ΜΙΑ ...ΗΛΙΚΙΩΜΕΝΗ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ!

Φωτογραφία της 9ης Σεπτεμβρίου 2017

   Επανα-συναντήθησαν μετά από 55 (πενήντα πέντε!...) ολόκληρα έτη, οι αποφοιτήσαντες από το Δημοτικό Σχολείο Ιτέας το μακρινό 1962. Άνθρωποι διάγοντες ήδη, το 67ον έτος της ηλικίας των, έσμιξαν ξανά σε μιά όμορφη εορτή αναμνήσεων, με την ακούραστη σμίλη του χρόνου να έχει αλλάξει εμφαντικά τα χαρακτηριστικά εκείνων των παιδιών, τα οποία “πόζαραν” τότε,
μαζί με τον δάσκαλό τους, στα ίδια σκαλιά του Δημοτικού Σχολείου Ιτέας το 1962.

Συγκινητικές στιγμές. Με τις “ελλείψεις” να είναι αρκετές και με τα χαμόγελα να περισσεύουν.

Η αρχική φωτογραφία του 1962

   Την ιδέα και την οργάνωση αυτής της συναντήσεως, είχε η Ρούλα Βούλγαρη (με μεγάλη βοήθεια από την Λίνα Αλογοσκούφη-Πολυχρονοπούλου), η οποία κυριολεκτικά “ξετρύπωσε” όλους τους συμμαθητές της, τους διεσπαρμένους σε ολόκληρη την Ελλάδα (κι όχι μόνον). Μετά από την πολύμηνη προετοιμασία, η διαδικασία του “σμιξίματος” αυτών των συμμαθητών, άρχισε με μια υπέροχη πρόσκληση την οποίαν έλαβαν όλοι τους, με σημείο συναντήσεως το Δημοτικό Σχολείο Ιτέας, απ’ όπου αποφοίτησαν όλοι.

   Ακολούθησε η αναμνηστική φωτογραφία, με το χάρτινο και σε φυσικό μέγεθος φωτογραφικό ομοίωμα του τότε δασκάλου τους αειμνήστου Ανδρέα Παπανικολάου, να είναι ανάμεσά τους. Σεβασμός, Τιμή και Ανάμνηση των συμμαθητών, προς τον τότε δάσκαλό τους.

   Η συνάντηση ολοκληρώθηκε επιτυχώς, με την καθιερωμένη μετ’ εδεσμάτων οινοποσία, στον “Μούκα”, με τους αποχαιρετιστήριους εναγκαλισμούς, να συνοδεύονται από ευχές και παροτρύνσεις για γρήγορη επανα-συνάντηση.

σ.σ. : Τα ονόματα των ατόμων και στις δυο φωτογραφίες, δεν τα γνωρίζουμε όλα. Για αυτό και δεν αναφέρουμε κανένα. Όσοι όμως ενδιαφέρονται για να τα πληροφορηθούν, ας επικοινωνήσουν με την Ρούλα Βούλγαρη στο facebook, η οποία έχει δημιουργήσει και ένα cd, με όλες τις σχετικές πληροφορίες.

Η οποία Ρούλα, περιέγραψε αυτή την συνάντηση, με το παρακάτω αναδημοσιευόμενο από εμάς κείμενο :

"Δεν είναι όλοι από την ίδια πόλη, ούτε από την ίδια γειτονιά, δεν είναι σε επαγγελματικό meeting, είναι εκείνα τα παιδιά που το 1962 τελείωναν το Δημοτικό Σχολείο Ιτέας. Ξανασυναντήθηκαν, δυσκολεύτηκαν να ταυτίσουν εκείνο το παιδικό προσωπάκι με το σημερινό, δεν δυσκολεύτηκαν όμως να αναγνωρίσουν την ίδια εκείνη καρδιά που δεν γκρίζαρε, ούτε ρυτίδιασε.......
Ανοίχτηκαν οι αγκαλιές, φρεσκαρίστηκαν οι αναμνήσεις, σε μια very emotion έκφραση. Το reunion της 9ης Σεπτεμβρίου, 55 χρόνια μετά, είχε την επιτυχία που του άξιζε !!"