Ο Όμηρος δεν ξεπερνιέται.
Και μιλούσε ελληνικά, ήταν Έλληνας.
Δεν μπορώ να ζήσω με τον τρόπο τον δικό σου. Κι όσο και να θέλεις τον δικό μου τρόπο, δεν μπορείς να το πάρεις, δεν μπορείς να τον νοιώσεις, ούτε να τον μιμηθείς.
Γιατί απλά, είσαι βάρβαρος.
Μπορεί εσύ να τον ζηλεύεις, και να τον θέλεις, αλλά δεν μπορείς να 'πείς πουθενά ότι είναι δικός σου, γιατί όλοι το ξέρουν εδώ και πάρα πολλά χρόνια, ότι εσύ πάντα κλέβεις ότι σε ξεπερνάει, ντύνοντάς το με την προβιά του θαυμασμού σου.
(Γέφυρα ποταμού Main στην Φρανκφούρτη, Γερμανία)
Όσο όμως κι αν με μισείς, όσο κακό και να μούχεις κάνει, υπάρχει αυτή ταμπέλα που την σήκωσες μόνος σου, για να σου θυμίζει ότι οι αξίες είναι αθάνατες, από όπου και να προέρχονται. Kαι για να πείσεις τον ίδιο τον εαυτό σου, ότι δεν είσαι βάρβαρος, γιατί το παραδέχεσαι. Κι αυτή η ταμπέλα θα σου καίει τα συκώτια, μέχρι να σταματήσω να υπάρχω μπροστά σου.
Μα εγώ δεν θα φύγω ποτέ. Κι εσύ θα εξακολουθείς να είσαι βάρβαρος. Δοκίμασέ με....''
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου