Μια φανταστική στιχομυθία
Δεν άκουσε όμως καλά. Κι έσκυψε πάνω από το καροτσάκι για να ακούσει καλύτερα.
- Τί είπες; τον ρώτησε.
Ο Γερμανός τον κοίταξε λοξά κι άγρια μέσα απ' τα γυαλιά του κι αναλογίσθηκε : ''Κύτα μωρέ με ποιόν ξέμεινα για να κάνω τον πόλεμο...''
- Μείναμε οι δυο μας, του ξαναείπε, σχεδόν φωνάζοντας, μ' εκείνη την φωνή που θυμίζει τροχό που ακονίζει μαχαίρια. Όλοι οι άλλοι λακίσανε, συνέχισε, μόλις είδανε τα δύσκολα.
- Ποια δύσκολα;, ξαναρώτησε ο Γέρουν.
Άν μπορούσε, θα σηκωνόταν απ' το καρότσι του και θα τον άρχισε στις κλωτσιές!... Τον κοίταξε υποτιμητικά, σχεδόν σαν να τον σιχαινότανε κι ήθελε να τον βρίσει. Αλλά τι να κάνει, αφού του είχε μείνει μόνον αυτός και μάλιστα στην ιδανική θέση που θα μπορούσε να υλοποιήσει το σχέδιό του.
- Δεν έχουμε κανονίσει μωρέ εδώ και τόσον καιρό ότι δεν πρέπει να πάρει άλλα λεφτά η Ελλάδα; Δεν έχουμε πεί ότι πάντα θα βρίσκουμε μια δικαιολογία στο τέλος όταν όλα πάνε να τελειώσουν και να χαλάμε την δουλειά; Πόσες φορές σου τόχω πεί;...
Τον κοίταξε αμήχανα ο Ολλανδός. Κάτι δεν καταλάβαινε.
- Και οι άλλοι, γιατί λακίσανε; ρώτησε τον Γερμανό.
- Γιατί πήρανε είδηση μωρέ βλάκα, πώς δεν μας νοιάζει αν θα χρεοκοπήσει η Ελλάδα, ούτε άν θα πεθάνουν οι Έλληνες. Ότι δεν μας νοιάζει τίποτε άλλο παρά μόνον η Ευρώπη νάναι η αυλή της Γερμανίας κι όλοι οι άλλοι να παρακαλάνε για να ζήσουν κοντά της!...
Ησυχία. Πάλι δεν καταλάβαινε ο Ολλανδός.
- Δηλαδή, όλον αυτόν τον καιρό, όλα αυτά που μου έλεγες κι έκανα, δεν ήταν για το καλό της Ελλάδας, δεν ήταν για να σώσουμε τους Έλληνες;...
- Όχι μωρέ βλάκα!... Τώρα το κατάλαβες;...
Έμεινε με το στόμα ανοιχτό... Δεν το πίστευε αυτό που άκουσε. Κι αυτός τόσον καιρό, πίστευε ότι έσωνε την Ελλάδα...
- Και τώρα τι κάνουμε; ψέλλισε
- Εσύ φταις για όλα! του φώναξε ο Γερμανός, μ' εκείνη την φωνή φαλτσέτα και με τα μάτια του έτοιμα να πεταχτούν έξω απ' τις κόγχες... Εσύ φταις γιατί καταλάβανε όλοι ότι εγώ σε είχα βάλει και για αυτό τα γυρίσανε τώρα. Κι επειδή φταις, ήρθε η ώρα να πληρώσεις. Και για να γλυτώσεις απ' αυτό υπάρχει μόνον ένας τρόπο : Διαλύεις απόψε το Eurogroup!...
Κοκάλωσε ο Γέρουν. Έβαλε τα χέρια του στο στόμα του κι άνοιξε τα μάτια του διάπλατα. Δεν πίστευε σ' αυτό που άκουγε...
Και τότε πήρε την μεγάλη απόφαση. ''Έτσι θα πρέπει να γίνει'', σκέφτηκε. Κι έφυγε. Κι άρχισε να ετοιμάζεται για το πώς θα την ανακοινώσει σήμερα το βράδυ στους ''εταίρους''...
Ας περιμένουμε λοιπόν όλοι μας. Σήμερα το βράδυ...''
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου