ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΙΚΗ
ΛΕΣΧΗ ΙΤΕΑΣ
Παρασκευή
15/4/2016 στις 9μμ
και
Σάββατο
16/4/2016 στις 8μμ
η
ταινία του Ολιβιέ Ασαγιάς
«Μετά
το Μάη»
Βραβείο
Σεναρίου στο 69ο Φεστιβάλ Βενετίας 2012.
Λίγο
έξω από το Παρίσι στις αρχές της δεκαετίας
του ’70. Ο Ζιλ, ένας νέος που τελειώνει
το σχολείο, παρασύρεται από την πολιτική
και δημιουργική αναταραχή της εποχής.
Όπως και οι φίλοι του, βρίσκεται ανάμεσα
στις ριζοσπαστικές πολιτικές δεσμεύσεις
και στις προσωπικές του προσδοκίες. Οι
πράξεις τους θα τους φέρουν στην Ιταλία
και αργότερα στο Λονδίνο, όπου μέσα από
ερωτικές συναντήσεις και καλλιτεχνικές
ανακαλύψεις, κάποια στιγμή θα αναγκαστούν
να κάνουν τις τελικές επιλογές τους
για να βρουν τη θέση τους μέσα σε αυτούς
τους ανήσυχους καιρούς.
ΕΓΡΑΨΑΝ
ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΑΙΝΙΑ:
«Ορισμένες φορές
το καλύτερο έργο ενός δημιουργού μπορεί
να προέρχεται μέσα από την ιστορία του
ιδίου. Τα «400 χτυπήματα», π.χ., ήταν μια
επιστροφή του Φρανσουά Τρυφό στα δύσκολα
παιδικά χρόνια του η οποία έμελλε να
του χαρίσει παγκόσμια αναγνώριση. Και
σήμερα με το «Μετά τον Μάη» ο Ολιβιέ
Ασαγιάς, εμπνευσμένος από τη δική του
επαναστατημένη εφηβεία στα πρώτα χρόνια
της δεκαετίας του '70, μας έδωσε μια ταινία
την οποία χρόνια πολλά από σήμερα θα
θυμόμαστε και θα συζητάμε».
Γιάννης
Ζουμπουλάκης, Το Βήμα
«Κι αν τελικά ο
Ζιλ επιστρέφει στο Παρίσι μόνος, και
φαινομενικά απογοητευμένος, υπάρχει
πάντα η τέχνη (εδώ ο κινηματογράφος) για
να αναβιώσει την ελπίδα για κάτι το
διαφορετικό και το καινούργιο. Γιατί
πέρα από τις αναζητήσεις και τα προβλήματα
μιας συγκεκριμένης εποχής, η ταινία
είναι και ένα σχόλιο πάνω στον ίδιο τον
κινηματογράφο και τη δύναμή του - τη
δύναμή του να αναπλάθει την πραγματικότητα
αλλά και να δίνει μιαν άλλη διάσταση σ'
αυτήν, έτσι ώστε η ζωή να αποκτά ένα
άλλο, μεγαλύτερο και πιο όμορφο νόημα».
Νίνος
Φενέκ Μικελίδης, Ελευθεροτυπία
«Εξαιρετικό
φιλμ του Γάλλου Ολιβιέ Ασαγιάς γύρω από
την ενηλικίωση ενός νεαρού, μέλους μιας
επαναστατικής οργάνωσης. Η Γαλλία λίγο
μετά την έκρηξη του Μάη του ’68».
Δημήτρης Μπούρας,
Καθημερινή
«Βραβείο σεναρίου
στο φεστιβάλ Βενετίας για μια ψύχραιμη,
ειλικρινή όσο και συναισθηματική ματιά
σε μια ταραγμένη εποχή, βασισμένη στις
προσωπικές εμπειρίες του σκηνοθέτη.
Εξαιρετικά ακριβής η περιγραφή όχι μόνο
της ψυχολογίας, αλλά και της αλήθειας
των ιδεών των πρωταγωνιστών, ολοζώντανη
η αίσθηση της γλυκιάς αβεβαιότητας που
τους περικυκλώνει».
Χρήστος Μήτσης,
Αθηνόραμα
«Κάπως έτσι
γεννιούνται οι καλλιτέχνες, όταν η
πολιτική συνείδηση μεταμορφώνεται σε
ιδιωτική αντίσταση επειδή ένα δόγμα
δεν τους αφήνει να εξελιχθούν ελεύθερα.
Ο Ασαγιάς έχει συλλάβει απόλυτα την
ασάφεια που έβραζε μετά τις μεγάλες
εκρήξεις του ’68, σε ένα κλίμα αντάρτικο
και θολό, καθόλου συντεταγμένο, το ίδιο
που πυροδότησε τη διεθνή τρομοκρατία
που είδαμε στο Κάρλος».
Θοδωρής
Κουτσογιαννόπουλος, LIFO
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου