Μεσάνυκτα!
''...Μόλις είχαν μπατάρει οι δείχτες από το ψηλότερο σημείο του ρολογιού και κίναε μιαν άλλη μέρα. Είχαν κοπάσει από ώρα οι οχλοβοές και τα συρτάτα της πόλης και σε ετούτη την άκρια της βλογημένης γής, δεν ακουόταν τίποτες. Μηδέ κι ο ανασεμός της θάλασσας, εκεί στην ''Απόλαυση''.
Είχε δροσό ετούτο το βράδυ κι η ψηλοταβανιασμένη αραιή συννεφιά, εμπόδαγε το ασημόφωτο του φεγγαριού να φτάσει ίσαμε κάτω στην ακρογιαλιά και την πόλη.
Μέσιαζε ο Φλεβάρης. Μεσάνυχτα. Μ' ένα σχεδόν ολόγιομο φεγγάρι να φανερώνεται κάπου και πού από τις συννεφότρυπες και με μια θάλασσα να μην έχει την δύναμη, ούτε την ίδια την χλωμάδα του να περιγράψει. Μόνο το χρυσοκίτρινο φώς απ' τις δημοτικές λάμπες να καλοδέχεται, γεφυρώνοντας τον μώλο με την ''Απόλαυση''.
Δεν φύσαε. Κι ολόκληρη η Ιτέα να φαίνεται σα να φωτίζεται απ' τους ψηλούς βιγλάτορές της στον μώλο...''
Ναι δεν υπάρχουν σχόλια......η φωτό τα λέει όλα. μπράβο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΒέβαια δεν έχω λόγια και για το άριστο ευγενές ποιητικό μεγαλείο....άνωθεν... μπράβο..
ΑπάντησηΔιαγραφή