Η φύση.
Η δύσκολη φύση.
Όταν ο πόνος δεν είναι κατα-δικός σου, όταν η απώλεια προστίθεται βασανιστικά στην ανάμνηση της προσφοράς και της αφοσίωσης προσφιλούς μορφής, όταν ο χρόνος έχει αποφασίσει, τότε ζείς την ώρα του αποχωρισμού μαζί με πολλούς άλλους, ενός μοναδικού κομματιού της ζωής σου.
Ένα κύμα ήρθε κι έσπασε πάνω σε βράχια και βότσαλα της ελλαδικής παραλίας. Ένα κύμα ταξειδεμένο από τα παράλια της Μικράς Ασίας, φορώντας μόνο ένα τετράχρονο σκουτί, εκείνες τις δύσκολες 'μέρες της προσφυγιάς και μια τούφα απλυσιάς πάνω στο κεφάλι. Μια τούφα που 'γινε ασημόασπρη κοτσίδα, ωσάν σημαία πάνω από ένα κορμί-βάρκα, ταγμένο να προστατεύσει τον καρπό της, όσο σκληρό να χρειαζόταν να γίνει για τούτο.
Δύσκολες ώρες και τρείς γενιές εκεί εμπρός στο ξυλοκρέββατο, ν' ασπάζονται την μήτρα τους για το στερνό του αναπαμού της το ταξείδι. Δύσκολες ώρες Μαργιώρα.
Γεννημένη το 1917 στη Νικομήδεια της Αλησμόνητης Πατρίδας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΞεριζωμός,προσφυγιά,κατοχή,αγώνας και μάχες καθημερινές.
Αιωνία της η μνήμη.
Με έντονο το χνάρι της και στην Ιτέα. Αυτοί οι οποίοι πρέπει, ήδη το ξέρουν : Θα την θυμούνται!
ΑπάντησηΔιαγραφή