Τρίτη 12 Φεβρουαρίου 2019

Ο ΜΑΡΚΟΣ ΚΑΙ Ο ΑΓΗΣ (φωτογραφία)

Καλοκαίρι 1992
  Άλλες εποχές, άλλα ενδιαφέροντα, άλλοι άνθρωποι.  Είναι η εποχή μετά από τον "τουρισμό με σακίδιο", με τον καταναλωτισμό να είναι κυρίαρχος στην ζωή μας και με τους νέους, σ' εκείνη την εποχή της ευμάρειας, να αναζητούν την "επένδυση της ιδέας", στρεφόμενοι σε ευρωπαϊκά και αμερικανικά πρότυπα, όπου η εποχιακή απασχόληση στον τουριστικό κλάδο, ήταν για την Ελλάδα, ο κινητήριος μοχλός της οικονομίας της.
  Είχε περάσει η εποχή όπου ο Ίαν είχε λειτουργήσει το "Cave on the Port" στο Γαλαξείδι,
αναστατώνοντας τότε κυριολεκτικά την νεολαία της ευρύτερης περιοχής μας.  Δημιουργώντας όμως με αυτόν τον τρόπο, μια επόμενη γενιά νέων ανθρώπων, διψασμένη για την καλή διασκέδαση και μάλιστα μέρος αυτής, πρόθυμο να εισέλθει επενδύοντας στον χώρο της αναψυχής, της ψυχαγωγίας και της νυκτερινής διασκεδάσεως.  Και οι μικρές ή μεγάλες αυτού του αντικειμένου επιχειρήσεις οι οποίες ενεφανίσθησαν εκείνη την εποχή στο Γαλαξείδι, μαρτυρούν αυτήν την στροφή, του τρόπου διασκεδάσεως της νεολαίας της περιοχής μας.

  Τότε ήταν όταν ο Άγης Πασαλιμανιώτης από την Ιτέα, άνοιξε το "Delirio", ένα μεγάλο υπαίθριο bar, κοντά στην είσοδο του Γαλαξειδίου.  Του οποίου το μεγάλο πλεονέκτημα ήταν, η εν χρήσει πισίνα εντός της επιχειρήσεως, με αποτέλεσμα τους θερινούς μήνες, μεσημβρινές και βραδινές (μεταμεσονύκτιες) ώρες, να επικρατεί το "πατείς με, πατώ σε"!...
  Συνηθιζόταν δε και η οργάνωση κολυμβητικών αγώνων (φιλικών αντιπαραθέσεων...) σε εκείνη την πισίνα, με απονομές επάθλων, κυπέλλων και επιβραβεύσεων στο bar, γεγονότα τα οποία έκαναν το "Delirio" πασίγνωστο στις τότε νεανικές παρέες της περιοχής μας.

  Μετά από μια τέτοια κολυμβητική "αντιπαράθεση" είναι και η φωτογραφία του 1992, στην οποία απεικονίζονται (από αριστερά) ο Κωνσταντίνος Γιαϊτζής (Μάρκος), ο (+)Ιωάννης Κατσαρός  και ο Αγησίλαος (Άγης) Πασαλιμανιώτης (δεξιά), ενώ όπισθεν του πάγκου, ο Γεώργιος Ηλ. Καλλίας.

Η συνέχεια είναι γνωστή, για όλες αυτού του είδους τις επιχειρήσεις στην περιοχή μας κι όχι μόνον.  Διότι ως γνωστόν, εκείνη την εποχή της ευμάρειας, ακολούθησε η περιώνυμη "επενδυτική φούσκα" του Χρηματιστηρίου, το 1999.

(η φωτογραφία είναι χορηγία του Δημητρίου Βλάχου)

1 σχόλιο:

  1. όσοι είχαν παρευρεθεί στα εγκαίνια και μιλώ για τους τότε εφήβους που το αιμα τους έβραζε, εκείνο το βράδυ θα τους έχει μειώνει αξέχαστο. Πραγματικό Ντελίριο κυριολεκτώ, καί μουσικό και πληθυσμιακό. Τύφλα ναχαν οι Κυκλάδες... Και η πισίνα τα μεσημέρια μετά πόσεως μπύρας ή φραπέ (δεν είχε φρέντο τότε ελληνάρες μου), ήταν μια πολύ κοντινή απόδραση ψυχοθεραπείας.

    ο κανενας

    ΑπάντησηΔιαγραφή