ΜΙΑ ΚΑΤΑΙΓΙΔΑ

Ξαφνικά

   '' ...Δροσέρεψε. Κι εκεί που λέγαμε πως θα κρατήσει κάμποσο το φετεινό καλο- καίρι με τις ζέστες πούκαμε μετά τις Παναγίας, ήρθε ετούτη η μπόρα και τό 'σπρωξε κατά την οξώπορτα. 

Και να κράταγε και πολύ, θα λέγαμε, άντε, αξίζει τον κόπο να σταματήσουμε τα μπάνια και τις βραδινές τσάρκες. Μα τούτη εδώ, κράτησε ίσαμε μισή ώρα. Κατά τις έξι ξεκίνησε και μισή σταμάτησε.

Ήταν ζόρικη όμως. Μέσα σε 4-5 λεπτά πέσανε καμμιά 20αριά κεραυνοί τριγύρω και βόρεια της Ιτέας. Χαλασμός!.. 

Να τρίζουνε πόρτες και παράθυρα από τις βροντές, ενώ από τις λάμψεις, να γίνεται ασημένιος και καταφώτεινος ο μέσα σε μια ώρα βαθυγκριζαρισμένος ουρανός. Εκείνη η βροχή δε, να πέφτει με το τουλούμι!.. Λεπτά χρειαστήκανε για να γίνουν οι δρόμοι ποτάμια. Με την Μεταμορφώσεως να μετατρέπεται σε ορμητικό ποτάμι και την παραλιακή να γίνεται ...πλεύσιμη.

Σε κάποια στιγμή, ακούστηκε ένα ''τακ'' σχεδόν ταυτόχρονα με μια αστραπή και την βροντή της. Και θα πρέπει ο κεραυνός να έπεσε, ή στο αλεξικέραυνο της εκκλησίας, ή σε εκείνο του παλιού ΟΤΕ. Ενώ η βροχή έπεφτε ''straight through'' όπως έλεγε και ο τεράστιος Ζαμπέτας.

Και ετούτος ο χαλασμός δεν κράτησε για πολύ. Κι όσο ξεθύμαινε η καταιγίδα, τόσο σκαρίζανε οι διαβάτες και τα αυτοκίνητα, τα οποία σχηματίζανε καθώς τρέχανε, πλαϊνό κυματισμό στα νερά του δρόμου, λές και ήσανε αντιτορπιλικά...

Δροσέρεψε. Κι ενώ την αλλαγή του καιρού την περιμένουμε πάντα μετά απ' τ' Αϊγιαννιού το παζάρι, εφέτος μας ήρθε μια εβδομάδα νωρίτερα. 

Ας είναι κι έτσι.  Καλό φθινόπωρο νάχουμε...''