Αντί επιλόγου
"Ιτέα, κατά τον Νότο". Φωτογραφία : Μίμης Κουτρολίκος
Υπάρχουν αρκετοί λόγοι για την αναστολή λειτουργίας του blog. Τους οποίους και δεν θα αναφέρουμε. Αλλά αντί αυτών, θα δημοσιεύσουμε ως επίλογο, την προ-τελευταία μικρή παράγραφο, από το μη εκδοθέν βιβλίο με τον τίτλο "Ανήμπορες 'μέρες" :
***************************************
"Είχε φτάσει στην άκρη του μώλου, δίπλα στον φάρο. Είχε σουρουπώσει για τα καλά κι η θάλασσα εκεί μπροστά του ήταν αναμαλιασμένη, σαν φρεσκοπλυμένη φλοκάτη. Είχε δροσό κι όσο λιγόστευε το φώς, τόσο πιό πολύ δροσέρευε. Φθινόπωρο ήτανε.
Τήραγε κατά τον νότο που χανόταν κι έννοιωθε ετούτη εδώ την ώρα, ότι ο Μωριάς σαν να τον χαιρέταγε, στέλνωντάς του την εικόνα του, μέσα απ' τα υγρά μάτια του με τα νωτισμένα φλέφαρά τους.
Αισθανότανε ότι η θλίψη του, είχε γίνει βάρος στην καρδιά και την ψυχή του κι ότι η από 'μέρες απελπισιά του, είχε γίνει κάπα στις πλάτες του. Πόναγε.
Ένας κόμπος από μέσα του, έφτανε στον λαιμό του και δεν μπορούσε να βγεί παραέξω. Ούτε μπορούσε να καταπιεί. Ακόμα και το σάλιο του, στέρεψε.
Τον είχε πάρει το παράπονο και ετούτη εδώ την ώρα, εκεί στην άκρη του μώλου, τον "αγκάλιασε" η μοναξιά κι μαζί με την θλίψη του, γινήκαν δάκρυα.
Πόναγε. Πόναγε και βαριανάσεναι.
"Γιατί τόσο πολύ;", μονολόγησε. "Γιατί τόσον καιρό;"... "
********************************************
Από τον Επίκουρο :
Καλή ζωή!
Όση μας μένει κι έχουμε...
θα μας λείψεις. Ξανασκέψου το.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣε ευχαριστούμε για όλα!!!Να ξέρεις,θα μας λείψεις!
ΑπάντησηΔιαγραφή