ΟΤΑΝ Ο ΜΕΓΑΛΟ-ΙΔΕΑΤΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΠΟΛΥΕΞΟΔΗΣ ''ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΗΣ ΠΡΩΤΕΥΟΥΣΑΣ'', ΜΕΤΑΤΡΕΠΕΤΑΙ ΣΕ ΑΝΑΡΡΙΧΗΤΙΚΟ ΚΑΛΑΜΙ... (εξαίρετο άρθρο)

                    ΠΡΩΤΕΥΟΥΣΑ ΓΙΑ ΚΛΑΜΑΤΑ...

ΑΝΑΓΚΗ ΑΜΕΣΗΣ ΕΠΙΣΤΡΟΦΗΣ ΣΤΗΝ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΠΡΟΣΓΕΙΩΣΗΣ ΣΤΗΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ

αντί υποψηφιότητας Δ. Δελφών για Πολιτιστική Πρωτεύουσα της Ευρώπης 2021......

          Για πλάκα ακούστηκε στην αρχή, ποιος να το πάρει στα σοβαρά, κυκλοφόρησε ως ανέκδοτο στα καφενεία και τα social media, αλλά η Δημοτική μας αρχή το 'χει δέσει κόμπο «στρατηγικό της όραμα» κορυφαίο στα «μακροπρόθεσμα αναπτυξιακά της σχέδια που έχουν ολοκληρωμένη λογική» (την κοινή λογική, τη ρώτησε κανείς;) και «μεγάλη αναπτυξιακή ευκαιρία» κι η πλάκα συνεχίζεται.

         Η Δημοτική μας αρχή ετοιμάζει και φάκελο «ένα συνεκτικό και σύγχρονο επιχειρησιακό σχέδιο για το Δήμο στους τομείς του πολιτισμού και των αστικών υποδομών» (το Γηροκομείο είναι μέσα;) και απαιτεί «τη συμμετοχή σύσσωμης της τοπικής κοινωνίας κι επιστράτευση όλων των ικανών δυνάμεων της περιοχής» (Πάλι δε βάλανε ξυπνητήρι...). Αλλά και μεσημέρι ν' ανοίξει ο άνθρωπος τα μάτια του, χωρίς να τα τρίβει απ' τα πυροτεχνήματα που κάνουν τη μέρα νύχτα, αρχίζει να τσιμπιέται, να αναρωτιέται κλπ  «Πού ζω;»

         Όσο και να εχει υποβαθμιστεί, ευτελιστεί, ο απ' την άγονη εμπνεύστριά του, χωλός αυτός θεσμός, πάλι μας θέτει το γνωστό αποδεικτικό βάρος του μυρμηγκιού προς τον ελέφαντα. Ο θεσμός ακόμα στοχεύει στην ανάδειξη του πολιτιστικού πλούτου, της πολυμορφίας αλλά και των κοινών πολιτιστικών πτυχών στην Ευρώπη, παρέχοντας στην επιλεγόμενη πόλη τη δυνατότητα να επιδείξει την πολιτιστική της ζωή και την πολιτιστική της ανάπτυξη. Κι εμείς σαν τον Βασίλη Αυλωνίτη ας ξαναναρωτηθούμε: Πού ζούμε;

          Έχουν συνηθίσει τα μάτια μας και δε βλέπουν τα περιφερόμενα αδέσποτα κάποτε επιθετικά τετράποδα, τις πρόθυμες δια της γνωστής μεθόδου ν' αναδείξουν δημάρχους, μειονοτικές κοινωνικές ομάδες επαιτών, τη νέκρα της πόλης απ' τις 6.00 μμ τη μεγαλύτερη περίοδο του χρόνου, τα όζοντα επί μακρόν εκτεθειμένα απορρίμματα κλπ. Αυτά να έρθουν να δουν οι επισκέπτες της  Πολιτιστικής Πρωτεύουσας της Ευρώπης  2021;

         Ποιά Πινακοθήκη, παρά τους τόσους δωρηθέντες πίνακες και ενότητες έργων που δεν αποδέχονται οι δημοτικές αρχές, ποια μουσική εκδήλωση, θεατρική παράσταση, ποιό καθιερωμένο επιστημονικό σεμινάριο, φεστιβάλ, τι; Σε ποιά ξενοδοχεία θα μείνουν;  Με ποιές δημόσιες συγκοινωνίες θα μετακινηθούν; Μένει το Αρχαιολογικό των Δελφών και το βαγονέτο, αλλά για το πρώτο ίσως υπάρχει και παγίδα, όπως θα γραφεί πιο κάτω.

          Και  με ποιά οργανωτική επιτροπή, ομάδα έμπειρων, εργατικών και καταξιωμένων ανθρώπων, θα ετοιμαστούν εκδηλώσεις; Την άψαλτη και τον παπατρίστρατο, ή τους παλιούς των μεταλλείων, φυσιολάτρες, περιβαλλοντολόγους και γαλαντόμους εκλογικούς χορηγούς; Αυτός ο τόπος σε παλιότερες και δυσκολότερες εποχές, είχε ένα λεπτό πνεύμα, καυστικό χιούμορ, κι αλίμονο αν σ' έπαιρναν στο ψιλό, οι σαλονίτες όπως το είχαν συνήθειο...

         Τα αγνοεί σαφέστατα όλα αυτά η δημοτική αρχή  και το 'ριξε να βασανιστεί σε τέτοια μεγαλεπήβολα σχέδια; Κρύβουν τα κεφάλια τους (κι είναι τόσα, να πάρει η ευχή) στρουθοκαμηλικά στην άμμο της Υποψηφιότητας για ν' αποφύγουν τα άμεσα πιεστικά προβλήματα της καθημερινότητας και να εξασφαλίσουν ατράνταχτο άλλοθι στην αεργία και την ανικανότητά τους; Βλέπουν υστερόβουλα πιθανότητα να «τσιμπήσουν» λόγω Δελφών οι Ευρωπαίοι;

         Η κοινωνία έμαθε στο πετσί της ότι προκειμένου να ικανοποιήσουν τις φιλοδοξίες τους: να κατακτούν και να κατέχουν δημόσια αξιώματα, οι άρχοντες «παραδίδουν» τα πάντα, υποθηκεύουν το μέλλον γενεών 14 και άνω. Κι οι αναίσθητοι «εταίροι» έχουν βάλει απροκάλυπτα στόχο (τώρα στην ανέχειά μας) κάθε μορφής εθνικό πλούτο. Εκεί η πλάκα αφήνει τη θέση της στον αληθινό φόβο... Η παρούσα δημοτική αρχή 15 μήνες μετά την εκλογή της κι ένα χρόνο μετά την ανάληψη των καθηκόντων της, ας κάνει την αυτοκριτική της κι ας βγη να πη τι έργο έχει εκτελέσει, κι έχει ξεκινήσει και προχωρεί, τι θα βάλει στο 2ο χρόνο της μπρος.     

         Έξω από κάτι προκλητικές ανακοινώσεις-δηλώσεις κλπ, προθέσεις που εγκαταλείπονται, ματαιώνονται, αναβάλλονται κ.τ.ό., δέν έχουμε δει τίποτ'  άλλο. Κι αυτοί που δεν την κράζουν περιμένοντας μήπως κι απ' την τρέλα κάτι βγη, κι επωφεληθούν, «ν' ανασάνουν τα μαγαζιά» κάποια στιγμή θα δράσουν. Απ’ τα τέλη του 2104 το Μεσολόγγι έχοντας την ίδια «υψηλή φιλοδοξία» δια στόματος δημάρχου του προέβη στη δήλωση: «η Ι.Π. Μεσολογγίου διαθέτοντας όλα εκείνα τα χαρακτηριστικά της οικουμενικής διάστασης των αξιών των οποίων πρεσβεύει, της ιστορίας και των  πολιτισμικών στοιχείων που διατηρεί αλλά και της αναγνωρισιμότητάς της σε διεθνές επίπεδο» κατέθεσε το φάκελο υποψηφιότητας πιστεύοντας ότι  «καλύπτει πλήρως τα κριτήρια επιλογής».

           Τολμά μια σύγκριση η δική μας (ξυπόλητη στ’ αγκάθια) δημοτική αρχή; Αν ούτε για μίμηση κι αντιγραφή δεν είμαστε ικανοί, ε, τότε, ας αποφασίσουν λοιπόν οι εντιμότατοι δημοτικοί μας άρχοντες ν' ασκήσουν σοβαρά τα καθήκοντά τους, σε απλή γλώσσα να δουλέψουν κι αντί για πολιτιστικές πρωτεύουσες Ευρώπης, πομφόλυγες, φανφάρες  και φαντασιώσεις, ας μας πουν την πολιτική τους την πολιτιστική. Όπως περιμένουμε 9 μήνες για τον ορισμό των μελών μιας Επιτροπής, 10 μέρες για μια συνάντηση με το Δήμαρχο περί του αν «αναβάλλεται» ή όχι μια εκδήλωση! έτσι πάει σύννεφο  η καθυστέρηση, ας πουν τι σχεδιασμό έχουν.

        Οι φούσκες των υποψηφιοτήτων Πολιτιστικής Πρωτεύουσας της Ευρώπης κι αν ευδοκιμήσουν, είναι για 1 χρόνο, αρπαχτές για τους λίγους-έξυπνους και φόρους δυσβάσταχτους για χρόνια στο λαό. Αν φτιαχτούν κάποιες υποδομές, χωρίς κόστος, με κέντρο τους Δελφούς κι από κοντά Άμφισσα, Γαλαξείδι κλπ μπορεί να καθιερωθεί κάτι σε ετήσια θερινή (ή άλλης εποχής) βάση που και επισκέπτες θα προσελκύει και ανάπτυξη ουσιαστική θα προσφέρει. Αυτά όμως χρειάζονται μυαλό και εργατικότητα. Αν επιμένουμε στα τρελά κι αφήνουμε το χρόνο να κυλάει με ανακοινώσεις εμπρηστικές στα social media, και το κράξιμο θα 'ρθει και οι υπηρεσίες της Ψυχιατρικής Μονάδας δε θα 'ναι αχρείαστες.

Π. Δεστερλής

ανάρτηση : Polydrosos Parnassou