Στην αναπαλαιωμένη οικία Πανουργιά
Έτσι λοιπόν, η οικία Πανουργιά στην Άμφισσα, από εκθεσιακός και μουσειακός χώρος, έχει μετατραπεί για τις ανάγκες της ταινίας, σε αστική οικία Καλαβρυτινής οικογενείας.
Το σύνολο των απασχολουμένων σε αυτά τα γυρίσματα, από παραγωγούς, σκηνοθέτη, τεχνικούς και ηθοποιούς, διαμένει εδώ, στην Ιτέα, στο ξενοδοχείο "Nafsika Palace". Και με βάση την πόλη μας, όλοι αυτοί καθημερινά μετακινούνται προς την Άμφισσα για την πραγματοποίηση των γυρισμάτων της ταινίας.
Το θέμα αυτής της παραγωγής όπως προαναφέραμε, είναι η σφαγή, το ολοκαύτωμα των Καλαβρύτων από τους Γερμανούς στις 13 Δεκεμβρίου 1943, όπου σύμφωνα με τις μαρτυρίες και τις καταγραφές, εφονεύθησαν από τους κατακτητές περί τους 500 κατοίκους της περιοχής. Η δε πόλη των Καλαβρύτων παρεδόθη στις φλόγες εκείνη την ημέρα, από τους σημερινούς "φίλους", δανειστές και συμμάχους μας, τους Γερμανούς.
Δεν έχουμε πληροφορίες για το εάν χρησιμοποιούνται στα γυρίσματα και εντόπια "ταλέντα", ή κομπάρσοι. Πάντως, εάν υπήρχε τοιούτου είδους ζήτηση από την πλευρά της παραγωγής, η προσφορά "υλικού" από την περιοχή μας θα ήταν πολλή μεγάλη. Αυτό είναι σίγουρο...
Ο Παναγιωτόπουλος τελειώνει τη Δημαρχιακή του θητεία, με αποτυχίες χωρίς τέλος, με μία διαρκή εκδικητικότητα προς τις μεγάλες πόλεις του Δήμου και ιδιαίτερα την Άμφισσα, τους επαγγελματίες της, τους Αντιδημάρχους του, τους Δημοτικούς Συμβούλους της παράταξής του και ένα αδυσώπητο μίσος σε όσους νομίζει ότι τον κατατρέχουν.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι συνεχίζει τα ίδια. Ακόμη και σήμερα.
Παίρνει τους συντελεστές της κινηματογραφικής αυτής ταινίας που γυρίζεται στην Άμφισσα, οι οποίοι είχαν συμφωνήσει τη διαμονή τους στο Ξενοδοχείο της πόλης και αφού δεν μπόρεσε, γιατί είναι υπόλογος, να τους εγκαταστήσει στο Γηροκομείο της Άμφισσας, όπως έκανε με τη προηγούμενη ταινία, τους πήγε σε φιλικό του Ξενοδοχείο στην Ιτέα, αφήνοντας άναυδους όχι μόνο το Ξενοδοχείο, αλλά και τις ταβέρνες που είχαν κλείσει για φαγητό και όλη την υπόλοιπη αγορά της πόλης που περίμενε να υποδεχθεί τους επισκέπτες αυτούς και να πάρει μια ανάσα για ένα περίπου μήνα που θα έμεναν στη πόλη.
Ο Παναγιωτόπουλος δεν έλαβε υπόψη του τίποτα. Ούτε τη ζημιά που έκανε στους επαγγελματίες, ούτε τη προσβολή που επέφερε κατά της πόλης με την ενέργειά του αυτή, ούτε τη δεοντολογία, να διαμείνουν οι κινηματογραφιστές στο τόπο προορισμού τους και της εργασίας τους.
Μία λέξη ταιριάζει στις ποταπές αυτές ενέργειες : ΝΤΡΟΠΗ !