Στις 16 Αυγούστου, ώς είθισται, η πλατεία της Στρώμης ...αναστέναξε! Όσοι έχουν σχέση με το χωριό, όσοι το αγαπούν, όσοι παραμένουν πιστοί στην παράδοση και στα δημοτικά ακούσματα, εκείνο το βράδυ ήσαν εκεί! Στην πλατανοσκέπαστη πλατεία της πεντάδροσης Στρώμης.
Εκεί όπου από ενωρίς οι ''φευγάτοι'' και οι εναπομείναντες, έσμιξαν, θυμήθηκαν, γνωρίστηκαν και βάλθηκαν να δείξουν την ταυτότητά τους : Έλληνες, Ρουμελιώτες, Στρωμίτες.
Κι όταν εγίναν μεγάλοι οι κύκλοι με τους πιασμένους απ' το χέρι να ''στριφογυρνάνε'' υπό τους ήχους του κλαρίνου, τότε ο κόσμος εμίκρενε και γινόταν ίσος με τον περίγυρο της πλατείας...
Αθάνατη Φωκίδα, φυλλοσκεπασμένη ολόδροση Στρώμη!...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου