Ο "ΑΝΕΜΟΣ" της Μαρίας

Βίαιος άνεμος

Χρειάζομαι μια ανεμώνη,
το πρόσωπό μου να σκεπάσω.
Ένα ευλογημένο κύμα,
τα λυπημένα να εξαγνίσω χέρια μου
τα ανήμπορα, 
να κουβαλήσουνε του ήλιου 
το σωτήριο βάρος. 

Θέλω ένα δέντρο τροπικό 
να κατοικήσω τις ελπίδες μέλισσες.
Μία φωτιά ανάσα, να στεγνώσω τις πληγές
και τις βροχές των μάταιων δακρύων.
Βαθιά, μες στων ματιών τις κρύπτες
κομματιασμένες λέξεις σαν γυαλιά
ουρλιάζουνε ποιήματα.

''ΧΡΩΜΑ ΑΥΡΙΟ''  Σκουρολιάκου Μαρία