Τρίτη 12 Αυγούστου 2014

ΕΝΑΣ ΕΝΣΤΟΛΟΣ : ΚΑΠΟΙΟΥΣ ΕΚΘΕΤΕΙ... ΑΛΛΑ ΠΟΙΟΥΣ;



Περί ''εκτιθεμένων''...

   Ένας ενεργός ένστολος, πρώην ''εκτεθείς'' και νυν παραχειμάζων εν μέσω Υπηρεσίας και Οικογενείας, ''φίλος'' διαδικτυακός και προσφάτως κομματικο-ιδεολογικώς ανανήψας, έστρεψε την προσοχή μας προς την ιστοσελίδα ''www.policenet.gr'', όπου και αναγράφονται ειδήσεις και θέματα αφορώντα τους  εν ενεργεία και αποστρατεία Αστυνομικούς.  Έλληνες Αστυνομικούς.
 
    Με παρότρυνση δική του, εντοπίσαμε και το παρακάτω αναδημοσιευόμενο άρθρο, του άγνωστου για εμάς, ένστολου φανταζόμαστε, κου Δημητρίου Κακαβά.
    Θεωρούμε ότι ο συντάκτης, κάτι θέλει να ειπεί, αλλά δεν το κατονομάζει.  Θέλει κάτι να στηλιτεύσει από τα κακώς κείμενα και γενόμενα εντός της Υπηρεσίας του, αλλά διστάζει.  Εκφράζει την αντίθεσή του με τα πρόσφατα επαγγελματικά, οικονομικά, ασφαλιστικά έως και πολιτικά προβλήματα τα οποία έχουν εμφανισθεί στην ζωή του και παρ' όλα ταύτα, αποπειράται να ''εκθέσει'' ολίγον τι και ανωνύμως, τους ανθρώπους οι οποίοι ναι μεν τον ''εξέθεσαν'' σε αυτήν την πραγματικότητα, αλλά αυτοί ουδέποτε ''εξετέθησαν'', καρπούμενοι όμως των οφελημάτων της συλλογικής αφάνειας όλων των μονίμως ''εκτιθεμένων'' (και μονίμως ''σιωπούντων'') συναδέλφων του.
Το άρθρο είναι αξιόλογο.  Και αξίζει της προσοχής μας.

*********************************************

Ο «Αγώνας» των Ενστόλων (Του Δημήτρη Κακαβά)

Γιατί θα πρέπει εγώ να «εκτεθώ»...
Μετά την λήξη των κινητοποιήσεων Αστυνομικών-Πυροσβεστών-Λιμενικών και Στρατιωτικών και την «επιτυχή» ολοκλήρωση της υπερψήφισης των άρθρων του πολυνομοσχεδίου,...
που περιλαμβάνει τις δραματικές αλλαγές στη διαχείριση των ασφαλιστικών ταμείων, θεώρησα ότι μπορώ να καταθέσω την δική μου άποψη χωρίς να κινδυνεύω να «εκτεθώ». Αλλά και πάλι….
Γιατί θα πρέπει εγώ, ένας απλός εργαζόμενος Αστυνομικός συνδικαλιστής, να «εκτεθώ» σχολιάζοντας Νόμο του Κράτους; Ένα Νόμο που σπάει όλες τις ασφαλιστικές δικλείδες καταβολής του δικαιούμενου ΕΦΑΠΑΞ μου. Μπορεί χρόνια τώρα να είχε δημιουργηθεί ένα πλαίσιο που καθιστούσε απόλυτα διασφαλισμένο το γεγονός, ότι όταν εγώ θα «έβγαινα» στη σύνταξη, θα λάμβανα το ΕΦΑΠΑΞ χρηματικό ποσό που είχε σχηματιστεί από τις υποχρεωτικές μηνιαίες κρατήσεις από τον μισθό μου, όλα αυτά τα χρόνια. Το Κράτος όμως δεν ενδιαφέρεται για την εξασφάλιση των δικών μου εισφορών αλλά για την διασφάλιση της δικής του επιβίωσης.
Γιατί θα πρέπει εγώ να «εκτεθώ», επειδή χιλιάδες υψηλόβαθμοι συνάδελφοί μου δεκαετίες τώρα και κατά πάγια τακτική, μετά την αποστρατεία τους και αφού ελάμβαναν τα όποια δικαιούμενα ποσά που προβλέπονταν για την συνταξιοδότησή τους, προσέφευγαν στα Διοικητικά Πρωτοδικεία, αιτούνταν και ΠΑΝΤΑ τύγχαναν «δικαίωσης», λαμβάνοντας ΟΛΟΙ αποδοχές εν αποστρατεία ΑΡΧΗΓΟΥ!!
Γιατί θα πρέπει εγώ να «εκτεθώ», επειδή «μεγάλης επιφάνειας» και «κοινής αποδοχής» Συνδικαλιστές, αφού προσέφεραν «εξαιρετικές υπηρεσίες» στο Συνδικαλιστικό κίνημα (;), ανταμείφθηκαν με Βουλευτική έδρα και την ώρα της Κρίσης … Έρριψαν την Ασπίδα;
Μπορεί να μην μπορούσαν να αντιδράσουν. Μπορεί να πιέστηκαν. Μπορεί, Μπορεί…. Πολλά μπορεί… Τόσα χρόνια αγώνα…….
Γιατί θα πρέπει εγώ να «εκτεθώ», επειδή η Ομοσπονδία των Αστυνομικών «πιάστηκε στον ύπνο» με την κατάθεση του επίμαχου πολυνομοσχεδίου; Δεν είναι περίεργη σύμπτωση η ενασχόληση στελεχών της ίδιας της Ομοσπονδίας, προ μηνών, με το ζήτημα της «αφομοίωσης» των Ταμείων από «Νέα σχήματα»; Δεν είναι περίεργη η διεκπεραιωτική και χαλαρή προκήρυξη της προχθεσινής κινητοποίησης; Και είναι αυτός λόγος για να «εκτεθώ»;
Γιατί θα πρέπει εγώ να «εκτεθώ», επειδή κάποιοι εκπρόσωποι των σκληρά εργαζομένων Αστυνομικών-Πυροσβεστών-Λιμενικών, συλλογίζονται ότι κινητοποίηση σημαίνει μια βόλτα στην πλατεία Συντάγματος και μετά ΒΟΥΡ για σουβλάκια και μπύρες στις ταβέρνες;
Γιατί θα πρέπει εγώ να «εκτεθώ», όταν η αρμόδια εκπρόσωπος της Κυβέρνησης, με δηλώσεις της στα Μεγάλα κανάλια, εξέφρασε την βεβαιότητά της ότι οι Αστυνομικοί δεν έχουν διαφορετική επιλογή Κυβερνητικού σχήματος, στο διηνεκές!!
Ακόμα χτυπούν τα λόγια της στ’ αυτιά μου όταν ρωτήθηκε αν οι Αστυνομικοί θα ξαναψηφίσουν τα Κυβερνητικά κόμματα: «Λεφτά τους κόψαμε, όχι μυαλό…»
Γιατί θα πρέπει εγώ να «εκτεθώ», όταν όλοι οι «ιθύνοντες» κλείνουν μάτια κι αυτιά για τις οφειλές εκατομμυρίων ευρώ του ΟΔΙΕ και του MEGA στα ταμεία των Αστυνομικών;
Αγαπητοί φίλοι, εγώ αν ήθελα να «εκτεθώ» θα προχωρούσα σε καταγγελία όλων των κακώς κειμένων στον κλάδο. Αν ήθελα να «εκτεθώ» θα φρόντιζα να πολεμήσω, όχι μόνο τα όσα απειλούν τα κλαδικά κεκτημένα αλλά και όσους αποτελούν, οι ίδιοι, απειλή για τον κλάδο των εργαζομένων στα Σώματα ασφαλείας.
Εγώ αν ήθελα να «εκτεθώ», θα προκήρυσσα και θα συμμετείχα σε πραγματική κινητοποίηση και όχι σε υβρίδιο.
Εγώ αν ήθελα να «εκτεθώ» θα έκανα ΑΓΩΝΑ. Και οι αγώνες έχουν απώλειες και θύματα. Και ακριβώς γι’ αυτό το λόγο, ΠΟΝΟ.
Και αυτό είναι το αδήριτο γεγονός. Ότι για να αγωνιστεί κάποιος, πρέπει να εκτεθεί. Δεν γίνεται να αγωνιστεί κρυπτόμενος και ασφαλής. Δεν γίνεται να δώσει κάποιος «καλόν αγώνα», όντας πειθήνιο όργανο κέντρων και «συστημάτων».
Έλα όμως που αν ο οποιοσδήποτε «εκτεθεί» αγωνιστικά, θα απολέσει αυτόματα προνόμια, οφέλη και οφίτσια….
Γι αυτό κι εγώ προβληματίζομαι και αναρωτιέμαι. Γιατί να εκτεθώ;
Την πολυτέλεια της απώλειας προνομίων, οφελών ή οφίτσιων, ευτυχώς την στερούμαι. Όπως θα στερηθώ και όλα αυτά που μέχρι σήμερα θεωρούσα δεδομένα και, ακόμα χειρότερα, υπολόγιζα να στηρίξω την ζωή μου μετά την αποστρατεία μου.
Μήπως θα πρέπει γι’ αυτό να εκτεθώ;
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ Χρ. ΚΑΚΑΒΑΣ
Πηγή: www.policenet.gr

1 σχόλιο:

  1. Θεωρήσατε ως δεδομένο οτι "εσείς," είστε το κάτι άλλο, το διαφορετικό, αφού ετελούσατε εντολές και ΕΠΙΒΆΛΑΤΕ δια της βίας κάθε απόφαση της φασιστικής συγκβέρνησης. Θεωρήσατε δεδομένο οτι είστε το ίδιο το κράτος,η εξουσία και γι' αυτό δεν θα σας αγγίξει κανείς. Θεωρήσατε δεδομένο οτι τα κεκτημένα σας θα παραμείνουν κεκτημένα. "Λογικά" λοιπόν αναρωτιέστε γιατί να είχατε εκτεθεί.
    Έλα όμως που όπως αποδείχτηκε όλοι τελικά βράζουμε στο ίδιο καζάνι!
    Τώρα τραβάτε το ζόρι που τραβάνε και οι υπόλοιποι. Ισως τότε στο σύνταγμα εαν πετούσατε όλοι τις ασπίδες και στεκόσασταν δίπλα στο λαό που διαδήλωνε, να μήν βρίκονταν κανένας στην δύσκολη θέση που βρισκόμαστε σήμερα και εσύ να μην αναρωτιόσουν αν θα έπρεπε ή οχι να "εκτεθείς"...

    ΑπάντησηΔιαγραφή