ΤΟ ΕΓΚΟΛΠΙΟΝ ΤΟΥ ΚΑΛΟΥ ΑΙΡΕΤΟΥ (κατά το ''Πνεύμα και Ηθική'' του αείμνηστου Β. Αυλωνίτη)

Θράσος και Ηθική

Του Νίκου Δρόλαπα

Είναι πολλοί αυτοί που βρίσκονται με…αμύθητη περιουσία, που αντί του Τζόκερ κέρδισαν τη «κατάλληλη» θέση στο Δημόσιο ή στον ευρύτερο Δημόσιο τομέα.

Δεν είναι λίγοι και αυτοί που θα αντιμετώπιζαν σήμερα επαγγελματικές δυσκολίες, όπως συμβαίνει με τη μεγάλη πλειοψηφία των Ελλήνων, οι οποίοι εξασφάλισαν έστω και πρόσκαιρα το ..…μέλλον τους, καταλαμβάνοντας μία «κατάλληλη» θέση. Αυτό όμως το ξεχνούν. Όσοι δε από αυτούς λόγω θέσεως διαχειρίζονται δημόσιο χρήμα, ελάχιστοι το διαφυλάττουν και το διαχειρίζονται ως κόρην οφθαλμού, με σύνεση και σεβασμό και προ πάντων με διαφάνεια. Κυριαρχούν οι αλόγιστες σπατάλες, οι χαριστικές πριμοδοτήσεις, με το αζημίωτο βέβαια, προς ‘’ημέτερους’’ , κολλητούς και συγγενείς, σαν να διαχειρίζονται το χρήμα του πατέρα τους. Μελέτες, εργολαβίες, προμήθειες, εξοπλισμοί, αδειοδοτήσεις, ρυθμίσεις, παραχωρήσεις, σε πρώτο πλάνο. Καθώς δεν υπάρχει κανένας έλεγχος, δεν υπάρχει και τιμωρία. Οι θεματοφύλακες του Δημοσίου συμφέροντος αδιαφορούν γενόμενοι επιλήσμονες των καθηκόντων τους. Είναι γνωστά αυτά.

Κάθε τόσο έλεγε ο πρώην Γενικός Επιθεωρητής κ. Ρακιντζής ότι εύρισκε τοίχο όταν ζητήματα διαφθοράς αφορούσαν δημόσια πρόσωπα, ως όλοι αυτοί να είχαν εξασφαλίσει, από πού άραγε; μία άτυπη ασυλία, το ανέλεγκτο των πράξεών τους και το ατιμώρητο !

Λίγα είναι τα «επιτεύγματα» του δικού μας Δήμου, στον οποίο κάνουν ότι θέλουν και δεν δίνουν λογαριασμό σε κανέναν ;

Εδώ και χρόνια αφήνουν απλήρωτους τους προμηθευτές του Δήμου, τους εμπόρους και επαγγελματίες. Τώρα τελευταία μάλιστα τους προτρέπουν να προσφύγουν στα Δικαστήρια για να πάρουν τα λεφτά που τους οφείλει ο Δήμος. Αδιαφορούν αν έτσι θα ξοδέψουν περισσότερα από αυτά που πρέπει να πάρουν. Γιατί, αν μία οφειλή του Δήμου σε έναν έμπορο είναι 300 - 500 ευρώ, τα δικαστικά έξοδα είναι περισσότερα από τα χρήματα που θα πάρει από τον Δήμο, αν δικαιωθεί από το Δικαστήριο. Η προτροπή επομένως να καταφύγουν στα Δικαστήρια ισοδυναμεί με έμμεση άρνηση του Δήμου να πληρώσει τους επαγγελματίες. Βέβαια, ο Δήμος μπορεί να πληρώνει Δικηγόρους για να παραστούν εναντίον των επαγγελματιών αυτών. Υπάρχει λογική ;

Όμως, πολύ διαφορετικά αντιμετωπίζουν τους ΄΄ημετέρους’’. Με αυτούς, όλα πάνε καλά. Ακόμη καλύτερα πήγαν με το έργο ανάπλασης της Χάρμαινας, τον εργολάβο κ. Γ. Σκοπελίτη και τις εκατόν δέκα χιλιάδες (110.000) ευρώ. Δεν υπέβαλαν από τον Δήμο τον φάκελο του έργου για προσυμβατικό έλεγχο και χάθηκε η χρηματοδότηση από το Πράσινο Ταμείο. Και αντί να διακόψουν τις εργασίες, ως όφειλαν, άφησαν σιωπηρά τον εργολάβο να τις ολοκληρώσει. Εκείνο που χρειαζόταν στη συνέχεια ήταν μια δικαστική απόφαση, ώστε να δικαιολογήσουν τη πληρωμή του με Δημοτικό Χρήμα. Θεωρούν ότι έτσι θα σκεπάσουν τις πειθαρχικές και ποινικές ευθύνες τους. Γιατί πολλά είναι τα ερωτήματα που μένουν αναπάντητα. Γιατί δεν κάλεσαν σε απολογία ή δεν έστειλαν στον Εισαγγελέα αυτόν που έδωσε εντολή στον εργολάβο να ολοκληρώσει το έργο χωρίς χρηματοδότηση ; είναι ένας ; είναι περισσότεροι ; εκτός αν ο εργολάβος από μόνος του και εν γνώσει του πήρε την ευθύνη να προχωρήσει το έργο και αν κάτι δεν πήγαινε καλά θα αναλάμβανε ο ίδιος το κόστος μιας τόσο παρακινδυνευμένης υπόθεσης. Ποίοι αιρετοί είναι συνυπεύθυνοι ; Γιατί κατά την εξέταση του θέματος στο Δημοτικό Συμβούλιο έκλεισαν τα μικρόφωνα που καταγράφονται οι συζητήσεις ; Δέχονται όλοι οι Δημοτικοί Σύμβουλοι να γίνονται συνυπεύθυνοι με τη ψήφο και την ένοχη σιωπή τους στη διασπάθιση του Δημοτικού χρήματος ; Πώς προτίμησαν τον εξωδικαστικό συμβιβασμό και ενέκριναν την άμεση πληρωμή των 110.000 ευρώ αντί να συνεχίζουν τα ένδικα μέσα υποβάλλοντας έφεση- αναίρεση ; Γιατί να πληρώσουν οι Δημότες τις ζημιογόνες σκόπιμες ενέργειές τους ; Δεν ευθύνεται κανείς ; Τόσο κουκούλωμα ;

Για άλλους όμως επαγγελματίες ή εργολάβους, που δεν είναι του συστήματος και του πέριξ αυτού ιερατείου, οι οποίοι, έχουν προσφύγει και αυτοί στο ίδιο Διοικητικό Εφετείο και έχουν δικαιωθεί έναντι του Δήμου, δεν υπάρχει ‘’εξωδικαστικός συμβιβασμός’’. Τους αφήνουν απλήρωτους, δεν αναγνωρίζουν τη δαπάνη για να οδηγηθούν και πάλι στα δικαστήρια. Αυτή είναι η ισονομία και η αξιοπιστία της Δημοτικής αρχής.

Ανάμεσα σε άλλα τέσσερα έργα που απεντάχθηκαν πρόσφατα από τα χρηματοδοτικά προγράμματα είναι και το έργο : « Ανάπλαση μονοπατιού κεδροδάσους Βουνιχώρας » το οποίο έχει αναλάβει άλλος κολλητός εργολάβος. Μήπως δούμε πάλι το ίδιο έργο ;

Ο επικεφαλής της μείζονος αντιπολίτευσης του Δ.Σ. καταγγέλει τον Δήμαρχο για μη σθεναρή διαφύλαξη των συμφερόντων του Δήμου σε υπόθεση καταπάτησης Δημοτικής έκτασης, διότι δεν επέδωσε νομιμοτύπως την έφεση με αριθμό 02/2016 με κίνδυνο να απορριφθεί ως απαράδεκτη και επί πλέον γιατί ο Δήμος δεν παρέστη στο αρχικό δικαστήριο, στερούμενος ως εκ τούτου των δικονομικών δικαιωμάτων του υπέρ των καταπατητών. Υπέρ ποίων άραγε ; Θα το πληροφορηθούμε ;

Μία ακόμη τρανταχτή απόδειξη ότι οι διοικούντες τον Δήμο, όχι μόνο βαδίζουν στα τυφλά, όχι μόνο δεν είναι σε θέση να διαφυλάξουν τα συμφέροντα του Δήμου και των Δημοτών, αλλά δημιουργούν συνθήκες πρόκλησης μεγάλης οικονομικής ζημίας στον Δήμο από λανθασμένες επιλογές, αποτελεί και η Δημοπράτηση του έργου του βιολογικού καθαρισμού Ιτέας για την αναβάθμιση των εγκαταστάσεων επεξεργασίας λυμάτων με ποσό 1.230.000 ευρώ χωρίς να επιτευχθεί η καλή λειτουργία του αποχετευτικού συστήματος της Ιτέας. Και ενώ ήσαν έτοιμοι να το συμβασιοποιήσουν, -- ευτυχώς--, από κάποια λάθη στη διακήρυξη ακύρωσαν τη διαδικασία. Γιατί από λανθασμένη εκτίμηση θα διέθεταν το ποσό των 1.230.000 για να επιδιορθώσουν τον βιολογικό καθαρισμό ο οποίος είναι σε θέση να λειτουργήσει αν στεγανοποιήσουν το δίκτυο της αποχέτευσης για να μην αναμιγνύονται τα λύματα με θαλασσινό νερό, με αποτέλεσμα το έργο να μην αποδώσει τα αναμενόμενα και τα προβλήματα να παραμείνουν τα ίδια. Εκείνο το οποίο θα έπρεπε να έχουν κάνει είναι να διαθέσουν ποσό της τάξης των 100 – 120.000 ευρώ για τη στεγανοποίηση του δικτύου στα σημεία σύνδεσης των πλαστικών σωλήνων με τα φρεάτια για να μην εισέρχεται στο δίκτυο θαλασσινό νερό και αδρανοποιεί τη βιολογική λειτουργία.

Έχουν πουλήσει κτίρια των Κληροδοτημάτων των οποίων είναι οι πραγματικοί διαχειριστές, με ή χωρίς διακηρύξεις και διαγωνισμούς, χωρίς ευρεία δημοσιότητα και -- κατά σύμπτωση -- τα παίρνουν οι προσκείμενοι του συστήματος. Αγοράζουν όμως άλλα ακίνητα, συμπτωματικώς πάλι συγκεκριμένων συμπολιτών μας, φίλων τους. Επιτρέπεται να γίνονται αυτές οι αγοραπωλησίες όταν υπάρχουν αναξιοποίητα κτίρια από δωρεές ή από Κληροδοτήματα τα οποία μένουν αναξιοποίητα και αραχνιάζουν ;

Στη γιορτή για την απελευθέρωση του Κάστρου της Άμφισσας, από τόσα πούλμαν που έφεραν και φυσικά πλήρωσε ο Δήμος όλα τα έξοδά τους για ύπνο και φαγητό, τα έστειλαν, πάλι συμπτωματικά, στους κολλητούς της Ιτέας, δεν άφησαν ούτε ένα πούλμαν στη πόλη που γιόρταζε ! για να ανασάνουν λίγο και οι επαγγελματίες της πόλης, οι ταβέρνες, οι καφετέριες, τα περίπτερα, τα τσιπουράδικα, το ξενοδοχείο, τα καφενεία, οι ψησταριές. Κρίμα όμως, αν μετέρχονται τέτοια μέσα σε βάρος των επαγγελματιών της πόλης, να καταδικάζουν όλους τους υπόλοιπους, μόνο και μόνο για να εκδικηθούν το ξενοδοχείο της πόλης.

Όμως, κανένα δημόσιο πρόσωπο δεν έχει το δικαίωμα, όσο και πολιτικό θράσος να διαθέτει, να μετέρχεται τιμωρητικές τακτικές εναντίον επαγγελματιών αλλά και ενεργών πολιτών, όταν με την δημόσια αντικειμενική κριτική και τις προτάσεις τους υποβοηθούν τον Δήμο, ο οποίος έχει , διαπιστωμένα, πρόβλημα παραγωγικότητας και σχεδιασμού. Πολύ δε περισσότερο δεν έχει το δικαίωμα να μετατρέπει την όποια δύναμη του παραχώρησαν οι Δημότες σε μισαλλοδοξία και να την χρησιμοποιεί απαραδέκτως σε βάρος των Δημοτών.

ΓΙΑΤΙ όμως κάνουν τόσο πόλεμο εναντίον μας ; Η εξήγηση είναι μία και απλή : γιατί αποκαλύπτουμε στους συμπολίτες μας αυτά που ο Δήμαρχος θέλει να κρύψει.

Για τους λόγους αυτούς και πολλούς άλλους, δεν είναι τυχαίο, ότι εδώ και αρκετά χρόνια οι αιρετοί του Δήμου έπαψαν να αποκαλούνται από τους Δημότες με τη επωνυμία Τοπικοί Άρχοντες.

Στις ενέργειες της Δημοτικής αρχής έχουν ξεπερασθεί πολλές φορές τα όρια της δεοντολογίας, του ηθικού ερείσματος, της καταχρηστικότητας, της παρατυπίας , αλλά και ενίοτε της παρανομίας.

Κυριαρχεί το ντοβλέτι της εμπάθειας και της μετριότητας…..

και δίνεται στον Δημότη κάθε δικαίωμα να ερωτήσει τον Δήμαρχο και ολόκληρη τη παρέα και ακολουθία του, αφού δεν υπολογίζουν τίποτα και κανέναν : μέχρι πού θα πάει η κατάσταση αυτή ;

Μήπως, με όλους αυτούς, επιλύεται η πολιτικομαθηματική εξίσωση που λέει, ότι : η υψομετρική διαφορά ανάμεσα στο Θράσος και την Ηθική ισούται με τη πολιτική ικανότητα ;