Αύριο, θα είναι μια δύσκολη ημέρα. Για κάποιους και για κάποια. Δεν θα είναι μια όπως τόσες άλλες δύσκολες ημέρες, από αυτές τις οποίες βιώνουμε, αλλά θα είναι μια ''παράξενη'', ενοχλητική και ''φορτωμένη'' με αταίριαστα πράγματα ημέρα.
Όχι ότι αλλάζει ή ότι θα αλλάξει σε τίποτε την ζωή αυτών των ολίγων, αλλά να και μόνον η ταλαιπωρία και μόνον η έννοια για το ''πέρασμα'' από εκείνο το μέρος, ήδη δημιουργεί δυσθυμία, αδιαθεσία και μελαγχολία.
Αύριο, θα είναι μια δύσκολη ημέρα. Τουλάχιστον για εμάς. Θα είναι ''βάπτισμα'' σε διαδικασίες έως τώρα άγνωστες κι εμπειρία συνάμα, για στάση ζωής. Κι αυτό σημαίνει ότι η θλίψη, εγγίζει την αξιοπρέπεια, ανήμπορη μεν να την τραυματίσει, ικανή όμως να της υπενθυμίσει ότι είναι ευάλωτη κι ανυπεράσπιστη, εάν δεν προσέξει. Και το ''πλήγωμά'' της πλέον, πιθανά να είναι προ των πυλών.
Για αυτό και θα είναι δύσκολη και ''στενάχωρη'' η αυριανή ημέρα.
Υπομονή, έως αύριο...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου