Η ''Μοναξιά'' της Άμφισσας...
Όταν θα έφυγε από την Άμφισσα, αργά το βράδυ της Παρασκευής, μετά από την ''μυσταγωγία'' στο...Μουσείο του Φαρόπουλου στην οποία εκστασιασμένος συμμετείχε, σίγουρα θα πρέπει να πήρε μαζί του αυτήν την τελευταία (και καλύτερη) των εντυπώσεών του, από την ιστορική πρωτεύουσα του Νομού μας.
Σύμφωνα με τον προγραμματισμό και την Ανακοίνωση-Πρόσκληση της Δημοτικής Παράταξης ''Πολίτες στο Προσκήνιο'', ο κος Καθηγητής επεσκέφθη την Άμφισσα και στην αίθουσα Συνεδριάσεων του Δημοτικού Συμβουλίου, μίλησε την Παρασκευή το βράδυ, για την Άμεση Δημοκρατία και την Αυτοδιοίκηση. Εκτός από τον σχεδόν τηλεγραφικό πρόλογο του υποψήφιου Δημάρχου Παν. Μέγκου, τον κο Καθηγητή παρουσίασε μαζί με την σχετική εισαγωγή για το θέμα της ομιλίας του, η νομικός κα Γιώτα Κασούτσα.
Δεν θα αναφερθούμε στα λεγόμενα του κου Καθηγητή. Θα αναφερθούμε επιγραμματικά όμως, μόνον στον τρόπο και στο ύφος των λεγομένων από αυτόν τον άνθρωπο. Και εννοούμε την ευγλωττία του, την τεκμηριωμένη επιχειρηματολογία του, την πραότητα της φωνητικής του χροιάς, τις ιστορικές και σύγχρονες αναφορές και συσχετίσεις του για συνταγματικά και νομικά παγκόσμια συμβάντα και για την βαθειά του γνώση για τις λειτουργίες και εφαρμογές Συνταγμάτων και παρα-Συνταγμάτων ανά την υφήλιο. Εννοούμε το πλήθος των πληροφοριών οι οποίες αναφέρθηκαν από τον ίδιο για δανεισμούς κρατών, για τρόπους αποπληρωμής και νομικούς λόγους αποφυγής των εξοφλήσεών τους και βεβαίως για την εφαρμογή της Άμεσης Δημοκρατίας, αρχής γενομένης από την Τοπική Αυτοδιοίκηση. Πληθωρισμός πληροφοριών...
Και όλα αυτά, εμπρός από ένα λιγοστό ακροατήριο για τα δεδομένα της πολιτισμένης και προβληματισμένης πόλεως, του οποίου ακροατηρίου η εικόνα, ουδόλως επτόησε τον ομιλούντα. Απεναντίας! Τον έκανε να αισθάνεται πιό κοντά (και ήλθε!) με το ακροατήριό του, τον έκανε να μετατρέψει μια ομιλία σε αφορμή για προσοχή και συζήτηση και να ''αναγκάσει'' τους παρόντες εκεί, να προβληματισθούν, να αισθανθούν υπόλογοι, υπεύθυνοι και λύτες, για αυτό το οποίο συμβαίνει τώρα στην περιοχή μας, στην Χώρα μας, στην Ευρώπη.
Εκείνο όμως το οποίο ''εφώναζε'' με την σιωπή του, ήταν η μη αρκετή παρουσία κατοίκων της Άμφισσας. ''Εφώναζε'' αυτή η αδιαφορία των τουλάχιστον προβληματισμένων ανθρώπων της, για την παρουσία ενός καθηγητή Πανεπιστημίου στην πόλη τους.
''Εφώναζε'' αυτή η "Μοναξιά'' της Άμφισσας...
Μια μεγάλη δικαιολογία όμως είναι, ότι την ίδια ώρα επραγματοποιείτο μια εκδήλωση μαθητών στο ''Πνευματικό Κέντρο Άμφισσας'' και λογικά, οι γονείς τουλάχιστον των παιδιών, θα έπρεπε να είναι εκεί, κοντά στα παιδιά τους. Και αυτό βεβαίως αμβλύνει τις εντυπώσεις, παρ' ότι δεν τις εξαλείφει τελείως.
Ακολούθησαν ερωτήσεις και υπήρξε διάλογος. Είχαν περάσει 2,5 ώρες και δεν έφευγε κανείς από εκεί. Έπρεπε όμως. Και αναγκαστικά, το ζεστό και παρατεταμένο χειροκρότημα, εσήμανε το τέλος αυτής της παρουσίας όλων μέσα στην αίθουσα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου