ΤΗΣ ΑΛΕΠΟΥΣ...

Είμεθα Κυρίαρχοι...

  "Έκλεισε" 10 ημέρες "σταυρωμένη", επάνω στον δικό της σταυρό αυτή η δύστυχη αλεπού.  Μεγάλη εβδομάδα την οδήγησε ο δικός της Καϊάφας στον δικό της Γολγοθά και στον μαρτυρικό θάνατο, ενώ το ανυπέρβλητο πολιτισμικό μεγαλείο του κριτή της, χρειαζόταν κατά τα φαινόμενα, την επιβεβαίωση της κυριαρχίας του επί του ζωϊκού βασιλείου.  Λόγος ο οποίος τον "ανάγκασε", προκειμένου να προβληθεί η παντοδυναμία του επί ισχνού "αντιπάλου",  στην δημόσια διαπόμπευσή του, έστω και σε ότι είχε απομείνει από αυτόν. Και ας ήταν μόνον ένα μικρό ζώο.  Ίνα εκπληρωθεί το ρηθέν από την αλεπού (λαϊκή παροιμία) : "δεν με φοβίζει το τουφέκισμα, αλλά το ποδοκύλημα μετά!...".


   Στην διασταύρωση κάτω από το Χρισσό, το γνωστό μας "δέλτα", κάποιος και για δικούς του λόγους, "φύτεψε" (ετοποθέτησε) επάνω σε ένα φωσφορίζον κολωνάκι-οδοδείκτη στην άκρη του οδοστρώματος, μια νεκρή αλεπού., 'Ομως, είτε την βρήκε νεκρή, είτε την θανάτωσε ο ίδιος, εθεώρησε σκόπιμον να την τοποθετήσει επάνω στο κολωνάκι και με τέτοιον τρόπο, ούτως ώστε το άψυχο ζώο να είναι σε κοινή θέα των διερχομένων με τα οχήματά τους, αλλά να είναι και δύσκολη η περισυλλογή και απομάκρυνσή του από του σημείου, διότι αυτό θα έπρεπε να γίνει μόνον από πεζόν.  Και μάλιστα με ιδιαίτερες προφυλάξεις, καθ' όσον τα σαρκοβόρα έντομα και η έντονη δυσοσμία κοντά στο σηπόμενο  κουφάρι του ζώου, δεν επιτρέπουν την προσέγγισή του με ακάλυπτο πρόσωπο και χέρια.

   Ενδεχομένως η νεκρή αλεπού να είναι λάφυρο και να έχει τοποθετηθεί εκεί προς επίδειξη, ή προς παραδειγματισμό (ποιού;)!  Ίσως ακόμη, για να την εντοπίσει γρήγορα το συνεργείο καθαριότητος του Δήμου και να σπεύσει να την απομακρύνει από εκεί.  
Αλλά η απορία μας, εξακολουθεί να παραμένει :
'Εχουμε φθάσει εκεί;...

(σ.σ. : Δεν γνωρίζουμε εάν εχθές ή σήμερα ο Δήμος ή κάποιος άλλος έχει απομακρύνει από του σημείου το ...θέαμα)