ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΙΚΗΣ ''ΖΗΜΙΑΣ'' ΤΗΣ ΙΤΕΑΣ

 

Συρρικνωνόμαστε...

  Με την παραίνεση ενός φίλου του blog και χρησιμοποιώντας κάποιες από τις υποδείξεις του, θέλουμε για πολλοστή φορά να αναδείξουμε την αφαίμαξη (επιεικής ο όρος) και την ληστρική συμπεριφορά αρχών και υπηρεσιών, σε βάρος της πόλεώς μας. 

   Από το 2010, ότε και μας ''προσχώρησαν'' υποχρεωτικώς στην Καλλικρατική περιπέτεια, χάνοντας ως Ιτέα την αυτοδυναμία, αυτοδιοίκηση, αυτοδιάθεση και την περιουσία μας,
έχουμε μετατραπεί σε προτεκτοράτο της ελέω Νόμου και ''πρωτευουσιάνικης'' νοοτροπίας μεγαλυτέρας πόλεως του Δήμου Δελφών. Με αποτέλεσμα να είναι αδύνατη, ακόμη και η διεκδίκηση των αυτονοήτων για μια πόλη ωσάν την δική μας, με τουρισμό, θάλασσα, δυνατότητες, με μόνιμη επωδό την οικονομική δυσπραγία του Δήμου και την πολιτική συγκυρία. Γινόμαστε ''ζήτουλες'' για να έχουμε την καθαριότητά μας και η απάντηση από τους ''αρμοδίους'' είναι ότι συμπεριφερόμαστε τοπικιστικά και αναγάγουμε τα προβλήματά μας σε αντιπαλότητες του επιπέδου Αμφισσαϊκός – Αστέρας.

    Ποιός ιτιώτης δεν ενθυμείται το αναβατόριο μερικές ημέρες μετά από την ανάληψη των καθηκόντων της πρώτης Καλλικρατικής Αρχής, με το οποίο αποψιλώθηκε το Δημαρχείο Ιτέας από τα γραφεία του και τα έπιπλά του;   Και η δικαιολογία ήταν μια : Δεν επαρκούν τα γραφεία του νέου Δήμου και στην Ιτέα πλέον περισσεύουν!... 

Τάδε έφη ο τότε Δήμαρχος Φουσέκης. Και η τότε αντιδήμαρχος της Δ.Ε. Ιτέας, απλά παρακολουθούσε την ληστεία, συμφωνώντας με τις δοξασίες του Αγά των Σαλώνων, καταδεικνύοντας το ότι η πόλη μας θα έμενε (γιατί έπρεπε να μείνει) ανυπεράσπιστη.

   Είχε προηγηθεί βεβαίως η εγκληματική συμπεριφορά σε βάρος της Ιτέας, με τις τόσες κρύφιες και δόλιες ενέργειές της για την μη διατήρηση του Δήμου Ιτέας, της τότε βουλευτού του Νομού Αφροδίτης Παπαθανάση. Η οποία, ειρήσθω εν παρόδω, προσπαθεί τον τελευταίον καιρό ανερυθρίαστα, να επανέλθει στα πολιτικά πράγματα της περιοχής μας, διατυπώνοντας σε φίλια προς αυτήν ΜΜΕ, απόψεις και προτάσεις της για την ...σωτηρία μας.

   Θα αναφέρουμε ελάχιστα από τα ''απωλεσθέντα κεκτημένα'' της Ιτέας, παρ' ότι ο κατάλογος είναι μακρύς και δεν θα τα σχολιάσουμε γιατί θα κατηγορηθούμε από εκείνους τους ''Σαλωνίτικους κύκλους'' της δημοτικής αρχής, ότι αναγάγουμε την κλοπή της ''προίκας'' της Ιτέας, σε τοπικό οπαδισμό.

Το κυριότερο όμως το οποίο μας έχει αφαιρεθεί, είναι η αυτοδιοίκηση. Να μην έχει πλέον ο τοπικός Πρόεδρος την δυνατότητα να αλλάξει, ούτε μια καμένη λυχνία από τον δημοτικό φωτισμό. Πλήρης η εξάρτηση...

 

Έχουμε λοιπόν :

1. Πάγια στοιχεία και έπιπλα Δήμου Ιτέας

2. Μηχανήματα και αυτοκίνητα Δήμου Ιτέας

    (καθώς και τα παροπλισμένα)

3. Μικρό λεωφορείο μεταφορά προσωπικού (Καρτερία) Δήμου Ιτέας

4. Μείωση του προσωπικού και διασπορά του σε άλλες Δ.Ε.

5. Αφαίρεση από την πόλη της Υπηρεσίας Καθαριότητος.

6. Αφαίρεση από την πόλη της δυνατότητος (και του δικαιώματος) να     διοργανώνει από μόνη της πολιτιστικές εκδηλώσεις, εορτές, 

συναυλίες και ότι άλλο έχει σχέση με τον πολιτισμό, τον αθλητισμό και την ιστορία της.

Εάν σε αυτά προστεθούν λόγω του ότι η πόλη δεν είναι έδρα Δήμου και τα παρακάτω, τότε έχουμε μια πρώτη και γρήγορη εικόνα, του τι μας έχει συμβεί.

1. Συρρίκνωση-υπολειτουργία Κέντρου Υγείας

2. Κλείσιμο ιατρείων και γραφείων ΙΚΑ

3. Κλείσιμο Ειρηνοδικείου και μεταφορά του στην Άμφισσα

4. Κλείσιμο Κτηματολογίου και μεταφορά του στην Άμφισσα

5. Κλείσιμο γραφείων ΟΤΕ

6. Συρρίκνωση Αστυνομίας και Τροχαίας

7. Συρρίκνωση Δημοτικών Σχολείων

Βεβαίως, υπάρχει και ο μόνιμος βρόγχος της πόλεως, αυτός του Λιμενικού Ταμείου. Του οποίου οι ενέργειες και τα πεπραγμένα φανερώνουν την απέχθειά του για το λιμάνι μας. Παρ' ότι ο σκοπός της υπάρξεώς του και το αντικείμενο των εργασιών του, είναι το λιμάνι και η ανάπτυξή του.

  Η ποιότητα και η διάθεση των ανθρώπων οι οποίοι έχουν κληθεί να ηγηθούν του Καλλικρατικού μας Δήμου, καθώς και η γνώση τους για τα προβλήματα της περιοχής μας, προφανώς δεν ανταποκρίνονται στο ύψος των περιστάσεων και των ζητουμένων από την πόλη. Εάν δε ληφθεί υπ' όψιν και η ανέχεια της εποχής, τότε σε εμάς εδώ ταιριάζει απόλυτα το λεγόμενο : ''ήρθε κι έδεσε''.

Καλή μας τύχη...

(Τα περί συρρικνώσεως και των εν Ιτέα Τραπεζών, δεν τα σχολιάζουμε)