ΤΟ ''SEABOURN ODYSSEY'' ΣΤΗΝ ΙΤΕΑ

Η Αναχώρηση της ...Άφιξης!!...

  Δεν θάχε φτάσει 8 η ώρα το πρωί όταν το μεγάλο κι όμορφο βαπόρι, πλεύριζε στον μώλο της Ιτέας.  Κυριακή του Πάσχα κι οι αχτίνες του ήλιου, με το ζόρι περνούσαν ανάμεσα απ' τους καπνούς που σκέπαζαν την πόλη.  Όλοι οι δρόμοι είχαν γεμίσει με ''λάκους'', με στρωμένες τις κλιματοφωτιές και τις σούβλες νάχουν ξεκινήσει τα γυρίσματα, φορτωμένες με τα αρνιά και τα κατσίκια. Ρουμελιώτικο Πάσχα και η μέρα ταίριαζε με την γιορτή και την Άνοιξη της καρδιάς και της ψυχής του Έλληνα.

Κάνα δυό νοματαίοι ήσανε στον μώλο και δένανε τους κάβους, όταν έφτασε ιδρωμένος και ξεφυσώντας, καβάλα σ' ένα ποδήλατο, φορώντας την επίσημη στολή του με τα συρίτια και 4 κιλά παράσημα ο Πρόεδρος-Λιμενάρχης.

-  Για 'μένα ήρθε, φώναξε ξεπεζέβοντας. Εγώ είμαι ο γενικός Επιτετραμένος της θάλασσας εδώ και θα πρέπει νάρθει και να δέσει στον Χηρόλακα!

Δεν πρόλαβε να αποσώσει τα λόγια του κι ακούστηκε μουσική από αυλούς και τύμπανα και μιά ομάδα γυναικών έκανε την εμφάνισή της στην αρχή του μώλου, πλησιάζοντας το δεμένο πιά βαπόρι.  Φορούσαν όλες τους μονόριχτους μακρυούς και κοντούς χιτώνες και η μπροστινή τους, η πρωθιέρεια σα να λέμε, είχε μαζεμένα τα μαύρα κατσαρά μαλλιά της με μιά κορδέλα πρός τα πίσω, κάτι σαν Καρυάτιδα να πούμε.

-  Για εμένα ήρθε! σχεδόν έκρουξε. Για μένα και τον Μεγάλο Θεό του Φωτός, προστάτη μου κι αφέντη μου, τον θεό που μου χάρισε ετούτο το βασίλειο και μ' έκανε ευτυχισμένη!..

-  Τί λές καλή μου, ακούστηκε ο Σαλωνάν-Πασάς, που εν τω μεταξύ είχε καταφθάσει με 6-7 παρατρεχάμενους καβάλα σε μουλάρια.  Ποιόν Θεό σου μου τσαμπουνάς ήρθανε να δούνε, αφού το μαγαζί του σήμερα, το έχετε κλειστό;  Αν δεν ήμουνα εγώ να τους φέρω για την Χάρμαινα και το Vagoneto , θα σού έλεγα εγώ αν θα βλέπατε ποτέ τέτοια βάρκα!

-  Τί μολογάτε ωρέ γερόντ; φώναξ' ο Στάθς, π' μόλις έφτασε με μιά σκουπιδιάρα. Ίγώ κατόπιν ενεργειών μ', ήφερα του καράβ' κι ισείς χαζοσυζητάτι!

Κυτταζόντουσαν όλοι αναμετάξυ τους κι ήσαν έτοιμοι να μαλιοτραβηχτούνε για το ποιός έφερε το βαπόρι, ανήμερα το Πάσχα στην Ιτέα.  Και ξαφνικά ακούστηκαν κορναρίσματα από ένα κοκκινοσκονισμένο αγροτικό αυτοκίνητο, που μπήκε με μεγάλη ταχύτητα στον μώλο κι ήρθε και φρενάρησε απότομα εμπρός απ' όλους. Πετάχτηκε από μέσα η μαλιοασπροτουφούσα βεζυροπoύλα και κατεβάζοντας δυό τελάρα με μπουκάλια από την καρότσα, είπε:  

-  Τούτες οι λίγες γκαζόζες είναι προσφορά της B&S (Μπού & Σού) για τους επισκέπτες και θα πρέπει να την ευχαριστήσουμε όλοι για αυτό, μιάς και είναι γνωστές οι ευαισθησίες και οι προσπάθειές της για την τουριστική ανάπτυξη της περιοχής μας!!...

    Έ, αυτό ήτανε! Χύμηξε ο ένας απάνω στον άλλον και σε λίγα δευτερόλεπτα, ποδοκυλιώντουσαν και χτυπιώντουσαν όλοι αναμετάξυ τους, λές και μοιράζανε κανένα βιλαέτι, τίποτες αχόρταγοι κοτσαμπάσηδες... Το Πάσχα βαφόταν κόκκινο!...

-  Λύσε πρυμιό κάβο!!,  ακούστηκε η φωνή του έλληνα καπετάνιου από το φτερό της γέφυρας του βαποριού. Ανάποδα αργά! ξαναφώναξε με την ντουντούκα. Φεύγουμε!!...

Και κυττάζοντας χαμηλά κατά την πλατεία του μώλου, αυτούς που στο άκουσμα των εντολών του σταμάτησαν πιά να χτυπιούνται και χωρίς πιά την ντουντούκα, ξαναφώναξε :

-  Βρέ ούστ! που μού θέλετε και τουρισμό, παλιοζαγάρια!  Και γυρίζοντας  προς τον Ύπαρχό, είπε:

-  Λύσε και τον πλωριό κάβο!  Πάμε Κατάκολο!!..

(σ.σ. υπήρξε εκδήλωση-καλωσόρισμα με χορούς.
Η φωτό από ''ΚΑΡΤΕΡΙΑ'')