Ο ΠΑΚΗΣ, Ο ΣΑΚΗΣ ΚΑΙ Ο ΧΑΚΗΣ

Οφειλόμενον

  Στις 24-2-2016 και σε άρθρο μας με τίτλο ''ΘΕΣΜΙΚΟΝ ΑΤΟΠΗΜΑ ΤΟΥ ΔΗΜΑΡΧΟΥ ΔΕΛΦΩΝ!...'', είχαμε ζητήσει από τον Δήμαρχο να απαντήσει δημοσίως στο ερώτημα :

''Υπό ποίαν θεσμική ιδιότητα, είτε αιρετού αξιωματούχου, είτε Υπηρεσιακού παράγοντος του Δήμου Δελφών, σας εσυνόδευσε κύριε Δήμαρχε εντός του Προεδρικού Μεγάρου, ο Πολιτευτής (όπως αυτοαποκαλείται) του Νομού Φωκίδος κος Κ... Χ..;''

    Έως και σήμερα Κυριακή 3-4-2016, ο Δήμαρχος δεν έχει απαντήσει, επιδεικνύοντας έναν ''βλαχομπαρόκ'' εγωκεντρισμό, αδιαφορώντας για τα ισχύοντα, τα πρέποντα και τα θεσμοθετημένα εδώ και πολύ καιρό, για τον δημόσιο βίο. Αδιαφορώντας για το τι σκεπτόμαστε εμείς οι ''ιθαγενείς'' κάτοικοι του Δήμου Δελφών, συμπεριφέρεται ως άκριτος άρχων, θεωρώντας εαυτόν, έστω και ως κακέκτυπο, του δόγματος : ''L' Etat c'est Moi'' .

  Εμείς όμως, πέραν του ότι έχουμε πλέον το δικαίωμα να υποθέσουμε οτιδήποτε για την σχέση Δημάρχου-Πολιτευτή-Προέδρου Δημοκρατίας, εφροντίσαμε να μάθουμε τα ακριβή γεγονότα προ και μετά από αυτήν την ''φωτογραφική'' συνάντηση των τριών και τα παρουσιάζουμε. Ολίγον ''διανθισμένα'' όμως, ως επιβάλλεται για την περίσταση.

                                                ***************************

  Διασταύρωση λεωφόρου Βασιλίσσης Σοφίας και Ηρώδου του Αττικού. Πρωϊνή ώρα. Ο Χάκης κυττάζει από πάνω έως κάτω τον Σάκη, ενώ τηλεφωνεί.

- Είσαι 5ο έτσι; τον ερωτά. 
- Όχι, μόλις επέρασα τα 40, απαντά εκείνος.

Χαμογελά ο Χάκης.

- Πιάσε ένα 50άρι σύνολο και φέρτο σε 10 λεπτά στα γραφεία της UNESCO, συνεχίζει να λέει στο τηλέφωνο.
 

Τον σπρώχνει βιαστικά κι ανεβαίνουν τα σκαλιά για τα γραφεία της UNESCO εκεί δίπλα. Τους άνοιξαν αμέσως, ενώ η ηλικιωμένη Διευθύντρια έτρεξε κι αγκάλιασε σχεδόν κλαίγοντας τον Χάκη.

- Που είσαι βρε παλιόπαιδο, του λέει. Μέρες έχω να σε δώ.

Σχεδόν αμέσως έφτασε κι ένας ''τύπος'', κρατώντας ένα μαύρο κουστούμι, με πουκάμισο και γραβάτα.

- Άλλαξε γρήγορα, είπε ο Χάκης στον Σάκη. Είναι 50άρι νούμερο και θα σου κάνει. Που μου ήρθες να δεις τον Πρόεδρο φορώντας ''π'καμισόλα''...   Με προσοχή όμως γιατί μας το δάνεισε για κανένα τέταρτο ο φιλαράκος Διευθυντής από το ''Prince Oliver'' Κολωνακίου.
  

  Σε δέκα λεπτά έφτασαν οι δυό τους στο Προεδρικό Μέγαρο. Ο σκοπός στην είσοδο, αμέσως καλημέρισε τον Χάκη και του είπε ότι ο Πρόεδρος τον περιμένει.

- Μεγάλη η χάρη σου, είπε ο Χάκης στον σαστισμένο Σάκη, ενώ ανέβαιναν τα σκαλοπάτια. Πήρα τηλέφωνο τον Πάκη και θα μας δεχθεί ''σφήνα'' και για 5 λεπτά μόνον. Ίσαμε που να βγούν οι φωτογραφίες. Μόλις έφυγε ο Αλέξης και όπου νάναι έρχεται η Χίλαρυ. Βασικά τον πίεσα λίγο, αλλά μεσολάβησε κι ο γιός του με τον οποίον γνωριζόμαστε. Ποιός στην χάρη σου Σάκη!.. Να χαιρετιθείς με τον Πρόεδρο και να του ζητήσεις να μιλήσει στην Επιτροπή για την Πολιτιστική Πρωτεύουσα, για να κάνουν αβάντα στους Δελφούς... 

-  Άργησες μωρέ Χάκη, είπε ο Πάκης, στεκόμενος όρθιος στην πόρτα του σαλονιού. Ελάτε μέσα γρήγορα, γιατί έχω δουλειά σε λίγο.

  Του σύστησε τον Σάκη. Του έδωσαν (όχι του ''έδωσε'') κι έναν φάκελο με τα σχετικά για την Πολιτιστική Πρωτεύουσα. Ο δε φωτογράφος, ο οποίος επερίμενε στην γωνία του σαλονιού, τους έβαλε αμέσως-αμέσως στην σειρά και αποθανάτισε την συνάντηση με 2-3 φωτογραφίες.

  Εκείνη την στιγμή ακούσθηκαν ''κορναρίσματα'' αυτοκινήτων. Έφερναν την Χίλαρυ σαν νύφη στο Προεδρικό Μέγαρο κι επειδή δεν επρολάβαιναν να αποχωρήσουν από την κυρία είσοδο, ο Πάκης τους είπε να πάνε από την πόρτα Υπηρεσίας, πίσω από τα μαγειρεία.

Έτσι κι έγινε. Φτάνοντας εκεί, ο αρχιμάγειρας έτρεξε αμέσως κοντά τους και με σεβασμό είπε στον Χάκη :

-  Θα μείνετε για φαγητό σήμερα κύριε Χάκη, για να κανονίσω;.. 
-  'Οχι, όχι σήμερα Παναγιώτη. Σ' ευχαριστώ, αλλά βιάζομαι τώρα.

   Μόλις έφθασαν στο πεζοδρόμιο απ' έξω, ο οδηγός από το αυτοκίνητο της Αστυνομίας ορθώθηκε αμέσως και εχαιρέτισε στρατιωτικά τον Χάκη. Τον είχαν προσπεράσει 2-3 μέτρα και τότε ο Χάκης κοντοστάθηκε και γυρνώντας προς το μέρος του τον ερώτησε :

-  Από το 16ον είσαι; 
-  Μάλιστα κύριε Χάκη, απάντησε ο αστυνομικός.
-  Να δώσεις χαιρετισμούς στον Διοικητή σου, του είπε. Και να του πείς ότι τα λουκάνικα που μου έστειλε, ήταν υπέροχα. Δεν έπρεπε, δεν έκανα και τίποτε σπουδαίο... Θα τον πάρω κι εγώ τηλέφωνο. 

   Ανηφόρισαν από την Ηρώδου του Αττικού και φθάνοντας στα γραφεία της UNESCO για να αλλάξει ρούχα ο Σάκης, τους επερίμενε μια έκπληξη.

-  Βρε παλιόπαιδο, είσαι στην Αθήνα και δεν είπες τίποτα; 

Ήταν η Μαριάννα η οποία τον επερίμενε ''πώς και πώς''. Έπεσε στην αγκαλιά του κι άφησε φιλώντας τον, κόκκινα σημάδια και πολύ πούδρα στο μάγουλό του.

-  Με πήρε τηλέφωνο η φιλενάδα μου από εδώ εσυνέχισε, δείχνοντας την Διευθύντρια του γραφείου και μου είπε ότι θα ξαναέλθεις από εδώ, για να αλλάξει ρούχα ο κύριος που είναι μαζί σου, με αφορμή ένα ατύχημα λέει που είχε με το παντελόνι του. Το είπα στον Βαρδή ότι είσαι εδώ κι αυτός με έστειλε να έρθω να σε πάρω. Δεν ακούω τίποτα! Θα φάμε μαζί σήμερα. Σε περιμένει ο άντρας μου και εσύ τον ξέρεις πως γίνεται όταν δεν περνάει το δικό του... Άσε που κάτι σε θέλει για να μεσολαβήσεις στον Εμίρη. Αλλά αυτά θα τα πείτε οι δυό σας. Φεύγουμε αμέσως. Η λίμο περιμένει από κάτω.

-  Μισό λεπτό βρε Μαριάννα, είπε ο Χάκης. Πρώτα από όλα να σου συστήσω τον κύριο. Είναι ο Δήμαρχος Δελφών. 
-  'Α! ναι, ναι, ξέρω τον διέκοψε η Μαριάννα. Είναι εκεί που τα κακόμοιρα τα παιδάκια δεν είχαν πετρέλαιο για την σόμπα στο σχολείο τους και μας είχε πει και στείλαμε δυο τενεκέδες... Χαίρω πολύ κύριε, είπε και άπλωσε το επιχρυσωμένο χέρι της προς το μέρος του Σάκη. 

-  Εντάξει τώρα;  ξαναρώτησε τον Χάκη. Μπορούμε να φύγουμε;

Ο Χάκης εστράφη προς τον Δήμαρχο και του είπε :

-  Θα μπορέσεις να πάς μόνος σου μέχρι την Λιοσίων; Όπως βλέπεις δεν είναι εύκολο να ξεκόψω. Τί λές; 

  Ο Σάκης ανασήκωσε με συγκατάβαση του ώμους του. Αφού εχαιρέτισε τις παλαιές και νέες γνωριμίες του εντός των γραφείων της UNESCO, αποχώρησε. Κοντοστάθηκε μόλις κατέβηκε στο πεζοδρόμιο της λεωφόρου Βασιλίσσης Σοφίας, θεωρώντας τον εαυτό του ευτυχή για αυτήν την μεγάλη ημέρα, την οποία του επιφύλαξε η μοίρα του να ζήσει. Εγνώρισε σήμερα και μάλιστα εντός ενός τετάρτου της ώρας, τις πολιτειακές, πολιτιστικές και οικονομικές ηγεσίες της χώρας. Αισθάνθηκε δε υπερήφανος για αυτό. Θα είχε να το λέει. 

  

  Δεν επρόλαβε να κάνει τα πρώτα βήματά του επί του πεζοδρομίου και τότε από ένα παράθυρο των γραφείων όπου προηγουμένως ευρισκόταν, άκουσε την φωνή του Χάκη να του λέει :

-  Που πάς μωρέ με το κουστούμι του ''Prince Oliver'';... Έλα πίσω να το βγάλεις!... 

***************************************

   Η περιγραφή είναι κατά προσέγγιση. Η ουσία όμως παραμένει : Κάποιος παρακαλούσε για μια αναμνηστική φωτογραφία με τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Το ποιός είναι, εναπόκειται στην κρίση του κάθε ενός εξ ημών.  

Το εάν όμως είναι δυνατόν να χρησιμοποιεί ο οποιοσδήποτε εκκολαπτόμενος ή εν δυνάμει αιρετός τους θεσμούς, για ίδιον όφελος, χρήση και προβολή, τότε δυστυχώς είμεθα ως κοινωνία, όλοι μας βυθισμένοι σε πολιτικό τέλμα.  Με τα άγκιστρα επάνω μας να μην μας επιτρέπουν την έξοδο από την νοσηρότητα της δεκαετίας του 1960. Δυστυχώς...