ΜΙΑ ΜΙΚΡΗ ΠΛΑΤΕΙΑ ΤΗΣ ΙΤΕΑΣ (στα αζήτητα)

Στην γειτονιά της "Ευαγγελίστριας"

  Στο δυτικό άκρο της προκυμαίας, στο παραλιακό μέτωπο της Ιτέας, υπάρχει ένα τρίγωνο, ένα μικρό  σε διαστάσεις αλσύλλιο, του οποίου το περίγραμμα ορίζεται από πεύκα, δημιουργώντας έτσι έναν μικρό τόπο αναψυχής, μια μικρή τρόπον τινά τριγωνική πλατεία, με τα ηλικιωμένα πεύκα να την ορίζουν ανάμεσα απ' την παραλιακή λεωφόρο και την Μαρίνα.
  Κάποτε, στο νότιο μέρος αυτής της τοποθεσίας, ακουμπούσε η θάλασσα.  Εκεί δε, μερικά μέτρα δυτικότερα, κοντά στο παλαιό εκκλησάκι της Ευαγγελστρίας,
ετελείωνε  το κρηπίδωμα και το κατά μήκος της θαλάσσης πεζοδρόμιο του λιμένα Ιτέας, χώρος ο οποίος σήμερα καλύπτεται από τον πεζόδρομο ανάμεσα από το αλσύλλιο και την Μαρίνα.
  Κάτω από εκείνα, αλλά σε νεαρότερη τότε ηλικία πεύκα, αναζητούσαν τον ίσκιο και την ανάπαυλα, οι εργαζόμενοι στον ακριβώς απέναντι ευρισκόμενο κυλινδρόμυλο (αλευρόμυλο) της οικογενείας Παπαλεξανδρή. Εκεί έκαναν όλοι αυτοί το διάλειμμά τους, το "κολατσιό" τους και εκεί περνούσαν τις ώρες της αναμονής οι οδηγοί των φορτηγών, είτε περιμένοντας την εκφόρτωση των προς άλεση σιτηρών, είτε την φόρτωση των σάκων (τσουβάλια) με άλευρα.

  Οι καιροί όμως άλλαξαν.  Η πρόσχωση της θαλάσσης για την δημιουργία της Μαρίνας, μετέτρεψε το αλσύλλιο από παραθαλάσσιο σε ...μεσόγειο, η δε πλακόστρωση του πεζοδρομίου κατά μήκος της παραλιακής, απλά μετέφερε το μήνυμα, ότι εκεί τελειώνει ο χώρος πρασίνου.  Με την διαφορά όμως, ότι αυτό δεν το κατάλαβαν ούτε τα πεύκα, ούτε οι υπηρεσίες του Δήμου.  Με αποτέλεσμα, τα μεν πεύκα μεγαλώνοντας, να μην ...σεβασθούν τα προς βοράν όριά τους  και οι ρίζες τους να μισο-καταστρέψουν το πλακοστρωμένο πεζοδρόμιο, ο δε Δήμος από πολλών ετών, να ...αγνοήσει την ύπαρξη αυτής της μικρής γωνίας της πόλεως και να την εγκαταλείψει στην μοίρα της.

  Από καιρού εις καιρόν, κάποιοι ευαίσθητοι υπάλληλοι από την υπηρεσία καθαριότητος της Δ.Ε. Ιτέας, καθαρίζουν τον χώρο από αστικά απορρίμματα ενθέρμων ...περιβαλλοντολόγων, καθώς και από συνήθειες ...ζωοφίλων.

  Αυτό το τρίγωνο στην βόρεια πλευρά του οικήματος των γραφείων του Λιμενικού Ταμείου, θα ήταν δυνατόν να είναι ένα κόσμημα για την παραλία της Ιτέας.  Θα ήταν δυνατόν να είναι μια μικρή "βιτρίνα" της πόλεως, μιας και από εκεί είναι (και προβλέπεται) η κεντρική είσοδος για την Μαρίνα.  Ένας χώρος αναψυχής, μια παιδική χαρά, ακόμη και ένας διαδραστικός χώρος για πολιτιστικές και όχι μόνον εκδηλώσεις.  Δυστυχώς όμως.  Τα πεύκα και η μικρή πλατεία προφανώς, ακολουθούν την ιστορική εξέλιξη και πορεία του απέναντί τους ευρισκόμενου  εγκαταλελειμμένου βιομηχανικού κτηρίου των κυλινδρομύλων.

  Και όσον αφορά το κτήριο, είναι ιδιόκτητο και η τύχη του δεν αφορά κανέναν άλλον παρά μόνον τον ιδιοκτήτη του.  
Το αλσύλλιο όμως;...