ΕΝΑΣ (ακυρωθείς) ΠΛΕΙΣΤΗΡΙΑΣΜΟΣ ΑΚΙΝΗΤΟΥ ΣΤΗΝ ΑΜΦΙΣΣΑ ΚΑΙ ΔΥΟ (αστείες) ΙΣΤΟΡΙΕΣ

                 (φωτό Pit Lallas)

“Ave!...”

   Δεν επραγματοποιήθη ο προγραμμα- τισμένος για σήμερα το απόγευμα πλειστηριασμός ακινήτου στο Ειρηνοδικείο Αμφίσσης, λόγω της αδυναμίας (όπως ισχυρίσθη) της επί του πλειστηριασμού Συμβολαιογράφου, να προσέλθει στην αίθουσα, με αφορμή την κινητοποίηση κατοίκων και συλλογικοτήτων, οι οποίοι είχαν καταλάβει τον πέριξ της αιθούσης και του Ειρηνοδικείου χώρον.

Πρώτη ιστορία :

   Κάποια εποχή, είχε δημιουργηθεί σε κάποια χώρα και για προφανείς λόγους, μια ομάδα από κάποιους ανθρώπους, σκοπός της οποίας ομάδος ήταν, να οδηγήσει το άθλημα του ποδοσφαίρου στην “σωστή” οδό. αλλά με ειδικές και εξαιρετικής εμπνεύσεως μεθόδους, οι οποίοι μέθοδοι, ακόμη διερευνώνται από την δικαιοσύνη αυτής της χώρας. Αυτή η χρυσή εποχή του ποδοσφαίρου της συγκεκριμένης χώρα, επέρασε στην ιστορία με το όνομα, η εποχή της “Παράγκας”.

  Η ομάδα αυτή λοιπόν, η "Παράγκα", της οποίας η πραγματική ηγεσία ήταν εκτός του οικοδομήματος και πάντοτε αόρατη, διόριζε διαιτητές οι οποίοι διηύθυναν ποδοσφαιρικούς αγώνες, διαμορφώνοντας αποτελέσματα σύμφωνα πάντα με τις οδηγίες των εκτός της Παράγκας ηγετών. Αρκούσε δηλαδή σε μια κρίσιμη ποδοσφαιρική συνάντηση, να “σκοντάψει” κάποιος ποδοσφαιριστής της “φίλιας” ομάδος κάπου ανάμεσα από την μεσαία γραμμή και την μεγάλη περιοχή της αντιπάλου ομάδος, για να δοθεί “πέναλτυ” από τον “διορισμένον” διαιτητή.

Υπήρξαν αδικίες. Κατάφωρες παραβιάσεις των κανονισμών του ποδοσφαίρου και πολλές φορές, αλλοιώσεις αποτελεσμάτων. Κοινώς, διεπράχθησαν “σφαγές” ποδοσφαιρικών Σωματείων.

  Τότε λοιπόν και προκειμένου να κατευνασθεί το αγανακτόν κοινόν αίσθημα, η Παράγκα έβγαζε ανακοίνωση στην οποία έλεγε ότι θα πραγματοποιηθεί έρευνα και εάν διαπιστωθούν παραβάσεις εκ μέρους των διαιτητών και των βοηθών των, θα υπάρξουν πειθαρχικές ποινές. 

 Δηλαδή, ο εντολέας (η Παράγκα), έλεγε ότι θα τιμωρήσει το όργανο (τους διαιτητές), το οποίο εκτελούσε πιστά τις εντολές του!...

Και η κοινή γνώμη ησύχαζε...

Δευτέρα ιστορία :

  Σε κάποια χώρα την οποίαν διοικούσε κάποια “επάρατη δεξιά”, ενεφανίσθη ένα πλήθος από συνιστώσες και με έναν υποσχετικό αλλά και σφόδρα αντιπολιτευτικό λόγο, κατάφερε να γίνει “Κουβέρνο”, με τον αρχηγό τους, να γίνεται Χαλίφης στην θέση του Χαλίφη. Κατά τον ρουν την ιστορίας όμως, ο νέος Χαλίφης διεπίστωσε ότι η “Παράγκα” ήταν έξω από την χώρα και ότι είχε την δύναμη να κινεί τα νήματα, ακόμη κι αν τις άκρες τους, τις κρατούσε ο ίδιος στα χέρια του. Και ότι τα “θέλω” της έξω “Παράγκας”, δεν εδέχοντο περιορισμούς και αμφισβητήσεις. Έτσι λοιπόν και στα πλαίσια της ευημερίας και αναπτύξεως της χώρας του, έκανε νόμους οι οποίοι θα προστάτευαν ...τις απαιτήσεις πλέον της “Παράγκας”, με κύριο μοχλό και εργαλείο, τις Τράπεζες.

  Έπρεπε όμως να διαχειριστεί και ένα από τα μεγαλύτερα σε απήχηση στον δοκιμαζόμενο λαό προεκλογικό του σύνθημα (εκτός από το σχίσιμο κάποιων  μνημονίων), αυτό το οποίο έλεγε : “Κανένα σπίτι σε χέρια Τραπεζίτη”. 

 Διότι μια από τις “υποχρεώσεις” τις οποίες ανέλαβε, ήταν και η γρήγορη και απρόσκοπτη μεταβίβαση (!) ακινήτων μέσω των πλειστηριασμών και των Τραπεζών, στους καλούς χρηματοδότες του. 

Η λύση εδόθη από τις κατά τόπους Ομάδες Μελών (ΟΜ) της παρατάξεώς του (οι συνιστώσες έγιναν κόμμα πλέον), οι οποίες εντελώς αυθορμήτως έσπευσαν με ανακοινώσεις να εκφράσουν με πολλά “επειδή”, την δυνατότητα “διευθετήσεως” των οφειλών των ιδιοκτητών, οι οποίοι πρόκειται να χάσουν την περιουσία τους, προς χάρις των ανα-χρηματοδοτημένων μέσω φόρων του λαού, Τραπεζών.

   Έτσι λοιπόν και σήμερα, μια τοπική ΟΜ (λέγε με...) αυτού του κυβερνώντος κόμματος, σε αυτήν την “κάποια” χώρα, είχε το θράσος να “συμπλεύσει” (διακριτικά) με την οργή όλων, τόσον των δοκιμαζομένων όσον και των ψηφοφόρων-κατοίκων, θεωρώντας ότι μια τόσον αστεία ανακοίνωση, θα είναι ικανή (κατά την λογική του συντάκτου της), να στρεβλώσει την εικόνα του επαχθούς για τον δοκιμαζόμενον λαό μέτρου, δημιουργώντας ψευδαισθήσεις και φρούδες ελπίδες.

Κατάληξη :

- Η πρώτη ιστορία έχει σχέση με ελεύθερο χρόνο, με την αγάπη για το ποδόσφαιρο, με την ενασχόληση και με την εκτόνωση των ανθρώπων.

- Η δευτέρα ιστορία έχει σχέση με τους κόπους και την προσπάθεια ζωής των ανθρώπων για την απόκτηση περιουσιακού στοιχείου. Έχει σχέση με την καθημερινότητα, την επιβίωση και την οικονομική και κοινωνική ταυτότητα των ανθρώπων. Δεν είναι “Hobby”.

Και οι δύο ιστορίες όμως έχουν κάτι κοινό : την εξαπάτηση!

Με την διαφορά όμως, ότι στην δευτέρα ιστορία, υπάρχει καταστροφή...