Η "ΟΡΦΑΝΕΙΑ" ΤΩΝ ΔΕΛΦΩΝ ΚΑΙ Ο ΜΑΡΑΣΜΟΣ ΤΟΥ ΔΗΜΟΥ ΔΕΛΦΩΝ

Απορία Κόρης Δελφών :

"Και τώρα, τι θα απογίνουμε χωρίς Τοπικό Συμβούλιο;...

Ήταν κι αυτό μια κάποια λύση."

  Μετά από την προ ημερών παραίτηση του προέδρου της Δημοτικής Κοινότητος Δελφών, η πόλη "στερείται" των υπηρεσιών  του Τοπικού Συμβουλίου, του οποίου ως γνωστόν οι αρμοδιότητες (όπως και όλων των υπολοίπων Τ.Σ. του Δήμου Δελφών), περιορίζονται στο να αντικαθιστούν τους ...καμμένους λαμπτήρες φωτισμού των οδών.  
Με κορύφωση την υπόθεση της διημέρου διακοπής υδροδοτήσεως της πόλεως εν μέσω τουριστικής περιόδου (Ιούλιος 2018), αλλά και με συνειδητοποίηση (του παραιτηθέντος προέδρου) ότι η θεσμική του θέση ήταν απλώς ...διακοσμητική, ήταν αναμενόμενη η "ορφάνεια" του ομφαλού της γης, του οποίου το δανεικό όνομα, έχει προσδώσει "μεγαλείο" στον πάμπτωχο και καταρρέοντα Δήμο μας.


  Το γιατί ο άρτι παραιτηθείς Λεωνίδας Σακελλαρίου, δεν ακολούθησε τον προ 3ετίας επίσης μετά θορύβου παραιτηθέντα τότε πρόεδρο της κοινότητος Νικόλαο Κοντογιάννη, είναι κάτι το οποίο θα πρέπει να δικαιολογήσει στους κατοίκους της πόλεως, ο ίδιος ο Λεωνίδας Σακελλαρίου.

  Σήμερα όμως, διαμορφώνεται μια άκρως περίεργη κατάσταση για τους Δελφούς και ενδεχομένως για τον Δήμο Δελφών :
-  Δεν υπάρχει αντικαταστάτης για την θέση του προέδρου του Τ.Σ.
-  Δεν προβλέπεται εκ του νόμου η τοποθέτηση ...ετεροδημότη για την θέση του προέδρου
-  Δεν υπάρχει διαθεσιμότητα Συμβούλων (από την δημαρχεύουσα παράταξη), ούτως ώστε να αναλάβει καθήκοντα προέδρου της πόλεως των Δελφών, ο από εκεί εκλεγείς αντιδήμαρχος της Δ.Ε. Δελφών και ταυτοχρόνως αντιδήμαρχος της Δ.Ε. Ιτέας.  
Διότι ως γνωστόν, μετά τις βροχηδόν ανεξαρτητοποιήσεις και τις σωρηδόν αποψιλώσεις-απομακρύνσεις Συμβούλων από την παράταξη του απερχομένου (ναι, ναι!..) Δημάρχου, μόλις και μετά βίας υπάρχει μια (αμφισβητούμενη) πλειοψηφία εντός του Δημοτικού Συμβουλίου.

  Είναι απορίας άξιον, το με ποιόν τρόπο "κατάφερε" αυτός ο Δήμαρχος, να διχάσει τις τοπικές κοινωνίες, να οπισθοδρομήσει τον Δήμο, να τελματώσει την αναπτυξιακή πορεία της περιοχής μας, να χάσει όλες τις "μάχες" σε όλα τα μέτωπα τα οποία εδημιούργησε μόνος του και να έχουμε πλέον φθάσει στο σημείο μετά από μια τετραετία, να επαιρόμεθα (όχι εμείς οι δημότες) μέσω Δελτίων Τύπου, για τα άνευ αντικειμένου, άνευ αποτελέσματος, αλλά όμως κοστοβόρα διηπειρωτικά ταξείδια αναψυχής των αξιωματούχων του Δήμου.

Η λύση είναι μία :
"Αφήστε μας βρε πατριώτες να κανονίσουμε μόνοι μας την μοίρα μας.  Αφήστε μας..."