Τρίτη 8 Μαρτίου 2016

ΙΤΕΑ : ΛΙΜΝΟΘΑΛΑΣΣΑ!...

                                          Ένας θαλασσινός θυμός



   Αρκούσαν 2 ώρες.  Αρκούσε ένας ολιγόωρος θυμός του νότιο-ανατολικού ανέμου, για να ''πληρώσει'' η Ιτέα την οργή του.  Αρκούσαν κάποιες στιγμές από την αιωνιότητα του Κορινθιακού Κόλπου, για να μετατραπεί σε λιμνοθάλασσα ολόκληρη η παραλία της Ιτέας, με τον μώλο να φαντάζει ως μισοβυθισμένη βάρκα και τον μωλίσκο στο ''Μαϊάμι'', να θυμίζει σκόπελο.

   Δευτέρα απόγευμα 7 Μαρτίου 2016 και μια Σοροκάδα με δύναμη 6-7 Β, ''έσπρωξε'' την θάλασσα κατά τον Βορρά και την ανάγκασε να ανέβει επάνω στην στεριά, σε όλο το μέτωπο της παραλίας της Ιτέας. Και επειδή ο μώλος και η Μαρίνα προστατεύουν την δυτική πλευρά της παραλίας, το μένος και η δύναμη των κυμάτων, εξέσπασε στην ανατολική πλευρά του παραλιακού μετώπου, δημιουργώντας μοναδικές σκηνές φυσικού και αγρίου κάλλους, υπενθυμίζοντας ότι η φύση είναι μοναδική, παντοδύναμη και ανεξέλεγκτη.


   Δεν υπήρξαν προβλήματα σε οικίες και καταστήματα, εκτός από μικροζημίες σε τραπεζοκαθίσματα και παρτέρια πρασίνου.  Το μεγαλύτερο πρόβλημα ήταν, η μεταφορά άμμου θαλάσσης, σε ολόκληρη την παραλιακή πλατεία, γεγονός το οποίο αντιμετωπίσθηκε σήμερα από τους καταστηματάρχες, συνεργεία καθαριότητος του Δήμου και την Πυροσβεστική Υπηρεσία.  Το μεσημεράκι δε, βοηθούντος και του υπέρλαμπρου ηλίου, οι μεν παραλιακές ...λίμνες εστέγνωσαν, οι δε αρκετοί τόνοι άμμου, επαναπροωθήθησαν στην φυσική τους θέση : στην θάλασσα.


  Χαρακτηριστικό σε αυτήν την Σοροκάδα ήταν, η με πολλή πίεση διείσδυση του θαλασσίου νερού εντός των αγωγών ομβρίων υδάτων, έτσι ώστε οι σχάρες συλλογής του νερού στην παραλιακή λεωφόρο, να αναβλύζουν ωσάν χαμηλοϋψή συντριβάνια!...  Ορισμένα καπάκια δε από φρεάτια, να αναπηδούν λόγω της πιέσεως νερού και αέρα κάτω από αυτά! (στην φωτογραφία το καπάκι είναι ...ιπτάμενο!).

   Οι φωτογραφίες αποθανατίζουν επ' ακριβώς την συμβαίνουσα επί δίωρον εχθές το απόγευμα ''κακοποίηση'' της παραλίας μας.  Και είναι έργο του Σωτήρη Κακκανά.  Του Ιτιώτη ο οποίος μέσα από τον φακό της φωτογραφικής μηχανής του, έχει αιχμαλωτίσει κατά καιρούς, από την γαλήνη, την ομορφιά, την κακοποίηση  και την ιδιαιτερότητα της πόλεώς μας, έως και τις αισθήσεις της πικρίας, της ευχαριστήσεως και της υπερηφάνειας, τις οποίες αισθανόμαστε για αυτήν, όλοι  όσοι μεγαλώνουμε μέσα της ή μακριά της και αγαπάμε αυτήν την πόλη.


Μια Σοροκάδα ήταν, όπως λέει κι ο Καββαδίας.  Και επέρασε.





Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου