ΕΝΑΣ ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ ΜΕ "ΤΡΑΠΕΖΩΜΑ"...

Εσπερινός μετ' ...αρνοκλασίας

    "Θα ξημέρωνε η γιορτή του Μιχάλη και του Γαβρίλη. Νοέμβρης. Και σ' εκείνο το πετρόχτιστο 'ξωκκλήσι, μέσα στο οικόπεδο με το σπίτι του Μιχάλη, μαζευτήκαμε καμμιά 25αριά νοματαίοι, γνωστοί και φίλοι όλοι, μαζί και οι συγγενείς του ιδιοκτήτη, για τον εσπερινό πού'χε κανονίσει ο ίδιος εκείνη την Πέμπτη, παραμονή της γιορτής του.

Κι εκεί, πάνω στο μικρό πλάτωμα ανάμεσα απ' τα φυτεμένα απ' αυτόν πεύκα, ξεκίνησαν τον εσπερινό οι δυό παπάδες πού'χανε καλεστεί :

ο Θεοφύλακτος, αρχιμανδρίτης-παπάς απ' την ενορία της Ευαγγελίστριας κι ο παπα-Δημήτρης απ' το Σερνικάκι.  Με καλόν ψάλτη, τον Μπάμπη, με διάπλατες τις πόρτες (Νοέμβρης μήνας...) και με τα κεριά να μην φλογοπαίζουν, ενώ τα μοσχομυριστά με γλυκάνισο ψωμιά στο πανέρι απ' έξω απ' την εκκλησούλα, να καρτερούν την σειρά τους.

  Ψαλμωδίες, λιβάνισμα κι ευχές, με το προχωρημένο βραδάκι να μη λέει να θυμίσει τέλος φθινοπώρου κι αρχές χειμώνα. Κι στο βάθος του ορίζοντα κατά τον νότο, να λαμπυρίζουν σαν κωλοφωτιές, τ' απλωμένα σ' ολόκληρη την βόρεια πλευρά του Μωριά φώτα, απ' το Κιάτο, ίσαμε το Διακοφτό και το Αίγιο. Ενώ η Ιτέα στα δυτικά μας, να φαντάζει σαν πολυέλαιος μέσ' στην νύχτα, που στα νότια καντηλέρια της, ακούμπαγε το σκοτάδι κι η θάλασσα μαζί.

Πέμπτη βράδυ, 7 του Νοέμβρη, παραμονή της γιορτής του Μιχάλη και του Γαβρίλη.

  Κι αφού τελειώσαμε μέσα κι έξω απ' το εξωκκλήσι, μαζευτήκαμε τριγύρω απ' το στρωμένο τραπέζι μέσα στο σπίτι του Μιχάλη, για να μας τρατάρει, όπως συνηθιζόταν παλιά στις επισκέψεις φίλων στο σπίτι του εορτάζοντα.  Να μας τραπεζώσει δηλαδή.

  Είχε κάνει τα κουμάντα του. Έτσι, εκτός απ' τον μουσακά και τους λαχανοντολμάδες, τα φτιαγμένα από νοικοκυρές, στο τραπέζι ήρθε και το κοντοσούβλι, που μόλις τόχε μερεμετίσει πάνω στα κάρβουνα, καλός ψήστης.  Δέκα σούβλες ψηθήκανε, μισές-μισές με αρνίσο κρέας και με προβατίνα.  Και με το κόκκινο κρασί παραγωγής του Μιχάλη, να μην δέχεται αντιρρήσεις...

  Ευτυχώς, που μετά από ένα τρίωρο, βγάλανε γλυκό, γιατί αλλοιώς, ακόμα εκεί θα ήμασταν, πίνοντας κρασί και τρώγοντας κοντοσούβλι.  Γιατί κάρβουνα, υπήρχαν μπόλικα!...

Και του Χρόνου!  Κι αιώνες πολλούς, στον ελληνικό τρόπο και στην ελληνική άποψη για την ζωή.  

Καλόν Χειμώνα νά'χουμε."

Παράλληλα....

Και η συνέχεια...