Τα γνωστά:
''...βάζουμε τους ιθαγενείς να
αλληλοεξοντώνονται. Εμείς κερδίζουμε...''
Εκείνη την Κυριακή του 1831, η Ελλάδα έχασε ότι είχε κατορθώσει να κερδίσει με αγώνες και θυσίες, τα τελευταία 30 χρόνια. Εκείνη την Κυριακή δολοφονήθηκε η μοναδική ελπίδα και δυνατότητα για την δημιουργία από την αρχή, ενός ανεξάρτητου, ελεύθερου και Ελληνικού Κράτους. Εκείνη την Κυριακή δολοφονήθηκε η μοναδική ελληνική κολώνα στήριξης του νεοσύστατου Κράτους, με ελληνική ταυτότητα, γνώση και άποψη. Και αυτό έγινε από τα εμφύλια δεκανίκια των ξένων συμφερόντων.
Εκείνη την Κυριακή, δολοφονήθηκε ο Κυβερνήτης Καπποδίστριας.
Ήταν 27 Σεπτεμβρίου του 1831 (9 Οκτωβρίου με το νέο ημερολόγιο), όταν οι δυο μωροφιλόδοξοι Μανιάτες, μαζί με τους υποταχτικούς τους, υπακούοντας σε αλλόγλωσσες εντολές, έστειλαν τον Καπποδίστρια στον άλλο κόσμο και την Ελλάδα στις αγκαλιές της μοναρχίας.
Ακόμη στήνουν ανδριάντες του Μεγάλου Έλληνα, αρκετά Κράτη της Ευρώπης, αναγνωρίζοντας την Ευρωπαϊκή σκέψη και τις προσπάθειές του για την Ευρωπαϊκή ενωποίηση και το κοινό ευρωπαϊκό όραμα. Πρόδρομος του Ευρωπαϊκού Ιδεώδους με καθολική αποδοχή από όλες τις διπλωματικές υπηρεσίες των τότε ευρωπαϊκών Κρατών, ενώ το συγγραφικό του έργο, δεν ήταν τυχαίο.
Διεθνής προσωπικότητα ο Ιωάννης Καπποδίστριας, ο οποίος όμως δεν έτυγχε εκτίμησης από δυό παραγκωνισμένους κοτσαμπάσηδες της Μάνης. Αρκούσαν ''δυό λογάκια'' σε αυτούς τους άμοιρους Μαυρομιχαλαίους, από τον ''ξένο παράγοντα'' και η Ελλάδα έπεσε στον δρόμο αιμόφυρτη, έξω από την εκκλησία του Αγίου Σπυρίδωνα στο Ναύπλιο.
Ο Κυβερνήτης της Ελλάδας Ιωάννης Καπποδίστριας δολοφονήθηκε.
(το παρακάτω κείμενο με το δημοτικό άσμα, είναι απόσπασμα από άρθρο του αρχαιολόγου κου Χρήστου Πιτερού)
Εκείνη την Κυριακή, δολοφονήθηκε ο Κυβερνήτης Καπποδίστριας.
Ήταν 27 Σεπτεμβρίου του 1831 (9 Οκτωβρίου με το νέο ημερολόγιο), όταν οι δυο μωροφιλόδοξοι Μανιάτες, μαζί με τους υποταχτικούς τους, υπακούοντας σε αλλόγλωσσες εντολές, έστειλαν τον Καπποδίστρια στον άλλο κόσμο και την Ελλάδα στις αγκαλιές της μοναρχίας.
Ακόμη στήνουν ανδριάντες του Μεγάλου Έλληνα, αρκετά Κράτη της Ευρώπης, αναγνωρίζοντας την Ευρωπαϊκή σκέψη και τις προσπάθειές του για την Ευρωπαϊκή ενωποίηση και το κοινό ευρωπαϊκό όραμα. Πρόδρομος του Ευρωπαϊκού Ιδεώδους με καθολική αποδοχή από όλες τις διπλωματικές υπηρεσίες των τότε ευρωπαϊκών Κρατών, ενώ το συγγραφικό του έργο, δεν ήταν τυχαίο.
Διεθνής προσωπικότητα ο Ιωάννης Καπποδίστριας, ο οποίος όμως δεν έτυγχε εκτίμησης από δυό παραγκωνισμένους κοτσαμπάσηδες της Μάνης. Αρκούσαν ''δυό λογάκια'' σε αυτούς τους άμοιρους Μαυρομιχαλαίους, από τον ''ξένο παράγοντα'' και η Ελλάδα έπεσε στον δρόμο αιμόφυρτη, έξω από την εκκλησία του Αγίου Σπυρίδωνα στο Ναύπλιο.
Ο Κυβερνήτης της Ελλάδας Ιωάννης Καπποδίστριας δολοφονήθηκε.
(το παρακάτω κείμενο με το δημοτικό άσμα, είναι απόσπασμα από άρθρο του αρχαιολόγου κου Χρήστου Πιτερού)
************************************************************************************************************************************************************
«Μια Κυριακή ξημέρωσε, να μη είχε ξημερώσει
ο Κυβερνήτης κίνησε να πάει στην Εκκλησία,
στην πόρτα όπου επάτησε, σκύβει να προσκυνήσει,
ο Γιώργης και ο Κωνσταντής δυο μπέηδες της Μάνης,
μια μπιστολιά του ρίξανε, φαρμακερό μαχαίρι.»
Η Ελλάδα την «επόμενη μέρα»
Η δολοφονία του Ιωάννη Καποδίστρια ήταν η μοναδική πολιτική δολοφονία αρχηγού κράτους στην Νεότερη Πολιτική Ιστορία της Ελλάδας. Η ανάμειξη της Αγγλίας και της Γαλλίας είναι ιστορικά τεκμηριωμένη. Το νέο ελληνικό Κράτος ξεκινούσε τον ελεύθερο βίο του με μία πράξη που ταυτόχρονα αποτελούσε μήνυμα και προειδοποίηση προς κάθε κατεύθυνση. Οι επιλογές του έπρεπε να ταυτίζονται με τα συμφέροντα των Μεγάλων Δυνάμεων, άλλως οι «αντιφρονούντες» δεν αντιμετώπιζαν μόνο το ενδεχόμενο πολιτικού αφανισμού αλλά και τον κίνδυνο της φυσικής εξόντωσης.
Αμέσως μετά την Δολοφονία του Ιωάννη Καποδίστρια ακολούθησε χάος και αναρχία, στο οποίο αδυνατούσε να βάλει τάξη ο επικεφαλής της Προσωρινής Διοίκησης, Αυγουστίνος Καποδίστριας, ο οποίος αποτελούσε σκιά και μόνο του νεκρού αδελφού του.
Το χάος -τεχνηέντως- έλαβε μεγαλύτερες διαστάσεις από τους ξένους πράκτορες και τους ντόπιους συνεργάτες τους, για να ανοίξει έτσι ευκολότερα ο δρόμος για την επιβολή της «Ελέω Θεού» βασιλείας του Όθωνα, ο οποίος αποτέλεσε το πειθήνιο όργανο των Μεγάλων Δυνάμεων, και ήταν ο τοποτηρητής και υπερασπιστής των συμφερόντων τους στην περιοχή.
Ίσως σ' αυτό να απέβλεπαν οι Μεγάλες Δυνάμεις, Αγγλία και Γαλλία με την δολοφονία του Καποδίστρια. Λίγο πριν το τέλος του, ο Καποδίστριας είχε πει προς τον Γάλλο ιστορικό και περιηγητή Μισό, όταν ρωτήθηκε αν η Ελλάδα έμελλε να γίνει βασίλειο ή δημοκρατία «...Ένα τέτοιο πράγμα δεν θα ήτο και τόσον εύκολον! Ανηγέρθη πολλάκις ναός προς τον αληθή Θεόν εκ των στηλών του Διός και της Αθηνάς. Πώς όμως θα ιδρυθή θρόνος επί του εδάφους των αρχαίων δημοκρατιών και εκ της κόνεως αυτών; ...;».
Η Αγγλία όχι μόνο δεν φρόντισε να διασκεδάσει της εντυπώσεις και να αποσείσει την ευθύνη, αλλά ακόμη και σήμερα, τα έγγραφα του Φακέλου της δολοφονίας του Ιωάννη Καποδίστρια εξακολουθούν να χαρακτηρίζονται άκρως απόρρητα και φυλάσσονται στα Βρετανικά Αρχεία ως επτασφράγιστο μυστικό.
πηγές
Χρήστος ΠιτερόςΑρχαιολόγος Δ’ ΕΠΚΑ Ναυπλίου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου