετεύεται στην εύρεση μπαγιάτικων δικαιολογιών της πολιτικής τους και στην προσπάθεια επίρριψης των ευθυνών ο ένας στον άλλο με σκοπό την πολιτική τους επιβίωση. Ο κύριος όγκος των κομματικών τους δυνάμεων είναι προσανατολισμένος σε αυτή την κατεύθυνση. Όσο περισσότερο προσπαθούν να σωθούν, τόσο περισσότερο καταφεύγουν σε χοντροκομμένα προπαγανδιστικά επιχειρήματα, ψέματα, δηλώσεις και συνεντεύξεις όπου ακούγονται τα πιο απίθανα πράγματα, θεατρινισμούς, καραγκιοζιλίκια και προβοκάτσιες κάθε είδους. Η μονόπλευρη, μονομερής, άγρια και απάνθρωπη πολιτική των μνημονίων οξύνει τις αντιθέσεις όχι μόνο μεταξύ εκμεταλλευτών και εκμεταλλευομένων, αλλά και μεταξύ των μερίδων του Αστικού Συνασπισμού Εξουσίας (ΑΣΕ) και, κατά συνέπεια, στους κόλπους των κομμάτων που την υπηρετούν και είναι η κύρια αιτία εσωκομματικών αντιθέσεων, παραιτήσεων, διαγραφών, φαγωμάρας και «συντροφικών» μαχαιρωμάτων. Η αδιαφορία για τα προβλήματα της κοινωνίας που είναι σύμφυτη με την ύπαρξη αυτών των κομμάτων τα φθείρει, τα σαπίζει και στο τέλος τα αποσυνθέτει.

ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΜΠΙΧΤΑΣ