'' ...Ξοδέψαμε τον Ελύτη τον προηγούμενο μήνα και ετούτο το φεγγάρι εβγήκε απ'την Κίρφη, ακύτταχτο. Με τον ουρανό ολόδικόν του πάνω απ' τα σύννεφα, μιας και την ώρα της ανατολής του, τα απομεινάρια της υγρασίας από την απογευματινή βροχή, μας το έκρυβαν. Χώρια το ότι κανείς δεν το περίμενε, ωσάν να του είχε κλέψει την φήμη, το άλλο φεγγάρι, το προηγούμενο, του Αυγούστου.
Του πήρε κανένα 20λεφτο να σκαρφαλώσει και να ξεπροβάλει μέσα απ' τα αχνοσύννεφα, ζωσμένο με ένα χλωμοστέφανο τριγύρω του. Και μ' ένα χρώμα ωσάν εκείνο του νερού, επάνω σε καθρέφτη.
Ολόγιομο Φεγγάρι απόψε, μ' έναν Σεπτέμβρη να καμαρώνει για την δροσιά του και μια μικροκύμαντη θάλασσα, να κοροϊδεύει τα μάτια, μια με του φάρου τις αναλαμπές και μια με του ασημοφέγγαρου την λάμψη.
Και μια πόλη, η πόλη μου, να λούζεται στο φθινοπωρινό ασημόφωτο ενός φεγγαριού, πλασμένου για αλαφροΐσκιωτους ποιητές κι ανέμελους ανθρώπους.
Ιτέα, 9 Σεπτέμβρη 2014, Φθινόπωρο. Πανσέληνη νύκτα απόψε, χωρίς χορούς και τσολιάδες επάνω στην ξεχασμένη εξέδρα. Χωρίς χαιρετισμούς κι ευχαριστίες. Μόνο με το Φεγγάρι ψηλά και με την θάλασσα κατά τον νότο, να κανακεύει το φώς του... ''
(φωτογραφία αρχείου)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου