Αυτό το οποίο περιφέρεται τις τελευταίες 2 ημέρες στα κανάλια, στα ΜΜΕ, στις ειδήσεις και στα blogs, δεν έχει προηγούμενο! Αυτό το οποίο αποτελεί κατά τους κυβερνώντες μας, αντικείμενο διαπραγμάτευσης με τους δανειστές μας και κατ' αυτούς, να είναι απλώς κάποιοι αριθμοί σε χαρτιά, δεν έχει ξανασυμβεί στην ελληνική ιστορία!
Κι εμείς να παρακολουθούμε δίκην θεάματος, τις διακηρύξεις περί δημοκρατικών διεκδικήσεων και δημοκρατικών ιδεωδών από μιά κάστα ανθρώπων, συγκεντρωμένων σε ένα ευρύχωρο διαμέρισμα, εορτάζοντας ημερομηνίες άλλων εποχών, αδιαφορώντας τελείως για την πραγματικότητα! Ή μάλλον, αγνοώντας παντελώς την ελληνική πραγματικότητα.
Και εμείς να παρακολουθούμε ανήμποροι την ανά 24ωρο φοροεπιβολή και εν τέλει ανείσπρακτων φόρων, με την δικαιολογία της ''προσαρμογής'' των προαπαιτουμένων, προκειμένου να εκταμιευθεί κάποια δόση. Της οποίας την κατάληξη δεν αντιλαμβάνεται κανείς.
Και εμείς να παρακολουθούμε την ωχρή και σκιώδη αντιπολίτευση, να ''στρογγυλεύει'' τον λόγο της, προσδοκώντας την ''ωρίμανση'', αφ' ενός για την πτώση και αφ' ετέρου για την άνοδο.
Και εμείς να εξακολουθούμε να παρακολουθούμε τον ακόμα ''ανωθρώσκοντα'' καπνό από τον δύσμοιρο ελαιώνα μας, του οποίου η μοίρα το έφερε, να καταστεί αντικείμενο αγάπης και σχεδόν λατρείας, από τους μέχρι πρότινος αρνητές του.
Άμοιρη Πατρίδα μου! Ποιός θα το φανταζόταν, ότι μια Κυβέρνηση η οποία ισχυρίζεται ότι κάνει τα πάντα για να σε ''σώσει'', να χρησιμοποιεί την υποτέλειά της σαν επιχείρημα για την ανικανότητά της, ενώ το ζητούμενό της δεν είναι η διατήρησή σου στους αιώνες, αλλά η εκποίησή σου, η υιοθεσία σου και η αφομοίωσή σου από ''σωτήρες'' και ''συμμάχους''.
ΕΛΒΟ, ΛΑΡΚΟ και ΕΑΣ, τρείς εθνικές επιχειρήσεις, των οποίων το ακαριαίο κλείσιμο, έγινε το ''προαπαιτούμενο'' για την επόμενη δόση. Τρείς κακοδιαχειρισμένες εθνικές επιχειρήσεις, επάνω στην δυναμική των οποίων ασέλγησαν επί σειρά ετών, όλων των αποχρώσεων οι πολιτικοί, είτε μέσω των διορισμών, είτε μέσω των αναθέσεων, των επιχειρηματικών σχεδίων, των δανεισμών και των εξαρτημένων Διοικήσεών τους. Τρείς μοναδικές και με αντικείμενο επιχειρήσεις, να αιμοραγούν ακατάπαυστα, χωρίς καμμία τεχνοκρατική παρέμβαση εκ μέρους του Κράτους και τώρα να θεωρεί μέγιστο κατόρθωμά της η παρούσα Κυβέρνηση, την εκκαθάρισή τους εν λειτουργία (δηλαδή σε 3-8 μήνες), αντιστεκόμενη στην επιταγή της Τρόϊκας για άμεσο κλείσιμό τους.
Αυτό δε το οποίο είναι απερίγραπτο είναι, να το ζητάει αυτό μετ' επιτάσεως, ένας διοικητικός υπάλληλος της Τρόϊκας, μέσω e-mail και να απευθύνεται στο Υπουργείο Οικονομικών με το μικρό του όνομα!!! Μάλιστα! Ο κύριος Ματθίας Μόρς!... Κι εμείς να το συζητάμε!!...
Υπάρχει Ελλάδα; Υπάρχει λαϊκή βούληση; Υπάρχει Κυβέρνηση; Μα πάνω από όλα, υπάρχουν Έλληνες; Υπάρχουν Έλληνες μωρέ;
Ποιός θα έρθει να μας πείσει ότι ''κατόπιν ενέργειών'' του, δεν θα κλείσει το Κέντρο Υγείας Ιτέας, δεν θα γίνει γραφείο μεταφοράς ασθενών το Νοσοκομείο Άμφισσας, ότι δεν κινδυνεύει το μοναδικό περιβάλλον της Φωκίδας από την μεταλλεία, ότι η Γραβιά η Πολύδροσος και το Μαυρολιθάρι δεν περισσεύουν, ότι δεν θα απολυθούν παραπάνω δημόσιοι υπάλληλοι παρά μόνον όσοι πρέπει, ότι οι άνεργοι είναι μόνον παράπλευρες απώλειες από το πρόγραμμα σωτηρίας της Ελλάδας; Ποιός θα έρθει και θα ζητήσει την ψήφο μας για να διεκδικήσει με όλες του τις δυνάμεις την αναστολή των κατασχέσεων της πρώτης κατοικίας; Ποιός είναι σε θέση πλέον να ισχυρισθεί την ανεξαρτησία της Ελλάδας και την επικυριαρχία της σε στεριά, αέρα και θάλασσα; Ποιός έχει το ανάστημα να κουβαλήσει επάνω στους ώμους του την Πατρίδα μας και να σταματήσει να μυξοκλαίγεται καλυπτώμενος πίσω από κόμματα, χρώματα, παρατάξεις, δοξασίες και δυτικές γραφειοκρατίες; Ποιός;
Από τούτα τα χώματα ξεκίνησε τον αγώνα του και την προσφορά του για την πατρίδα ο Κροκυλιώτης Μακρυγιάννης. Και μιά ημέρα σαν την προχθεσινή, 3η Σεπτεμβρίου του 1843, μαζί με τον Καλλέργη και χιλιάδες άλλους πολίτες, στάθηκε απέναντι από τον Όθωνα και του ζήτησε Σύνταγμα. Του ζήτησε να σταματήσει να κυβερνά ''ελέω Θεού'' και να συμπεριφερθεί σαν έλληνας. Και με αφορμή τον Μακρυγιάννη, να υπενθυμίσουμε τα λόγια του, όταν μέσα στην τότε σπαρασσόμενη Βουλή από τις έριδες των ξενοϋποστήρικτων κομμάτων, απευθυνόμενος στους πολιτικούς είπε:
''Και τι εκάματε εσείς ωρέ για την Πατρίδα;...''
Η ερώτηση εξακολουθεί να παραμένει επίκαιρη. Και την επαναλαμβάνουμε :
'' Και τί εκάματε εσείς ωρέ για την Πατρίδα; Έ;...''
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου