Η ΤΕΛΕΤΗ "ΛΗΞΕΩΣ" ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΜΑΝΔΡΕΚΑ

 "Η πόλη ξεπροβόδισε τον Δήμαρχό της στα μουγγά..."

Μανδρέκας (μέλος Δ.Σ.), Μουρίκης (Πρόεδρος), Αργαλιάς (Μαέστρος).

Ηρώον Ιτέας - 25η Μαρτίου 1968

   Μέσα σε κλίμα συγκινησιακά φορτισμένο, συγγενείς, φίλοι, γνωστοί, καθώς και άνθρωποι από όλες τις αυτοδιοικητικές βαθμίδες και παρατάξεις, παρευρέθησαν στην εξόδιο ακολουθία του Παναγιώτη Μανδρέκα, η οποία επραγματοποιήθη το Σάββατο 19-9-2020 στην εκκλησία της Μεταμορφώσεως στην Ιτέα.  Παρ' όλους τους φόβους, για τον "γλαφυρό" (όπως απεδείχθη για την περιοχή μας) μεσογειακό κυκλώνα "Ιανό" και για την μετάδοση του κορωνοϊού, πλήθος κόσμου είχε καταλάβει τους χώρους εντός κι εκτός της εκκλησίας, θέλοντας να απευθύνει τον τελευταίο χαιρετισμό στον Ιτιώτη, στον Πρόεδρο, στον Δήμαρχο, στον ιδεολόγο Έλληνα από την Φωκίδα, στον φίλο μας τον Τάκη Μανδρέκα. 

  Το παρόν σημείωμα γίνεται, όχι για να περιγράψει την τελετή, αλλά για να υπογραμμίσει το ότι, ο εκ των πρωτεργατών και στυλοβατών της νεοσύστατης τότε (την 10ετία του 1960) Φιλαρμονικής Ιτέας, έκανε το τελευταίο χιλιόμετρο της υπάρξεώς του επί του εδάφους της αγαπημένης του πόλεως, χωρίς την συνοδεία της Φιλαρμονικής μας.  Της Δημοτικής σήμερα Φιλαρμονικής Ιτέας...

  Η Φιλαρμονική, δεν ειδοποιήθη καν από τις Τοπικές Αρχές, προκειμένου να συνοδεύσει την σωρό.  Και η δικαιολογία φυσικά θα ήταν, όχι η αμέλεια, αλλά η απαγόρευση λόγω κορωνοϊού.  Θα υπήρχε κίνδυνος δηλαδή να προσβληθούν από τον ιό οι μουσικοί, οι απέχοντες μεταξύ τους περί τα 2 μέτρα, ή ακόμη και να προσβάλουν τους ακολουθούντες την πομπή, οι οποίοι περπατούσαν σχεδόν ...αγκαλιασμένοι.

Παρ' ότι εντός της εκκλησίας, τα μέτρα πρόληψης για ελάχιστους εκκλησιαζομένους και για τήρηση των αποστάσεων, είχαν μετατραπεί σε "πατείς με πατώ σε"!... Έστω και με μάσκες.

   Δείγμα όμως της αντιμετωπίσεως του γεγονότος του θανάτου του Τάκη Μανδρέκα από την Τοπική μας Αρχή ήταν το ότι, αντί να κηρυχθεί σε κατάσταση πένθους το δημοτικό κατάστημα της Ιτέας (με ότι αυτό συνεπάγεται), έστω ωσάν ημιαργία με τους δημοτικούς υπαλλήλους όμως, να μην αποχωρούν από τον χώρο, απεναντίας, αναζητούντο ...εθελοντές (την επομένη ημέρα) για το ποιός ευκαιρούσε να γράψει ένα συλλυπητήριο Δελτίον Τύπου!

Και αυτό δεν ήταν σωστό για την μνήμη του "Κυρίου Τάκη", όπως τον αποκαλούσαν οι εδώ δημοτικοί υπάλληλοι, έχοντες ή όχι συνεργασθεί μαζί του κατά το παρελθόν.

  Τα μικρά "λάθη" όμως, δεν μειώνουν σε τίποτε το μέγεθος του ανδρός.  Και ο Παναγιώτης Μανδρέκας, ο δικός μας Τάκης, δεν είχε εν ζωή και δεν είναι δυνατόν να έχει και μετά θάνατον, την απαίτηση της προβολής.

Ας είναι ελαφρύ το χώμα το οποίο τον σκεπάζει.