"Ιτέα, η πόλη μου το φετεινό Πάσχα" (φωτογραφίες)

Κυριακή 19 Απριλίου 2020

   "Μια γκριζαμάρα, μια θολούρα, κάτι σαν στενάχωρο κι ατρύπητο τούλι ήταν απλωμένο απ' το πρωΐ πάνω απ' την πόλη, αφήνοντας να περάσει μονάχα λιγοστό φως, απ' τον αόρατο και δειλό σήμερα ήλιο.  Σα νάθελε κι ο ίδιος να μη φανεί στον τόπο μας κι άφησε αυτήν εδώ την υγρή συννεφιούλα, να διαφεντεύει των ματιών μας τα θελήματα και της καρδιάς μας τις πεθυμιές.

  Πάσχα σήμερα, Κυριακή πρωΐ κι αντί τέτοια ώρα όπως πέρσι και παλιότερα, να σκεπάζει την Ιτέα η κάπνα απ' τους λάκους και τα ψησίματα πούχανε στηθεί σ' όλες τις γειτονιές, σήμερα την σκέπαζε η θολούρα του αέρα κι ο φόβος.  Ο φόβος για το κόλλημα και το ποδοπάτημα σωμάτων και ψυχών, από 'να ξενόφερτο μικρόβιο, που μας το φορέσανε θέλαμε δε θέλαμε, σα μενταγιόν, μπροστά στα στήθια μας.
  Πάσχα σήμερα.  Κι η ερημιά, έγινε η βασίλισσα αυτού του τόπου.  Βουβαμάρα, ακινησία, νέκρωμα.
  Μαραζώνει κανένας να βλέπει ετούτον εδώ τον όμορφο τόπο, να μένει απερπάτητος και μ' όλους τους κατοίκους του "ταμπουρωμένους" σ' αυλές και δωμάτια, λες και τα στούκας  όπου νάναι έρχονται κι όποιον πάρει ο χάρος...
  Πέσανε μερικά βαρελότα και μερικά βεγγαλικά εψές τα μεσάνυχτα, από κάποιους που είχαν καλυφτεί σαν τους Ταλιμπάν σε ταράτσες και ακάλυπτους, την ώρα που υποθέσανε ότι "τόπε" ο παπάς κι ας μην υπήρχαν μεγάφωνα στις εκκλησιές.  Αυτό ήταν μόνο.  Αυτό ήταν το Πάσχα μας...
  Και σήμερα, η θλίψη να συνταιριάζει με τα χρώματα τ' ουρανού και της θάλασσας, ενώ η πανηγυρική σχόλη για την μεγαλύτερη γιορτή του ελληνισμού, νάχει κλειστεί στα καλώδια του τηλεφώνου και στις κεραίες του ίντερνετ. Τι κρίμα, τι ήτανε να ζήσουμε!...

Οι πρωϊνές φωτογραφίες, "μιλάνε" από μόνες τους.
Του χρόνου καλύτερα!..."

Από το κέντρο της Παραλιακής Λεωφόρου

Ανατολικά

Δυτικά

Βόρεια

Νότια

Και οι υπόλοιπες