Ήταν η πλέον φονική ημέρα στην παγκόσμια ιστορία. Ήταν η μοναδική μέχρι τότε διαδικασία των μερικών δευτερολέπτων, της οποίας η αποτίμηση ήταν αρκετές χιλιάδες θάνατοι και η εξαφάνιση από προσώπου γης, μιάς ολόκληρης και πολυπληθούς πόλης. Ήταν η 6η Αυγούστου 1945, όταν έπεσε η πρώτη ατομική βόμβα στον κόσμο, εναντίον της Ιαπωνικής πόλεως Χιροσίμα (Hiroshima).
Εκείνο το πρωί, με υπογραφές και εξουσιοδοτήσεις των Υπουργών Εσωτερικών και Στρατιωτικών καθώς και του τότε προέδρου των Η.Π.Α. Χάρυ Τρούμαν, (Harry Truman) ένα βομβαρδιστικό ύπου Β-29 Superfortress του αμερικανικού στρατού, με κυβερνήτη τον συνταγματάρχη Paul Tibbets, πλησίασε τις νοτιο-ανατολικές ακτές της Ιαπωνίας και άφησε επάνω από την Χιροσίμα, την πρώτη στον κόσμο ατομική βόμβα εναντίον ανθρώπων, κάνοντας με αυτόν τον τρόπο το πρώτο βήμα για τον τερματισμό του πολέμου στον Ειρηνικό Ωκεανό, ανοίγοντας όμως ταυτόχρονα την Κερκόπορτα. Αυτή της χρήσης της ατομικής ενέργειας κατά των ανθρώπων. Να υπενθυμήσουμε εδώ ότι η Γερμανία είχε ήδη παραδωθεί, ο πόλεμος στην Ευρώπη είχε τελειώσει και αναμενόταν ότι εντός ολίγων μηνών και η ψυχοραγούσα Ιαπωνία θα κατέθετε τα όπλα.
Όντως, μετά από 9 ημέρες και ενώ είχε προηγηθεί και η ρίψη της δεύτερης βόμβας στο Ναγκασάκι, η Ιαπωνία παρεδώθη άνευ όρων και ο τραγικός Β' Παγκόσμιος πόλεμος έλαβε τέλος.
Η ειρωνεία της υπόθεσης είναι ότι, ο κυβερνήτης του Β-29 είχε δώσει στο αεροσκάφος το όνομα της μητέρας του ''Enola Gay'' και η ατομική βόμβα, κατά την προσφιλή συνήθεια των αμερικανών, είχε ονομασθεί ''little boy''. Δηλαδή, μιά μητέρα και ένα μικρό αγόρι, έκαναν την μεγαλύτερη σφαγή στην παγκόσμια ιστορία, ''εξαφανίζοντας'' σε μερικά δευτερόλεπτα 70.000 ανθρώπους και τα οικήματα μιά ολόκληρης πόλης! Αυτό έγινε ακαριαία, ενώ μέσα σε μια 5ετία, τα θύματα των καταλοίπων της ραδιενέργειας σε εκείνη την περιοχή, έφτασαν τις 200.000 ανθρώπους.
Η Κερκόπορτα είχε ανοίξει. Έκτοτε και μετά την δεύτερη βόμβα στο Ναγκασάκι, δεν έχει χρησιμοποιηθεί ξανά ατομικό ή πυρηνικό όπλο κατά ανθρώπων. Ο φόβος όμως των πυρηνικών εξοπλισμών και η αλόγιστη χρήση αυτής της δύναμης, είναι η Δαμόκλειος σπάθη πάνω από την ανθρωπότητα. Σήμερα κλείνουν 68 χρόνια από εκείνη την ημέρα και η ευχή μας είναι, να είμαστε σε θέση (η ανθρωπότητα εννοείται), να μνημονεύουμε αυτήν την ημέρα και για τα επόμενα 2013 χρόνια. Ευχή είναι αυτή, δεν είναι Συμβόλαιο.
Εκείνο το πρωί, με υπογραφές και εξουσιοδοτήσεις των Υπουργών Εσωτερικών και Στρατιωτικών καθώς και του τότε προέδρου των Η.Π.Α. Χάρυ Τρούμαν, (Harry Truman) ένα βομβαρδιστικό ύπου Β-29 Superfortress του αμερικανικού στρατού, με κυβερνήτη τον συνταγματάρχη Paul Tibbets, πλησίασε τις νοτιο-ανατολικές ακτές της Ιαπωνίας και άφησε επάνω από την Χιροσίμα, την πρώτη στον κόσμο ατομική βόμβα εναντίον ανθρώπων, κάνοντας με αυτόν τον τρόπο το πρώτο βήμα για τον τερματισμό του πολέμου στον Ειρηνικό Ωκεανό, ανοίγοντας όμως ταυτόχρονα την Κερκόπορτα. Αυτή της χρήσης της ατομικής ενέργειας κατά των ανθρώπων. Να υπενθυμήσουμε εδώ ότι η Γερμανία είχε ήδη παραδωθεί, ο πόλεμος στην Ευρώπη είχε τελειώσει και αναμενόταν ότι εντός ολίγων μηνών και η ψυχοραγούσα Ιαπωνία θα κατέθετε τα όπλα.
Όντως, μετά από 9 ημέρες και ενώ είχε προηγηθεί και η ρίψη της δεύτερης βόμβας στο Ναγκασάκι, η Ιαπωνία παρεδώθη άνευ όρων και ο τραγικός Β' Παγκόσμιος πόλεμος έλαβε τέλος.Η ειρωνεία της υπόθεσης είναι ότι, ο κυβερνήτης του Β-29 είχε δώσει στο αεροσκάφος το όνομα της μητέρας του ''Enola Gay'' και η ατομική βόμβα, κατά την προσφιλή συνήθεια των αμερικανών, είχε ονομασθεί ''little boy''. Δηλαδή, μιά μητέρα και ένα μικρό αγόρι, έκαναν την μεγαλύτερη σφαγή στην παγκόσμια ιστορία, ''εξαφανίζοντας'' σε μερικά δευτερόλεπτα 70.000 ανθρώπους και τα οικήματα μιά ολόκληρης πόλης! Αυτό έγινε ακαριαία, ενώ μέσα σε μια 5ετία, τα θύματα των καταλοίπων της ραδιενέργειας σε εκείνη την περιοχή, έφτασαν τις 200.000 ανθρώπους.
Η Κερκόπορτα είχε ανοίξει. Έκτοτε και μετά την δεύτερη βόμβα στο Ναγκασάκι, δεν έχει χρησιμοποιηθεί ξανά ατομικό ή πυρηνικό όπλο κατά ανθρώπων. Ο φόβος όμως των πυρηνικών εξοπλισμών και η αλόγιστη χρήση αυτής της δύναμης, είναι η Δαμόκλειος σπάθη πάνω από την ανθρωπότητα. Σήμερα κλείνουν 68 χρόνια από εκείνη την ημέρα και η ευχή μας είναι, να είμαστε σε θέση (η ανθρωπότητα εννοείται), να μνημονεύουμε αυτήν την ημέρα και για τα επόμενα 2013 χρόνια. Ευχή είναι αυτή, δεν είναι Συμβόλαιο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου