ΑΠΟ ΤΗΝ ΣΗΜΕΡΙΝΗ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΣΤΟΝ ΑΪ-ΓΙΑΝΝΑΚΗ

Τρίτη του Πάσχα

  “...Δεθήκαμε. Κι ας είναι λιγόωρη η επαφή μαζί του.  Πια επαφή δηλαδή, αφού για μια φορά τον χρόνο βρισκόμαστε κοντά του. Αλλά, δεθήκαμε.

Κι αυτό δεν συμβαίνει τώρα τελευταία. Όχι! Από παλιά, ακόμα και τότε που το λέγανε δικό τους οι Σερνικακιώτες και κατεβαίνανε με τα γαϊδούρια την Τρίτη του Πάσχα για να περάσουνε όλη την μέρα εκεί.

   Είχε και νερό, με την πηγή και την βρυσούλα να γεμίζουνε μια δεξαμενή μπροστά και χαμηλότερα απ’ την εκκλησία, χρήσιμη στους τσοπάνηδες και τα μελίσσια.

Άϊ-γιαννάκης. Το κάτασπρο ξωκκλήσι λίγο πιο πάνω απ’ το λαρνάκι, φυτεμένο ανάμεσα απ’ τα κυπαρίσσια και τα πεύκα, με τους αθάνατους να το φυλάνε, τις μυγδαλιές να το στολίζουν και τις δάφνες να σκιάζουν την ανατολική επαφή του ιερού του, εκεί που ακουμπάει με τις πέτρινες αναβαθμίδες του λόφου.

   Τι γλέντια έχουνε γίνει εκεί!... Από κλαρίνα και βιολιά, μέχρι πικάπ και μαγνητόφωνα για να συντροφεύει η μουσική, τη χαρά της εκδρομής. Και με τις κουρελούδες και τις κουβέρτες να στρώνονται πάνω στο χώμα, για ν’ απλωθούν τα φερούμενα : από ψητό αρνί, αυγά και κρασί, μέχρι κουλούρια και φρούτα.

Δεθήκαμε με τούτο το ερημοκκλήσι. Κι ακόμα και τώρα, δεν είναι λίγοι αυτοί που τιμάνε τη γιορτή του. Όπως και σήμερα.

Λειτουργία, αντίδωρο και καφέδες και μετά, στη μοσχοβολούσα, καταπράσινη και πεντακάθαρη αυλή του, ο φιλότιμος “Δεσμός”, να μοιράζει καλούδια και κρασί.

Θαυμάσια μέρα η σημερινή. Ηλιόλουστη, δροσερή κι ανέφελη. Με τον Άϊ-γιαννάκη να πλημμυρίζει μέσα κι έξω από ανθρώπους που τον αγαπάνε και τον αέρα ανάμεσα απ’ τα δέντρα τριγύρω του, να χωράει μαζί με τις μοσχοβολιές, όλες τις ευχές, τα χαμόγελα και τα ψαλσήματα.

Απ’ το χωριό μας, απ’ τον Άϊ-γιαννάκη, Χρόνια Πολλά!...”

(Φωτογραφίες του Χρήστου Βούλγαρη)