Σ.Χ.Ο. ΙΤΕΑΣ-ΚΙΡΡΑΣ : ΑΝΑΒΑΣΗ ΣΤΟ ΜΟΝΟΠΑΤΙ ''ΚΟΧΡΑΝ''.

 ''Νιαρ πούσαι Κόχραν 
   τσε δε φαίνεσ'...''  
      (ιστορική φράση)     

   Αναδημοσιεύουμε φωτογραφίες από την σημερινή δραστηριότητα του πολύ καλού Συλλόγου των Χιονοδρόμων Ορειβατών Ιτέας-Κίρρας, η οποία όπως μας είχαν γνωρίσει, ήταν η ανάβαση του μονοπατιού με το όνομα ''Κόχραν''.  Μαζί με τις φωτογραφίες και εκτός από την περιγραφή της διαδρομής, αναφέρεται και το θέμα της ονομασίας για αυτό το μονοπάτι, με την γνωστή ιστορία της αναζήτησης του άτυχου Βρετανού.
Φωτογραφίες και κείμενο, είναι από το ''φίλιο'' blog ''Οι φίλοι της Κίρρας''.

**************************************************************

Όμορφες διαδρομές κρυμμένες, άγνωστες για πολλούς και ας βρίσκονται τόσο κοντά μας. 

Μια τέτοια διαδρομή ήταν και η σημερινή ανάβαση στο μονοπάτι "Κόχραν" από το Σ.Χ.Ο. Ιτέας-Κίρρας .
Μπράβο στο Σύλλογο που μας γνωρίζει τις ομορφιές της περιοχής μας!

Πως πήρε το όνομα Κόχραν το μονοπάτι;; 

 Περί το 1910 και όπως λένε οι παλιοί  αφορά έναν Εγγλέζο περιηγητή ο οποίος είχε περάσει από την περιοχή και έμεινε στη Δεσφίνα για αρκετό καιρό ,του άρεσε παρά πολλή να περπατά καθώς λένε πάνω στους λόφους της , και να αγναντεύει τη θέα που προσφέρει απλόχερα σε κάθε φυσιολάτρη η περιοχή 
.
Το πιο αγαπημένο του μέρος ήταν ο λόφος που υψώνεται δίπλα στο Κούτσουρα απέναντι από τους Δελφούς . Η κορυφή του λόφου είναι σκέτο παρατηρητήριο , νομίζεις ότι αν απλώσεις το χέρι σου θα χαϊδέψεις της κορυφές των δένδρων του ελαιώνα της Άμφισσας που απλώνεται στα ποδιά σου σαν ένα απέραντο χαλί . Μπροστά σου υψώνετε ο Παρνασσός με το κυρίαρχο ανάστημα του να δεσπόζει στη περιοχή. Στους πρόποδες του αγναντεύεις την όμορφη Αράχωβα πιο δίπλα τον ομφαλό της γης τους Δελφούς , διακρίνοντας καθαρά πολλά από τα μνημεία της αρχαίας πόλης. 

Σύμφωνα λοιπόν με τις φήμες ο Κόχραν εξαφανίζεται για αρκετές ημέρες από το χωριό χωρίς να δώσει σημεία ζωής. Η απώλεια του Εγγλέζου έγινε σπουδαίο θέμα και η ανεύρεση του αποτέλεσε μεγάλη υποχρέωση απέναντι στον ξένο άνθρωπο που ήρθε στο χωριό, εξ’ άλλου οι Δεσφινιώτες ανέκαθεν φημίζονταν για την φιλοξενία το φιλότιμο και την αλληλεγγύη τους. Κάτω από αυτή την πίεση αμολήθηκε όλο το χωριό, και απλώθηκαν όλοι στην γύρω περιοχή , σε λόφους ρεματιές, κι όπου μπορούσε να πάει ο καθένας άρχισαν να τον ψάχνουν ,φωνάζοντάς τον .

Ωωωωω ρε Κόχραν ,για πού ισαι Κόχραν τσε δε φαίνες……….

Βέβαια ο άμοιρος περιηγητής δεν ανταποκρίθηκε ποτέ . Μετά από πολλά χρόνια , λένε ότι βρέθηκε το ρολόι του στο απόκρημνο μέρος του λόφου που αναφέραμε πιο πάνω , έτσι έδωσαν το όνομα του στο λόφο .Η ΑΝΕΚΔΟΤΗ ΑΥΤΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΓΡΑΦΤΗΚΕ ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΓΑΠΗΜΕΝΟ ΜΑΣ ΦΙΛΟ ΣΟΦΡΩΝ timesdesfinas