Ανθρωποκεντρισμός
"Τον έφερε ένα αυτοκίνητο, που σταμάτησε στο δρόμο, εμπρός απ' το Κέντρο Υγείας, αυτοκίνητο πού'φυγε αμέσως, μόλις ετούτος εδώ κατέ-βηκε. Κρατούσε κάτι σαν πετσέτα με το χέρι του, στο πίσω μέρος του κεφαλιού του και πήγε να έμπει με φόρα μέσα στο γιατρείο, αλλά στο χώρο της υποδοχής, κοντοστάθηκε.
- Δεν έχω μαζί μου μάσκα, είπε.
Αλλά οι δυό νοσηλεύτριες πού'σανε εκεί, αμέσως καταλάβανε ότι κάτι δεν πήγαινε καλά. Το πανί στο κεφάλι του είχε γίνει κατακόκκινο, όπως και το πουκάμισο, μαζί με τον σβέρκο του : ήταν αίμα.
Αμέσως η μιά απ' αυτές, τον πήγε γρήγορα-γρήγορα στο εξεταστήριο, τον έβαλε να ξαπλώσει με το πλάϊ στο σιδεροκρέββατο και φώναξε αμέσως τον γιατρό. Ήρθανε μαζί με τον Δημήτρη τον εφημερεύοντα και δυό ασκούμενοι νεαροί γιατροί κι όλοι μαζί βλέπανε την Φωτεινή, την πεπειραμένη και κάλλιστη νοσηλεύτρια, να εντοπίζει, να αποκαλύπτει και να καθαρίζει την περιοχή του κεφαλιού που αιμορραγούσε.
Πιάσανε δουλειά, οι δυό ασκούμενοι, ο Αναστάσιος κι ο Αλέξανδρος : Να σταματήσουνε το αίμα και να κουμαντάρουνε την ζημιά πού'γινε με ράμματα. Κι από πάνω τους, το βλέμμα και οι ορμήνιες της Φωτεινής.
Τότε φάνηκε στην πόρτα του εξεταστηρίου κι η ερατεινή ακτινολόγος η Μαριάννα, μ' ένα πανέμορφο χαμόγελο των ματιών, να ειδοποιεί ότι περιμένει άμα τελειώσουν, να του βγάλει κι ακτινογραφίες. Είχαν δρομολογηθεί όλα πολύ γρήγορα κι ας μην το ήξερε. Ούτε τον ρώτησαν.
Τον σενιάρανε χωρίς να καταλάβει τίποτα. Ακόμα κι όταν τον ράβανε, του ανοίξανε συζήτηση για τον καιρό και τα λουλούδια, για να μην είναι κολλημένο το μυαλό του στην αβαρία πού'παθε και που κατά τα φαινόμενα, δεν θά'χε άλλες επιπτώσεις.
Τού 'χε γράψει και φάρμακα ο Δημήτρης, ο ψηλός καλός γιατρός του Κέντρου κι όταν του είπανε όλοι τους εκεί μέσα "περαστικά", ήξερε ότι δεν έφτανε ένα "ευχαριστώ". Έστω κι ας ήταν από καρδιάς.
Έφτασε κοντά στην εξώπορτα για να φύγει, αλλά κοντοστάθηκε και πάλι, γυρίζοντας το βλέμμα του προς τα μέσα, για να χαιρετίσει όλους αυτούς που κάνανε ότι κάνανε σήμερα γι' αυτόν. Αλλά ήξερε ότι, ένα "ευχαριστώ" δεν έφτανε. Κι ότι αυτοί εκεί οι άνθρωποι, απλά θα του λέγανε ότι έκαμαν την δουλειά τους.
Γύρισε για να φύγει, να βγεί έξω. Δεν ήθελε να νωτίσουν τα βλέφαρά του εκεί μέσα. Ήταν κι αρκετά μεγάλος για τέτοια πράματα..."
Ιτέα 3-3-2021
Μπράβο σε όλους αυτούς που αναφέρονται στο άρθρο!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕπιτρέψτε μου να γνωρίζω από πρώτο χέρι, πως υπάρχουν πολλοί τέτοιοι αξιόλογοι "λειτουργοί της υγείας", σε κάθε "δομή" του ΕΣΥ. Είναι οι αφανείς ήρωες.. Είναι αυτοί που κρατάνε το σύστημα όρθιο, με νύχια και με δόντια..
Συμφωνούμε και επαυξάνουμε!
ΔιαγραφήΕτσι, πρεπει καπου--καπου να γραφονται αυτα !! Χρειαζονται οι γιατροι μας τονωση με ολα αυτα που "τραβανε"!!
ΑπάντησηΔιαγραφή