Διασχίζοντας τα Βαρδούσια - Αρτοτίνα
Φτάσαμε
στην Αρτοτίνα, γενέτειρα του Αθανασίου
Διάκου, μεσημέρι αργά. Μόνο και μόνο η
θέα στα Βαρδούσια απέναντι, που στέκουν
επιβλητικά και άγρια, ήταν ικανή να μας
αφήσει άφωνους.
Τις
επόμενες ημέρες τις αφιερώσαμε να
γυρνάμε τα δρομάκια της Αρτοτίνας και
να φωτογραφίζουμε τα γραφικά της πέτρινα
σπίτια, αντιπροσωπευτικά δείγματα
κλασικής ελληνικής αρχιτεκτονικής.
Ο
καιρός βάραινε όσο πήγαινε και περισσότερο,
αλλά δεν μας ένοιαζε, αφού το τοπίο
γινόταν ολοένα και πιο όμορφο, με τα
βαριά σύννεφα να ακουμπάνε τις κορυφές
των τεράστιων ελάτων.
Η
καταπράσινη φύση άρχισε να αναδύει ένα
μοναδικό άρωμα, καθώς οι πρώτες σταγόνες
βροχής έπεφταν στο χώμα. Σιγά σιγά το
χώμα έγινε υγρό και εμείς μαζέψαμε τις
μηχανές και γυρίσαμε στο σπίτι.
Τα βράδια γύρω από το τζάκι καθισμένοι βλέπαμε τις πρωινές φωτογραφίες μας και μία ακόμη φορά θαυμάζαμε την απέραντη ομορφιά του τοπίου.
Αν
δεν έχετε πάει στην Αρτοτίνα, να πάτε.
Είναι εμπειρία μοναδική, είναι ένας
προορισμός που έχει μείνει αναλλοίωτος
στο χρόνο και έτσι μπορεί με την απλότητα
του να εντυπωσιάσει κάθε επισκέπτη.
Nick
Dessypris
Ιούνιος 2020
Πηγή : fb
/vardousia life
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου