''Απλωμένο μαντήλι''
πίστη στην αδάκρυτη θάλασσα,
ανύποπτος ο ήλιος παίρνει τις μεγάλες αποφάσεις
να μας ξαναγεμίσει σταυραητούς καλοκαιριάτικους ήλιους
μαγεμένα ακρογιάλια ναούς της Αφαίας
ακρόθρονα του Σουνίου,
όσα οραματίζεται η ένδοξη γη πως της ανήκουν,
η λυγαριά ο σχίνος η φτέρη ο ασφελαχτός
το θυμάρι οι ελιές τα πεύκα,
τα μισάνοιχτα παράθυρα με τις μυρωδιές
απ’ το ζεστοφούρνι του μόχθου
τις σαϊτιές της αϋφάντρας
το θηλασμό της νιόκοπης μητέρας
τις ανεμόχνωτες πάχνες,
τους ανασασμούς της κουρτίνας
σα θ’ ανοίξει τα φτερά να μπει αλήτισσα
η αύρα της χρυσοθάλασσας.
Όλα τούτα να τα κράζουμε πατρίδα… ''
Θοδωρής Γεωργάκης - Λευκάδα
(από την Συλλογή ''Ψυχή μου Σκήπτρο'')
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου