Κυριακή 23 Μαΐου 2021

ΜΕΣΗΜΕΡΑΚΙ ΚΥΡΙΑΚΗΣ ΣΤΗΣ "ΠΟΛΩΝΕΖΑΣ"

 Μικρές χαρές, σ' όμορφο τόπο.


 "Σχεδόν κεντράρισε από πάνω μας, στον ουρανό, ετούτος ο λαμπρός μαγιάτικος ήλιος.  Δυό οργιές μπροστά μας η θάλασσα κι ο λιγοστός ίσκιος απ' το χαμηλόπευκο, ίσα που προστάτευε το κεφάλι μου κι άφηνε ανενόχλητο το μάτι μου να τηράει κατά τον νότο.  Δυό νοματαίοι είμασταν και θελήσαμε να σταυρώσουμε καμμιά-δυό κουβέντες, με τα κρασοπότηρα ανάμεσά μας. Και κάτσαμε στο κάτω μέρος απ' το μαγαζί της Πολωνέζας.
- Και για να γλυστράει το κρύο κρασί στο λαρύγγι, τί θα μας φέρεις, την ρώτησα, όταν ήρθε για να μας χαιρετήσει. 
- Στραγάλια, πετάχτηκε ο Παναγιώτης.  Κυριακή είναι μωρέ σήμερα, συνέχισε απευθυνόμενος σ'εμένα, τι θάθελες;  Νάχει φτιάξει κοκκινιστό για να κολατσίσουν κάποιοι σαν κι εμάς; Φέρε μας ρε Κατερίνα ότι έχεις πρόχειρο για μεζέ στο κρασί μας κι άσε ετούτον τον παράξενο να λέει.
  Μας κύτταξε και τους δυό και μισοχαμογέλασε, περισότερο με τα ανοιχτόχρωμα μάτια της, παρά με το στόμα της.
- Κατάλαβα είπε. Θα κανονίσω εγώ.  Κάτι βγαίνει τώρα απ' την φωτιά και θα σας φέρω για ν' ακούσω και την γνώμη σας.
  Έτσι κι έγινε.  Το Δεσποινάκι, η σερβιτόρα της, μας έφερε σχεδόν αμέσως, μια γιομάτη, μικρή πιατέλα, μαζί με το κρασί.  Γεμιστό μπιφτέκι λέει, σαλατικό, πατάτες και μιά κιτρινόχρωμη αλοιφή.  Στην άκρη δε της πιατέλας, είχε βάλει η μέσα μαστόρισσα, μια λουρίδα από τοματόφλουδα, διπλωμένη και καμωμένη σαν τριαντάφυλλο. Ωραίο φαινότανε.

  Ούτε μιά, ούτε δυό δοκιμές φτάσανε για να καταλάβω ότι μέσα σ' ετούτο εδώ το πιάτο της Πολωνέζας, ήτανε ανακατεμένη ποίηση και θαλασσινή αύρα, μαζί με το "τσίγκλωμα" του ουρανίσκου και την αλάφρωση της καρδιάς.

Ιτέα, μεσημεράκι της προτελευταίας κι ηλιόλουστης Κυριακής του Μάη.  Εκεί, δίπλα απ' την θάλασσα, κάτω απ'το ανήμπορο να μεγαλώσει πευκάκι, στης Πολωνέζας.

- Άντε γειά μας, είπε ο Παναγιώτης, τσουγκρίζοντας το ποτήρι μου.
- Στην αθανασία της Ελλάδας, του είπα εγώ.
Κι ας μας κύτταζε η  Κατερίνα, περιμένοντας την γνωμάτευσή μας.
Δεν χρειαζόταν όμως να ειπούμε τίποτα.  Αυτή, το καταλάβαινε, το ήξερε. Επιβεβαίωση ζήταγε... "



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου