Με τα βλέφαρα νωτισμένα.
Η λιγόστιχη κι απεσταγμένη καταλαγιά της Μαρίας για τον Έλληνα. Δέκα στίχοι απ'την βορειοπαρνασσώτισσα ποιήτρια, σα νάναι ανακατεμένα το λάδι, ο μούστος κι η αρμύρα, ετούτης εδώ της μυριόβολης πατρίδας, μαζί με τα ονόματα και την ιστορία της.
Πόσο τάχουμε ανάγκη αυτά τα γραφούμενα, ετούτες τις δύσκολες ώρες...
*************************************************************************
Έλληνας θα πει, Δελφοί, Δήλος και Παρθενώνας .
Μνήμες Οδύσσειες και στωϊκές Καρυάτιδες.
Αρχαίες λέξεις και θεοί που κατοικούν τον κόσμο.
Έλληνας , θα πει, Βεργίνα και Κνωσσός. Θα πει Κερύνεια.
Θα πεί , φωνή του Σολωμού , του Ελύτη και του Ρήγα.
Έλληνας δεν θα πει , Ιούδας ούτε Πέτρος.
Γλάρος στο Αιγαίο θα πει κι αητός στον Ψηλορείτη.
Στον Παρνασσό γαρύφαλο, στον Όλυμπο θυμάρι.
Σπασμένο συρματόπλεγμα και οι φωτιές τ΄Αη Γιάννη.
Τραγούδι κι αίμα της καρδιάς , ψωμί , κρασί και Ήλιος .!
© Σκουρολιάκου Μαρία
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου