Ο πρώην επί των οικονομικών αντιδήμαρχος και νυν επικεφαλής της παρατάξεως, αθώωσε (από μόνος του) τους εμπλεκομένους στην υπόθεση της Πλατείας Θεάτρου.
Η επιστολή του Παν. Μέγκου
***********************************
Στο πρωτοσέλιδο της ΩτΦ την Τετάρτη 2/12/2020 διαβάσαμε πως ο Δήμος Δελφών επιχορηγείται με 500.000€ περίπου για να πληρώσει για την Πλατεία «ΘΕΑΤΡΟΥ». Την είδηση μεταφέρει με δημοσίευσή του ο κος Αναγνωστόπουλος Λουκάς επικεφαλής της μείζονος αντιπολίτευσης και μέλος της Οικονομικής Επιτροπής στην οποία συμμετέχω και εγώ.
Σπεύδει λοιπόν ο κος Αναγνωστόπουλος να ανακοινώσει τα «ευχάριστα» με αφορμή την απόφαση που πήραμε στην Οικονομική Επιτροπή,
«να αποδεχθούμε τα χρήματα που μας επιχορηγεί το Κράτος για την εξυπηρέτηση Ληξιπρόθεσμων οφειλών», τις οποίες αναφέρει η εισήγηση. Σε αυτή την αναφορά εγγράφει και ποσό που αφορά την «Πλατεία Θεάτρου».Επειδή πιστεύουμε πως το θέμα αυτό είναι τεράστιας σημασίας, είναι απαραίτητο να βάλουμε τα πράγματα στην θέση τους.
Η Πλατεία ΘΕΑΤΡΟΥ δεν έχει μόνο Οικονομική διάσταση για τον Δήμο Δελφών, όπως αυτό παρουσιάζεται τα χρόνια που πέρασαν, το χρησιμοποιεί ως επιχείρημα η Δημοτική Αρχή από τότε που ανέλαβε τον Δήμο για όλα τα κακά και τις συμφορές που βρίσκουν τον Δήμο και δυστυχώς πιστεύω χωρίς να το καταλαβαίνει, στην παγίδα αυτή πέφτει και ο κος Αναγνωστόπουλος «βλέποντας μόνο ως ποσό», την αποδοχή και απόφαση της Οικονομικής Επιτροπής.
Διευκρινίζουμε λοιπόν πως η Οικονομική Επιτροπή για να αποδεχτεί τα χρήματα της επιχορήγησης πρέπει να ονοματίσει τα χρέη της και αυτό είναι εύκολο να το κάνει εγγράφοντας ένα μεγάλο ποσό, από το να αθροίζει πολλά επιμέρους ποσά. Από την άλλη, αποτελεί πολιτικό πρόβλημα να δηλώνεις στην Επιτροπή του Δήμου, πως οφείλεις 500.000€ σε σαράντα (40) παράδειγμα επαγγελματίες και εμπόρους (τυχαίος ο αριθμός)!!!
Την χρονιά που πέρασε η Οικονομική Επιτροπή είχε εγγράψει και πάλι ποσό για την Πλατεία ΘΕΑΤΡΟΥ που όμως μέσα από τις συνεχείς αναμορφώσεις του Προϋπολογισμού, το ποσό αυτό «εξαφανίστηκε». Διατέθηκε σε άλλες υποχρεώσεις.
Η Πλατεία ΘΕΑΤΡΟΥ έχει τεράστια σημασία Κοινωνική-Πολιτική και Οικονομική. Κοινωνική και Οικονομική για τους Περίοικους της Πλατείας αλλά και για όλους του δημότες του Δήμου. Πολιτική όσο αφορά τον τρόπο διαχείρισης των κοινών θεμάτων από όσους διοίκησαν τον Δήμο τα τελευταία χρόνια, αλλά και για υπηρεσιακούς παράγοντες που βρέθηκαν στο τιμόνι των υπηρεσιών του Δήμου και του Νομού.
Το να εστιάζουμε μόνο στην Οικονομική του διάσταση που έχει δημιουργήσει πρόβλημα στον Δήμο, τότε «ξεπλένουμε» όλους τους εμπλεκόμενους από τις ευθύνες τους και παραβλέπουμε το ουσιαστικό πρόβλημα που έχει δημιουργηθεί σε πολλού δημότες μας.
Κι ένα τελευταίο σχόλιο. Οι «ΠΟΛΙΤΕΣ στο ΠΡΟΣΚΗΝΙΟ» ουδέποτε συμφώνησαν να πληρώσει ο Δήμος λεφτά για την Πλατεία ΘΕΑΤΡΟΥ με τον οιοδήποτε τρόπο από όπου και αν προέρχονται τα χρήματα. Έχουμε ξεκάθαρη θέση εδώ και Έντεκα (11) χρόνια.
-Ο Δήμος και οι Περίοικοι της Πλατείας είναι υποχρεωμένοι από την θέση του ο καθένας να υποστηρίξουν τα δικαιώματά τους για λόγους Ουσιαστικούς και Τυπικούς ως προς το θέμα αυτό. Ο ένας από τους δύο να κάνει πίσω, τότε θα «κρεμάσει» και τον άλλο.
Χρειάζεται λοιπόν τεράστια προσοχή τι βγαίνουμε και λέμε όλοι οι αυτοδιοικητικοί εκπρόσωποι που λειτουργούμε στα πλαίσια του δημοτικού συμβουλίου, είτε από την θέση της συμπολίτευσης είτε από την θέση της αντιπολίτευσης. Στο ζήτημα αυτό δεν χωράνε πολιτικά παιχνίδια, ούτε είναι εύκολο να δρέψουμε δάφνες.
Εν αναμονή μάλιστα της Απόφασης του Διοικητικού Εφετείου Πειραιά, απαιτούνται λίγα λόγια και προσοχή στο τι δημοσιεύουμε. Χρειάζεται σύνεση, χρειάζεται ευθύνη.
Υ.Γ. Η αναφορά μας στους πολιτικούς υπεύθυνους για το θέμα της Πλατείας ΘΕΑΤΡΟΥ αλλά και σε άλλα προβλήματα που οι «ΠΟΛΙΤΕΣ στο ΠΡΟΣΚΗΝΙΟ» έχουν αναδείξει, δεν γίνεται από λόγους εμμονής και δεν αποτελεί στάση πολιτικής καρατόμησης ή αντεκδίκησης προς τους πολιτικούς μας αντιπάλους.
Θεωρούμε πως δεν μπορείς να αναδείξεις κανένα πρόβλημα όταν αποσιωπάς τον τρόπο που αυτό γεννήθηκε- δημιουργήθηκε. Και τα κακώς κείμενα έχουν πηγή προέλευσης. Πατέρες και μητέρες που τα γέννησαν. Το λέω σχηματικά.
Άρα το εύλογο ερώτημα που θέτει ο καθένας όταν του αναφέρεις το πρόβλημα που έχεις είναι: «πως δημιουργήθηκε; ποιος συνέργησε σε αυτό;». Εκεί, σε αυτό το κρίσιμο ερώτημα, τα στόματα μένουν κλειστά.
Η εξήγηση λοιπόν αποτελεί αρχικά τεκμήριο απόδειξης. Αν είναι ελλειμματική, τότε είναι και αμφισβητήσιμη αφού δεν έχουμε απαντήσεις. Αυτός είναι ο πρώτος λόγος. Κατά δεύτερο λόγο, όταν έχεις σωστά διαπιστώσει και αναγνωρίσει την αιτία της δημιουργίας του προβλήματος, τότε θα επιλέξεις και τον καλύτερο τρόπο να το λύσης.
Για τους ΠΟΛΙΤΕΣ στο ΠΡΟΣΚΗΝΙΟ
Μέγκος Παναγιώτης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου