ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΙΚΗ
ΛΕΣΧΗ ΙΤΕΑΣ
Τετάρτη
17/2 στις 8μμ
και
Σάββατο
20/2 στις 7μμ
προβολή
της πολυβραβευμένης ταινίας «ΜΑΝΤΑΡΙΝΙΑ»
Μια
αντιπολεμική ταινία γεμάτη ανθρωπιά
αλλά και αισιοδοξία του Γεωργιανού
σκηνοθέτη Ζάζα Ουρουσάντζε.
Υποψήφια
για ΟΣΚΑΡ 2015
και ΧΡΥΣΕΣ ΣΦΑΙΡΕΣ 2015
ΒΡΑΒΕΙΑ
καλύτερης ταινίας στα
διεθνή Φεστιβάλ της Βαρκελώνης, Μπάρι,
Βαρσοβίας, Μανχάιμ, Ταλίν κ.ά.
Το Σάββατο
20/2 μετά την προβολή θα ακολουθήσει
συζήτηση με τον καθηγητή
φιλοσοφίας και συγγραφέα ΣΤΕΦΑΝΟ ΡΟΖΑΝΗ.
ΥΠΟΘΕΣΗ
Η
ταινία μας μεταφέρει στην εποχή του
πολέμου ανάμεσα στην Αμπχαζία και τη
Γεωργία τον οποίο πυροδότησε η διάλυση
της Σοβιετικής Ένωσης το 1991. Κεντρικός
χαρακτήρας ο Εσθονός Ίβο, μέλος της
πολυάριθμης εσθονικής κοινότητας που
εγκαταστάθηκε στη Γεωργία πριν από 150
χρόνια έπειτα από δωρεά γης από τον
τσάρο. Με την έναρξη του πολέμου παραμένουν
μόνο ο Ίβο και ο φίλος του Μάρκους για
να μαζέψουν τα μανταρίνια. Όπως λέει ο
Μάρκους «είναι κρίμα να πεταχτούν τόσα
μανταρίνια».
Ο Ίβο,
με το καλοσυνάτο πρόσωπο και το δίκαιο
χαρακτήρα, δεν θα διστάσει να ανοίξει
διάπλατα τη πόρτα του για να περιθάλψει
τον μισθοφόρο Τσετσένο και τον Γεωργιανό,
τους δύο εχθρούς που προσπάθησαν να
σκοτώσουν ο ένας τον άλλον στην αυλή
του. Αν και ουδέτερος, δεν κρατάει
παθητική στάση. Από εκεί και μετά, με
τους τραυματισμένους αντιπάλους
καθισμένους γύρω από το τραπέζι του
σπιτιού, οι απαντήσεις για τον πόλεμο,
την πατρίδα, τη γη, το δίκιο, το δικαίωμα
και τη φιλία θα πάρουν άλλο δρόμο. Έναν
δρόμο που αξίζει να παρακολουθήσουμε.
Η
ταινία έχει χαρακτηριστεί από τους
κριτικούς ως «κινηματογραφικό διαμάντι»,
«απρόσμενη έκπληξη», «επίκαιρη όσο
ποτέ» κλπ. Χωρίς μεγαλοστομίες, διδακτισμό
και υπεραπλουστεύσεις, θέτει, πέρα από
τα προφανή ανθρωπιστικά και αντιπολεμικά,
και άλλα πιο βαθιά ερωτήματα σε σχέση
με την έννοια της πατρίδας (είναι το
χώμα ή το αίμα;) του δικαίου, της πίστης,
της απώλειας.
Όπως
είπε ο παραγωγός της ταινίας Ίβο Φελτ:
«…η ταινία έχει να κάνει με το πώς να
παραμένεις άνθρωπος σε πολύ δύσκολες
καταστάσεις και συγκυρίες. Ο πόλεμος
είναι μόνο στο φόντο της ιστορίας μας.
Το φιλμ μπορεί να αφορά τον κάθε πόλεμο
και όχι μόνο»
ΕΙΠΑΝ
ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΑΙΝΙΑ
Γιάννης
Ζουμπουλάκης (ΒΗΜΑ):
«Επίκαιρη και πανέξυπνη αντιπολεμική
ταινία. Ευγενική φυσιογνωμία και
ανυστερόβουλος ανθρωπιστής, ο ηλικιωμένος
καλλιεργητής δίνει τον παλμό αυτής της
τρυφερής κατά βάθος ταινίας, η ουσία
της οποίας βρίσκεται σε ένα ερώτημα που
κάποια στιγμή τίθεται: «Κάνει καμιά
διαφορά το που θα θαφτεί κάποιος;»
Θοδωρής
Κουτσογιαννόπουλος (LIFO):
«Μια απρόσμενη έκπληξη,
πραγματικά από το πουθενά. Η σκηνοθεσία
του Γεωργιανού Ζάζα Ουρουσάντζε είναι
διακριτική, γεμάτη με λεπτομέρειες και
σασπένς ενώ συνθέτει αριστοτεχνικά το
παζλ των χαρακτήρων».
Στράτος Κερσανίδης (ΕΠΟΧΗ):
«Τα «Μανταρίνια» δεν είναι απλά μια
αντιπολεμική ταινία. Σπάει το κέλυφος
του πολέμου κι αφήνει τους ανθρώπινους
χαρακτήρες να τα βγάλουν πέρα μεταξύ
τους. Ο σκηνοθέτης δεν κάνει μια ταινία
για το πόλεμο αλλά μια ταινία για τους
ανθρώπους στο πόλεμο. Για όλους,
συμμετέχοντες και μη. Και τους φέρνει
ενώπιους ενωπίων. Ένα
κινηματογραφικό διαμάντι που δεν πρέπει
να χάσετε».
Στον
παρακάτω σύνδεσμο μπορείτε να διαβάσετε
συνέντευξη του σκηνοθέτη:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου