Ο ''ΔΕΚΕΜΒΡΗΣ'' ΤΗΣ ΜΑΡΙΑΣ

Ένας ''αλλοιώτικος'' Δεκέμβρης.

   Στην από επάνω πλευρά του Παρνασσού, στην βορεινή, πρέπει να φταίει το νερό, πιθανόν ο ήλιος, ακόμα και το σταρόψωμο.  Άλλη θωριά της ζωής, διάφορη απ' την δική μας κι άλλη εκτίμηση για τα τριγύρω των ανθρώπων.  

Μαριολάτα, Πολύδροσος, Αμφίκλεια και Τιθορέα, μια μικροαρμαθιά σπιτιών, κατά μήκος της νότιας όχθης του Κηφισού ποταμού, με τόσα κοινά και με τόσες διαφορές μ'εμάς απ' την νότια πλευρά του Παρνασσού.  Κι όμως είμαστε μαζί, τους νοιώθουμε μαζί μας, ας έχουνε το πείσμα για προσφάϊ και την αποκοτιά της ποίησης για προσκεφάλι.

Δεκέμβρης μήνας, ο τωρινός, όπως τον είδε και τον έννοιωσε η Μαρία, η βορειοπαρνασσώτισσα ποιήτρια.  

''Στα χρόνια της απάτης μόνο λόγια'', λέει η Μαρία...

***************************************************************

Δεκέμβρης μήνας

 (Στον Τάσο Λειβαδίτη)

Φυσάει στης ζωής τα σταυροδρόμια

Αγάπες που δερβίσικα χορεύουν .

Έμποροι την ελπίδα διαλαλούνε. 
Με της ψυχής το φως την παζαρεύουν . 

Φυσάει μες της γης τα σταυροδρόμια

πόλεμοι , φονικά και προδομένοι .

Ηφαίστια κορμιά  , Δεκέμβρης μήνας

όποτε  το καλούν οι κολασμένοι .

Φυσάει στου καημού τα σταυροδρόμια

τραγούδια , προσευχές ή μοιρολόγια

κι ούτε ένα φως στα πικραμένα μάτια .

Στα χρόνια της απάτης  μόνο λόγια .

 © Σκουρολιάκου Μαρία