ΜΕΣΗΜΕΡΙ ΣΤΗΝ ΟΔΟ ΑΘΗΝΑΣ

Για κεμπάπ, απέναντι απ' την Βαρβάκειο Αγορά.

  "Έφτασα στη Αθηνάς κι έκαμα να στρίψω για να κατέβω στην Θεάτρου, όπου με περίμενε στο μαγαζί του ο Ανδρέας, για να φύγουμε μαζί για κάτω. Τό'χα πάρει με τα πόδια απ' την Κλαθμώνος κατηφορίζοντας την Ευριπίδου κι εκεί, στρίβωντας στην γωνία με την Αθηνάς, τον είδα να κάθεται σ' ένα τραπέζι στο πεζοδρόμιο, στο γνωστό κεμπαπτζίδικο της αγοράς. Με είδε κι αυτός κι αφού σηκώθηκε όρθιος, κουνώντας τα χέρια του σα να με χαιρετούσε, μου φώναξε : "έχω παραγγείλει κεμπάπ, να τα κάνει δύο;...".

  Κοντοστάθηκα. Δεν απάντησα αμέσως, αλλά αυτός επέμενε να φωνάζει καμμιά 50αριά μέτρα μακριά μου, αν ήθελα να παραγγείλει και για μένα. Ένοιωσα λίγο άβολα, μιας και πήρα είδηση ότι είχαν γυρίσει οι μισοί πεζοί απ' τα πεζοδρόμια της Αθηνάς και ψάχνανε να βρούνε σε ποιόν φώναζε ετούτος εδώ κι ήθελε να του παραγγείλει κεμπάπ...

  Σε λίγο βρέθηκα, να πίνω μπύρα μαζί του πάνω στο πεζοδρόμιο, έχωντας ανάμεσά μας μια πιατέλα γεμάτη με τον μοναδικό ανατολίτικον μεζέ που μαστορεύει εδώ και πολλά χρόνια, ετούτο εδώ το μαγαζί της Αθηνάς.
  Μεσημεράκι της Τρίτης 14 Γενάρη κι ο Νίκος, είχε κατέβει στην πιάτσα, για ν' αγοράσει λέει, κουμπιά για το πουκάμισο...  Είχε έρθει από βραδύς όπως μου είπε και θα κάτσει και λίγες μέρες, για να ενημερώνεται από κοντά για την υπόθεση του Προέδρου της Δημοκρατίας.

  Έφαγε τι έφαγε μέσα απ' την πιατέλα και ότι άφησε, το 'σπρωχνε κατά την μεριά μου, παροτρύνοντάς με να το φάω, γιατί αυτός λέει, είχε πάρει 2 κιλά σαρδέλλες και θα τις έφτιαχνε η Ελένη με φρέσκια τομάτα και σκόρδο στον φούρνο για το μεσημέρι.  Και δεν ήθελε λέει, να πάει φαγωμένος στο σπίτι...

  Τον ήξερα από τότε που θάτανε καμμιά 10αριά κιλά.  Από τότενες που μας μάθαινε τραγουδάκια η κυρία Ρένα, ενώ αργότερα, μας μάθαινε την αλφαβήτα η κυρία Μίκα.  Από τότενες που στην ανατολική αυλή του δημοτικού σχολείου, είχανε φέρει μια μαλτέζικη κατσίκα και τ' όνομα που της δώσαμε, το κάναμε σημαία, όνομα και κραυγή μεταξύ μας. Και τώρα που 'χουμε μεγαλώσει, ετούτος εδώ δεν χωράει ούτε μέσα στην φωτογραφία!...

Μεσημεράκι στην Αθηνάς, με την επαρχιοσύνη να κάθεται μαζί μας στο τραπέζι και με τα χρόνια και τα κιλά μας, να περισσεύουν πάνω στις ξύλινες καρέκλες του μαγαζιού..."